سیدعلی دوستی موسوی خبرنگار اطلاعات نوشت: دولت دیروز با آب و تاب از رفع ممنوعیت واردات و ریجستری انواع گوشی آیفون خبرداد، اما تا افکارعمومی آمد خوشحال شود انتشارتصویر مصوبه هیات وزیران لبخند را برلب ها خشکانید: «تعرفه واردات ۹۶ درصد!»
یعنی هر ایرانی برای خرید هر گوشی آیفون باید پول ۲ گوشی را بپردازد ؛ چرا؟ مردم به سادگی می پرسند چرا دسترسی به امکانات روز از تلفن همراه گرفته تا خودرو و لوازم خانگی وموارد دیگر، یا باید ممنوع باشد ویا بسیار گران تمام شود؟ فرق ما مردم ایران با مردم نه کشورهای پیشرفته؛ بلکه همین مردم کشورهای همسایه مان چیست که همه چیزمان باید ممنوع یا گران باشد؟
چرا باید دسترسی جوانان ایرانی به امکانات روز دنیا که گوشی تلفن همراه ساده ترینش است، به لطف تعرفه های نجومی واردات دورتر ودورتر شود؟ یعنی جوانان محکومند که این گوشی هارا در دست پولدارها و از ما بهتران ببینند و حسرت بخورند؟ مردم معمولی و متوسط از نظرآقایان تعرفه گذار در دولت چهاردهم حق برخورداری از امکانات روز را ندارند؟ دل و آرزو هم ندارند؟ همه چیز همواره باید درخدمت پرکردن خزانه دولت وتامین کسری بودجه باشد؟ حتی به قیمت دور شدن هرآرزویی از مردم و بخصوص جوانان؟
ایا وقت آن نرسیده که تفکر دولتی مبنی بر پول درآوردن از همه چیز و به هر قیمت تغییر کند وامکانات روز به قیمت عادلانه در اختیار همه از کارگر و کارمند و کاسب عادی و خانواده هایشان قرارگیرد؟ آیا کماکان قرار است در این کشور هرکه پول فراوان دارد صاحب همه امکانات باشد و سهم عموم مردم حسرت ونگاه کردن باشد؟ اگر قرار نیست این رویه تغییر کند که لطفا بگویید و تکلیف را روشن کنید، اما اگر قرار است وضع متفاوت از قبل شود از اصلاح همین تعرفه واردات آیفون شروع فرمایید.
