انتخاب نوشت: حضور سعید جلیلی در جلسه کمیسیون اصل ۹۰ حاشه‌های زیادی ایجاد کرد. آن طور که گفته می‌شود جلسه این کمیسیون برای بررسی لایحه بودجه بوده و حالا پرسش این است که اولا جلیلی با چه سِمتی در این جلسه حضور یافته است و ثانیا او با چه تخصصی درباره موضوع بودجه که کاملا کارشناسی است به اظهارنظر پرداخته است؟
حسن نتاج، نماینده بابل درباره حضور جلیلی در این جلسه گفته است که «فراکسیون انقلاب از سعید جلیلی دعوت کرد تا با حضور در این فراکسیون به ارائه توضیحاتی درباره بودجه و نقاط ضعف و قوت آن بپردازد. این جلسه در محل برگزاری جلسات کمیسیون اصل ۹۰ برگزار شد لذا جلسه فراکسیون انقلاب بوده، نه جلسه کمیسیون اصل ۹۰».
ادعای این نماینده مجلس محل تردید است، زیرا بر اساس عکسی که منتشر شده، نصرالله پژمانفر در جایگاه ریاست جلسه نشسته است و می‌دانیم که پژمانفر رئیس کمیسیون اصل ۹۰ است. این در حالی است که رئیس فراکسیون انقلاب موسی غضنفرآبادی است. از سوی دیگر اعضای حاضر در جلسه هم اعضای این کمیسیون‌اند.
ادعای اخیر نشان می‌دهد به دلیل آنکه توجیهی برای حضور جلیلی در کمیسیون اصل ۹۰ به عنوان کمیسیون تخصصی بررسی بودجه، وجود نداشته، سعی می‌شود دعوت از او را به فراکسیون انقلاب نسبت دهند و حضور او را صرفا برای ارائه مشاوره به اعضای فراکسیون انقلاب جلوه دهند.
سعید جلیلی همواره گفته است که دولتی در سایه دارد تا به ادعای او به ارزیابی مستمر عملکرد دولت پردازد. البته او همیشه دولت در سایه‌اش را زمانی فعال می‌کند که دولت میانه‌روها یا اصلاح‌طلبان روی کار باشد و در دوران ریاست‌جمهوری سید ابراهیم رئیسی خبری از دولت در سایۀ سعید جلیلی نبود. موضوع زمانی حساس می‌شود که او که رسما خود را نماد دولت در سایه دولت چهاردهم می‌داند و چرا باید برای بررسی لایحه بودجه‌ای که از سمت دولت پزشکیان به مجلس ارسال شده، حضور داشته باشد؟ نکته بعدی این است که آیا سعید جلیلی در امر اقتصاد تخصص ویژه‌ای دارد که مجلسی‌ها از مشورت او بهره‌مند شوند؟ علاوه بر این حتی اگر این ادعا که جلسه اخیر، جلسه فراکسیون انقلاب بوده را بپذیریم چرا فراکسیون انقلاب به عنوان فراکسیون اصلی که دارای اکثریت است باید از رقیب دولت برای بررسی لایحه بودجه دعوت کند؟
حضور سعید جلیلی در جلسه بررسی بودجه وقتی همراه می‌شود با سهم‌دهی‌هایی که دولت به نیروهای جبهه پایداری به خصوص در استانداری‌ها می‌دهد، شائبه این موضوع را به وجود می‌آورد که آیا جلیلی و پایداری‌ها می‌خواهند به موازات فشار بر دولت برای کسب سهم از قدرت سیاسی در ابعاد دیگر مانند مجلس نیز قدرت خود را افزایش دهند و احیانا در مسائل کلان کشور مانند بودجه تأثیر مستقیم بگذارند؟
جالب است یک روز بعد از حضور جلیلی در کمیسیون اصل ۹۰، پژمانفر رئیس این کمیسیون در صحن علنی مجلس به انتقادات زیادی از لایحه بودجه پرداخت؛ از جمله اینکه بودجه استقراضی است، با برنامه‌ها ناهماهنگ است و چرا دولت باید از صندوق توسعه ملی برداشت کند؟ گفتنی است نقد پژمانفر درباره برداشت از صندوق توسعه ملی در حالی است که پزشکیان اعلام کرد این برداشت با اذن رهبری بوده است. به هر حال تقارن حضور جلیلی و انتقادات پژمانفر که نماینده‌ای نزدیک به پایداری محسوب می‌شود، این فرضیه را مطرح کرد که آیا نقدهای جلیلی از زبان پژمانفر بیان شده است؟
نقدهای مکرر رادیکال‌ها در مجلس توأمان است با همراهی کلی مجلس با لایحه بودجه و به نظر می‌رسد جریان خاص سیاسی در بزنگاه بررسی لایحه بودجه قصد دارد موانعی بر سر راه دولت ایجاد کند. مانع‌تراشی این طیف در حالی است دولت پزشکیان به قدری با گروه‌های مختلف اصولگرا از جمله پایداری‌ها راه آمده است تا به زعم دولت وفاق ملی محقق شود که حتی مورد نقد برخی طیف‌های اصلاح‌طلبی قرار دارد، اما تا اینجای کار چنین مشاهده می‌شود که نیروهای پایداری و سعید جلیلی بدشان نمی‌آید دولت قدری مسیر پیش رو با چالش طی کند.
پیش‌روی جلیلی و نیروهای نزدیک به پایداری در تصمیم‌سازی امور و مناصب اجرایی در حالی است که اگر مردم نگاه این طیف را می‌خواستند طبیعی بود که در انتخابات به سعید جلیلی رأی می‌دادند و نه مردم به جلیلی به این معنی است که نوع تفکر او چه در حوزه سیاسی و چه اجرایی را قبول نداشته‌اند و اصرار به حضور او در عرصه‌های مختلف از جمله بررسی لایحه بودجه طبیعتا با نگاه اکثریت مردم در مغایرت قرار دارد.
