اطلاعات نوشت: در این مراسم داریوش فرهنگ، درباره فرامرز قریبیان گفت: او بازیگری تواناست که در همه کارها روش و منش دارد؛ بدون حاشیه. قریبیان، در هر کاری به هر قیمتی حاضر نشده‌است، با اخلاق است و دیسیپلین خاص خودش را دارد. از همه مهم‌تر این که استایل دارد؛ در راه رفتن، نشستن، برخاستن، اعتراض و عکس‌العمل. حتی به نظر من مهم‌ترین نکته او، چشم‌هایش هستند که هنوز در خود او می‌درخشند.

وی ادامه داد: توجه به هنرمندان، کار بسیار پیچیده‌ای است. هنرمندان کارشان پرسیدن است و مسئولان کارشان پاسخ‌ندادن است. آیا هنرمندی می‌شناسید که کشور و مردمش را دوست نداشته باشد، یا نخواهد کار کند؟ آقای قریبیان گفته بود خداحافظ. اما آقای قریبیان! حرفه ما بازنشستگی و سن و سال ندارد. حرفه ما به تو، بازی تو و چشمان پر فروغ تو نیاز دارد.

به گزارش روابط عمومی این مرکز، در بخش دیگری از مراسم گوهر خیراندیش گفت: آقای قریبیان گوهری در نگاهش دارد و این نگاه، یک داستان کامل را نشان می‌دهد.

در ادامه، ایرج راد بیان کرد: هیچ‌کس را برای حضور در این مراسم مجبور نکردند، همه با عشقِ دیدن آقای قریبیان آمدند؛ سپاسگزاری مردی که سال‌ها در سینما درخشید، زحمت کشید و افتخار آفرید؛ نه تنها در زمینه بازیگری و کار خودش بلکه توانست به سینمای ایران شخصیت دهد. هنرمندی که شاخص باشد، فقط به شکل یک چهره خودش را در سینما نشان نمی‌دهد، بلکه خودش یک فرهنگ و جایگاه ویژه است از انسانیت، منش، اخلاق، رفتار و تأثیر عمیقی که روی جامعه دارد.

در این مراسم تهمینه میلانی نیز گفت: من با آقای قریبیان کار نکرده‌ام اما افتخار داشتم که در ۱۶سالگی، هزار بار فیلم «گوزن‌ها» را با همکلاسی‌هایم ببینم. در ۱۹سالگی وقتی با آقای کیمیایی کار می‌کردم نیز او را از نزدیک دیدم و فهمیدم می‌تواتم پاسخ تمامی سؤال‌هایم درباره چریک‌های ایران را از او بپرسم. حضور آقای قریبیان برای من معجزه بود. می‌دانید این نتیجه چیست؟ این جادوی نقش است. نقش‌های باورپذیری که ملکه ذهن ما می‌شوند و قبول می‌پذیریم که او همان آدم است .

سپس مسعود جعفری جوزانی اظهار کرد: حرف‌زدن درباره آقای قریبیان برای من کار مشکلی است، زیرا ما از یک نسلی می‌آییم که سینما برایمان خیلی جدی بود. وقتی رفتیم سینما بخوانیم به نظر دیگران عجیب و قریب بود که مگر سینما خواندن دارد؟ آقای قریبیان، تصویری است که در ذهن چند نسل مانده و حرکات و منششان را تغییر داده‌است.

وی افزود: قریبیان یک چهره ماندگار فرهنگی است. نگاهی که ایشان برای فرهنگ ایرانی در سینمای ایران به جا گذاشت، جوانمردی و از خود گذشتن برای دیگران بود. او یک رفیق است.

پس از سخنرانی کوتاه سعید مطلبی و محمد متوسلانی؛ سام قریبیان گفت: اقتباس در سینمای ایران به دلیل مسائلی که معمولا بین سازندگان فیلم و نویسندگان وجود دارد، موفق نبوده‌است. اما آقای قریبیان از  بازیگرانی است که چندین اثر موفق بر اساس کتاب دارد؛ از جمله فیلم‌های «سایه‌های بلند باد»، «خاک»، «چشم‌هایش»، «مرگ پلنگ»، «غزل» و ‌...

در ادامه مراسم، فرامرز قریبیان با تشویق حاضران به روی صحنه آمد. وی با تشکر از حاضران بیان کرد: آقای فرهنگ خودش از اسطوره‌های سینمای ایران است و به عنوان بازیگر و کارگردان کارهای درخشانی دارد؛ از جمله سریال زیبای «سلطان و شبان» که یکی از بهترین‌ها در سریال‌سازی و فیلم سینمایی «طلسم» که یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است. آقای متوسلانی نیز سال‌ها قبل از من در سینما بوده‌است. من قرار بود در فیلم زیبای «جستجوگر» بازی کنم اما متأسفانه نتوانستم و پس از سال‌ها او در فیلم «گناهکاران» بازیگر بود.

وی ادامه داد: من شانس زیادی نداشتم که با خانم‌های کارگردان کار کنم، به غیر از خانم درخشنده که پیغام محبت‌آمیزی فرستادند و شرمنده شدم. به غیر از ایشان، شانسی نداشتم که با خانم تهمینه میلانی کار کنم، ولی دوست خوب من و از پول‌سازترین کارگردان‌های سینمای ایران هستند. ایرج راد نیز خودش از استادان است و افتخار داشتم در یکی از اولین فیلم‌هایشان به نام «گردباد»، حضور داشته باشم و سام پسر من نیز در این فیلم، فرزند آقای راد بود.

در پایان این بزرگداشت، با اهدای نشان سال استاد از سوی کانون ادبی زمستان، تندیس، لوح تقدیر و هدایا، از فرامرز قریبیان برای یک عمر فعالیت مستمر و اثربخش در حوزه بازیگری و کارگردانی سینما و آثار ادبیات‌محور تجلیل شد.