خبرآنلاین نوشت: عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق با اشاره به شرایط کنونی حاکم بر اقتصاد تاکید کرد: مهمترین نکتهای که در این مسیر باید مورد توجه قرار گیرد این است که دولت باید بر کاهش شکاف اجتماعی و افزایش انسجام متمرکز شود و این مهم جز با توجه به خواستههای مردم امکانپذیر نیست.
این فعال اقتصادی با اشاره به اینکه خواستههای دولت و ملت به حوزههای سیاسی ، اقتصادی، اجتماعی و حتی مسائل فرهنگی برمیگردد، گفت: دولت باید رویکرد خود را در زمینه سیاستهای خارجی اصلاح کند، ما در حال حاضر کارنامهی قابل بحثی در این زمینه داریم. تجربه این سالها نشانگر این بود که بدون تعامل با دنیا و ماندگاری مشکل تحریمها و افایتیاف صرفا میشود برای بقا تلاش کرد و نمیتوانیم به رشد و توسعه اقتصادی دست پیدا کنیم.
به ابربحرانها فکر کنید
حسینی با اشاره به اینکه تداوم بحران سبب شده بسیاری از مشکلات و بحرانهای ایران به ابربحران تبدیل شوند، گفت: متاسفانه کشور با ابربحرانهایی در زمینهی فرونشست زمین، آب، محیط زیست، ناترازی انرژی و ناترازی صندوقهای بازنشستگی مواجه است و از آن سو دولت نه تنها گامی برای حل این معضلات برنداشته بلکه با اتحاذ سیاستهایی به اعتماد ملی نیز آسیب زده زده است از این رو در کنار بازگراندن اعتماد عمومی برنامهریزی دقیق برای حل ابربحرانها باید در دستور کار قرار گیرد.
میراث دولت سیزدهم چه بود؟
حسینی با تاکید بر اینکه در کنار مشکلات متعددی که وجود دارد، دولت سیزدهم دستاورد قابل اعتنایی نیز برای دولت آتی به جا گذاشت، گفت: مهمترین دستاورد این دولت این بود که ما بعد از چند سال ما توانستیم تولید نفت را از دو میلیون و هشتصد هزار بشکه به سه میلیون و چهار صد هزار بشکه افزایش بدهیم، افزایش درآمدها و افزایش تولید نفت و از طرف دیگر افزایش صادرات نفت به اقتصاد کشور کمک کرد و ما رشد 17.5 درصد در بخش نفت داشتم همچنین3.5 درصد رشد هم در بخش صنعت گزارش شده که اینها روی هم سبب شد که سال جاری سال نسبتا بهتری نسبت به سالهای قبل و سال گذشته باشد. در کنار تلاش دولت برای گسترش روابطه با کشورها منطقه البته باید به تورمهای بالا نیز اشاره کرد. متاسفانه ما تورم بسیار بالا در محدوده 60 ردصد را نیز شاهد بودیم که نتیجهی حذف ارز ترجیحی، بدون مطالعه کافی بود.
وی گفت: وزرای دولت سیزدهم اغلب وزرای کم تجربه ای بودند گمان میبردند که ریشه اصلی مشکلات کشور کم کاری و بی انگیزگی است اما در عمل دیدند کار مهم نیست چرا که دولت سیزدهم در مدت زمان کوتاهی دلاری که 25 هزار تومان بود را به محدودهی قیمتی 57 هزار تومان رساند و عدم مهار تورم نیز سبب شد بخشهای مهمی از طبقات متوسط به جمعیت فقیرا و محرومان اضافه شوند.
او ابراز امیدواری کرد دولت آتی کابینهای واقعگرا داشته باشد و تاکید کرد: برخی فکر میکردند صرف جوانی و انگیزه، میتوانند موفق بشوند اما فرصتهای بزرگی در تیم اقتصادی ناهماهنگ کابینه از کف رفت و حالا این درسهای بزرگ باید سبب شود که دولت چهاردهم در انتخاب کابینه، تخصص، سابقه و البته توان مدیریتی را مد نظر قرار دهد و امیدواریم چنین اتفاقی رخ بدهد.