ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: فناوری‌های ردیابی سلامت دیجیتال همه‌جا دیده می‌شوند. صفحه نمایش‌هایی که ضربان قلب ما را اندازه می‌گیرند، ساعت‌های هوشمندی که اعلام می‌کنند هر روز چند گام راه رفته‌ایم و اپلیکیشن‌های تلفن هوشمند که عادت‌های غذایی را برای ما برنامه‌ریزی می‌کنند.

آیا باوجود این حجم از داده‌هایی که از وضعیت سلامتی خود به دست می‌آوریم و به‌راحتی با فشار انگشت روی صفحه هوشمند به دستمان می‌رسند، بازهم به نوع دیگر وسیله پایشگر سلامت نیاز داریم؟ شاید بیشتر افراد چنین تصوری نداشته باشند اما شرکت‌های فناوری بدون شک به این پرسش پاسخ مثبت می‌دهند. ابداع انگشتر هوشمند تأییدی بر این مطلب است.

انگشتر هوشمند یک ردیاب دیجیتال است که در انگشت دست قرار می‌گیرد و هدف از طراحی آن دادن اطلاعات از کیفیت و وضعیت خواب و سلامت ما در طول روز و هنگام بیداری است. شاید این فناوری برای ما آشنا باشد و ما را به یاد ساعت‌های هوشمندی که در بازار موجود هستند بیاندازد اما ویژگی‌های متمایزی از ساعت هوشمند دارند.

دو شرکت «سامسونگ» و «اَپِل» در حال کار روی ساختن انگشتر هوشمند هستند و تعداد دیگری از شرکت‌های دیگر نیز انگشترهای هوشمندی را به بازار عرضه کرده‌اند. مقادیر هنگفتی سرمایه به‌سوی طراحی و تولید این موج جدید از فناوری هوشمند سرازیر شده است. این سرمایه‌گذاری با این پنداشت انجام می‌شود که در سال‌های پیش رو انگشترهای هوشمند بازار فناوری‌های پوشیدنی را در انحصار خود خواهند گرفت.

اگر چه فهم جایگاه انگشترهای هوشمند فقط بر اساس توضیح امکانات و عملکردشان سخت است اما چند مزیت بسیار بزرگ دارند؛ ازجمله مزیت‌های قابل‌توجه آن‌ها سادگی، طول عمر باتری و ظرفیت نگه‌داشتن شارژ باتری آن‌ها است. نگه‌داشتن شارژ برای طولانی‌مدت یکی از عواملی است که باعث بالا رفتن فروش انگشترهای هوشمند می‌شود.

برای بعضی از افراد ابعاد وسیله هوشمندشان به‌اندازه سادگی آن اهمیت دارد. انگشتر هوشمند به دلیل این‌که بسیار کوچک‌تر از ساعت است بسیار کمتر جلب توجه می‌کند. بنابراین انگشتر برای افرادی که مایلند وضعیت سلامتی خود را زیر نظر داشته‌باشند اما دوست ندارند چیزی شبیه به یک دستبند بزرگ را به دور مچ خود ببندند و به همه‌جا ببرند بسیار خوشایندتر است. «ردیابی وضعیت سلامت بدون جلب توجه»این دقیقاً همان چیزی است که در طراحی انگشتر هوشمند مدنظر قرار گرفته است.
 
پایش وضعیت خواب با انگشتر هوشمند

داشتن یک باتری با طول عمر زیاد و راحت‌تر بودن استفاده از آن حتی هنگام خواب شبانه ممکن است یک انگشتر هوشمند را به وسیله‌ای جالب‌توجه و پرطرفدار تبدیل کند اما این‌ها ویژگی‌های مثبت آن هستند. به دلیل اندازه بسیار کوچک انگشتر هوشمند، تعداد متغیرهایی که می‌تواند ردیابی کند کمتر از تعداد متغیرهایی است که یک ساعت هوشمند پایش می‌کند.

انگشتر هوشمند برای آگاهی مداوم از کیفیت عملکرد قلب و خواب بسیار کارآمد است اما نمی‌تواند فعالیت‌های ورزشی را دنبال کند درصورتی‌که مقدار تحرکی که انجام می‌دهیم در سلامتی ما نقش زیادی دارد. طراحی انگشترهای هوشمند دست‌کم در حال حاضر روی پایش خواب متمرکز است.

انگشترهای هوشمند به‌طور عمده فقط نقش ردیاب دارند و حجم داده‌هایی که می‌توانند ذخیره کنند کم است، در عوض اطلاعات را به تلفن هوشمند منتقل می‌کنند. برای مثال اگر تلفن همراه کنار دستمان نباشد، نمی‌توانیم در حین ورزش کردن ریتم قلبمان را چک کنیم. انگشتر هوشمند هیچ اطلاعی نمی‌دهد، ناوبری GPSندارد و بدون گزینه‌ای برای مشاهده داده‌ها است.

به‌طورکلی وسایل پوشیدنی برای کاهش تعاملات ما با تلفن‌های همراهمان طراحی شده‌اند اما انگشتر هوشمند بدون صفحه نمایشی که اطلاعات را به ما نشان دهد نمی‌تواند آن میزان سهولت را که برای مثال یک ساعت هوشمند دارد برای ما فراهم کند.

نام بردن کاستی‌هایی که فناوری انگشترهای هوشمند دارند بدین معنی نیست که این فناوری آینده‌ای ندارد. روزی می‌رسد که این انگشترها با حرکات انگشت، تلفن هوشمند ما را وقتی‌که در دستمان نیستند کنترل می‌کنند. تصور کنیم با بالا آوردن انگشتی که انگشتر هوشمند درآن است و تکان دادن آن در مقابل خود می‌توانیم به تماسی پاسخ دهیم یا موسیقی در حال پخش را تغییر دهیم.

در حال حاضر محدودیت انگشترهای هوشمند این است که امتدادی از تلفن‌های هوشمند محسوب می‌شوند. اگر نگران کیفیت خواب خود هستیم و می‌خواهیم تا جایی که می‌شود از حالت استراحت خود در زمان خواب آگاهی داشته‌باشیم، انگشتر هوشمند همه جزئیات را به ما خواهد داد اما در حال حاضر ساعت هوشمند گزینه‌ای کاربردی‌تر است.

رقابت انگشتر هوشمند با ساعت هوشمند

انگشتر هوشمند و ساعت هوشمند در اساس مشابه هم هستند. سیستم‌ها و واحدهای یکسانی را اندازه‌گیری می‌کنند: خواب، ضربان قلب و تغییرات دمای بدن. وجه مشترک دیگر این دو فناوری این است که ازلحاظ سخت‌افزاری مشابه هستند. تفاوت عمده آن‌ها شکل ظاهری‌شان است.

انگشتر هوشمند بسیار کوچک‌تر از ساعت هوشمند است و این بدین معنی است که کمتر به چشم می‌آید. درعین‌حال، اجزاء آن در فضای کوچک‌تری جای گرفته‌اند. ازاین‌رو، برخلاف ساعت هوشمند که تمامی کار پردازش داده‌ها را خودش انجام می‌دهد، انگشتر هوشمند باید همه اطلاعات را به‌جای دیگری احتمالاً به تلفن هوشمند ارسال کند.

اگر چه برخی از ساعت‌های هوشمند برای مثال «فنیکس 7» ساخت شرکت «گارمین» تا چند هفته بدون نیاز به شارژ کار می‌کنند اما ساعت‌های هوشمند ساخت سامسونگ و اپل باید به دفعات بیشتری شارژ مجدد شوند.

ساعت‌های هوشمند طوری طراحی شده‌اند که همه عملکردهای لازم را خودشان انجام دهند. باتری مورد نیاز آن‌ها نیز باید بتواند انرژی رگباری از عملکردها را تأمین کند. برعکس، انگشترهای هوشمند، قابلیت‌های بسیار کم‌تری دارند.

با داشتن یک ساعت هوشمند که ردیاب وضعیت سلامت ما محسوب می‌شود، به‌احتمال زیاد باید هر روز آن را شارژ کنیم. در مقابل، یک انگشتر هوشمند دست‌کم تا چند روز و اغلب تا یک هفته کامل نیاز به شارژ شدن نخواهد داشت.

مزیت دیگر انگشتر در برابر ساعت این است که ما همیشه در پایان شب و هنگام خواب ساعت‌های‌مان را از مچ دست باز می‌کنیم اما انگشترهای‌مان همیشه حتی در ساعات خواب نیز در انگشتانمان هستند. این فناوری اگر چه محدودیت‌هایی دارد اما ازلحاظ کارایی هنگام خواب یعنی ردیابی عملکرد قلب کارآمدتر است.

ساعت هوشمند باید مدام شارژ شود و اگر همیشه و در همه حال به‌ویژه حین خوابیدن آن را به دست داشته‌باشیم احساس ناراحتی می‌کنیم.
حتی ارزان قیمت‌ترین ساعت‌های هوشمند مدت‌زمان تمرینات و مسافتی که می‌دویم را ثبت و محاسبه می‌کنند. در حقیقت، توانایی در انجام وظایفی ازاین‌دست یکی از دلایل فروش بالای ساعت‌های هوشمند است.

طراحی انگشترهای هوشمند دست‌کم در حال حاضر روی پایش خواب متمرکز است اما در طراحی ساعت‌های هوشمند پایش خواب یک اولویت نیست چون با چنین کاربردی، ساعت‌های هوشمند باید پی‌درپی شارژ شوند، علاوه بر این‌که با به مچ داشتن آن در ساعات خواب احساس ناراحتی می‌کنیم.

ویژگی مثبت دیگر ساعت‌های مچی این است که مقادیر زیادی داده را در خود ذخیره می‌کنند.