تجارت نیوز نوشت: تعداد زیادی از خانهها در ایران عمری طولانی دارند و کاربری خود را از دست دادهاند، اما به دلیل عدم توانایی مالی صاحبان آن یا برخی موارد دیگر، ترمیم و بازسازی نشدهاند.
بخشی از برنامه هفتم توسعه نیز حاکی از تمایل دولت برای ساختمانسازی مردم به بافت فرسوده بود. در این برنامه ذکر شده وزارت راه و شهرسازی مجاز است برای تشويق مالكان به مشاركت در نوسازی بافت فرسوده، در فرآيند معاوضه كليد به كليد واحدهای فرسوده این محدودهها با واحدهای نوساز، در قيمت كارشناسی واحدها تا سقف 40 درصد تخفيف اعمال کند. همچنین اراضی يا واحدهای مسكونی در بافت فرسوده تا سقف 40 درصد بيش از قيمت كارشناسی قيمتگذاری میشوند.
یکی دیگر از طرحهای تشویقی که دولت برای نوسازی بافت فرسوده در نظر گرفته پرداخت وام بافت فرسوده بود. بر این اساس دولت مقرر کرده است به مالکان خانههای اطراف حرمهای مطهر چهار شهر تهران، مشهد، قم و شیراز، تسهیلات ۶۰۰ میلیون تومانی پرداخت شود؛ سقف این وام در بافتهای فرسوده دیگر شهرها ۴۵۰ میلیون تومان است.
از سوی دیگر، متقاضیان مسکن ملی در این محدودهها نیز امیدوار بودند بتوانند از سقف تسهیلات نهضت ملی مسکن استفاده کنند، اما ماجرای بافتهای فرسوده در این نقطه پایان نیافت.
عملکرد اخیر دولت در زمینه نوسازی بافت فرسوده نشان میدهد، وعدهها در این زمینه نیز مانند دیگر حوزههای بخش مسکن چندان قابل اجرا نبوده است و حرف و عمل مسئولان با هم چندان سنخیتی ندارد.
مدیر عامل نوسازی تهران در گفتگو با فارس اعلام کرده است بخشنامهای که به تازگی از سوی بانک مرکزی ابلاغ شده حاکی از عدم تخصیص وام به بافتهای فرسوده تهران است.
همچنین بافتهای فرسوده از ارزانترین و بالاترین سقف وام ساخت با سود 18 درصد که هماکنون در شبکه بانکی پرداخت میشود، محروم شده و از لیست مشمولان وام ساخت خط خوردهاند، آنها تنها میتوانند از وامهای 23 درصد بانکی بهرهمند شوند.
به این ترتیب، آنطور که به نظر میرسد دولت سیزدهم در زمینه بازسازی وامهای فرسوده نیز مانند دیگر پروژههای مسکن در کشور چندان پیشرفتی نداشته و راه به جایی نبرده است.
همچنین دولت در مدت اخیر در رابطه با طرح نهضت ملی مسکن و پیشبرد پروژهای که با گذشت دو سال هنوز هیچ آوردهای برای مردم نداشته، دست به کوچک کردن جامعه آماری و محروم کردن برخی متقاضیان گرفته است تا بتواند از این راه بر تعداد واحدهای ساخته شده این طرح بیفزاید!
در کنار همه این موارد قشر کمبرخوردار جامعه بهویژه در کلانشهرها اکنون نیازمند سرپناهی هستند تا بتوانند از طریق آن زندگی حداقلی داشته باشند و این در حالیست که دولت حتی از تخصیص کامل تسهیلات و ساخت مسکن به برخی افراد پرهیز میکند.