سیدمحمدخاتمی در دیدار با شورای مرکزی کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب با انتقاد جدی از شیوه حکمرانی و به هدر رفتن ظرفیت ها و استعدادهای کشور تأکید کرد، باید در کنار مردم ایستاد و دردهای آنها را شناخت و بیان کرد و به حاکمیت اعلام کنیم که به مردم بد میکند.
بخش هایی از اظهارات تند رئیس دولت اصلاحات را در ادامه می خوانید:
باید در کنار مردم ایستاد و دردهای آنها را شناخت و بیان کرد و به حاکمیت اعلام کنیم که به مردم بد میکند.
با این شیوه حکمرانی، هم اسلام، هم مردم و هم ایران زیان می کنند و لطمه های غیر قابل جبران می بینند.
طبقه متوسط کجاست؟ بخشی به طبقه فرودست هل داده شده و بخشی دیگر مهاجرت کردند و بخشی هم که ماندهاند گرفتار انواع مسائل هستند.
مردم که برده نیستند! آدمی را سرکار بیاورید که بتواند کار کند و جواب مردم را بدهد.
انقلاب یک جنبه سلبی داشت که همه گروهها با آن همراه بودند … همگان عقبماندگی، استبداد و استعمار را نمیخواستند.
اگر آن روز که همه پرسی شد میگفتیم اسلامی که کنار این جمهوری مینشانیم، رای مردم و حق حاکمیت مردم و توسعه را قبول ندارد و برای مجلس هیچ اصالتی قایل نیست و ... آیا مردم به این رأی می دادند؟
اگر خوداصلاحی نکنید، نابودیتان حتمی است. انتخابات برای مردم است؛ باید واقعا انتخابات صورت گیرد. نمیشود دست و پای کسی را ببندید و بگوئید شنا کن!
اگر بگویید هر کس با روال و روش و رویکرد موجود مخالف است، او ضد است و باید نابود شود که این بدترین شکل دیکتاتوری است. صاف بگوئید اپوزیسیون و مخالف قانونی را قبول ندارید.
اگر کسی بگوید با قانون شما و در چارچوب آن کار میکند ولو آن را قبول ندارد، چه؟ حال حرفهای جذاب پیش از انقلاب که کمونیست ها و حتی خداناباوران هم شهروند و آزادند مگر اینکه توطئه آمیز دست به خشونت و بهم زدن نظم کنند، پیشکش! از نهضت آزادی و بازرگان و ملی مذهبیها و سحابی ها نجیبتر کسی را داریم؟ و اگر بنا باشد اپوزیسیون قانونی حضور داشته باشد چه کسی از اینها بهتر. صاف بگوئید اپوزیسیون و مخالف قانونی را قبول ندارید. در این کشور عملاً چیزی بنام جرم سیاسی برسمیّت شناخته نمی شود و یا همه چیز و همه کس به اتهام ضدیت با انقلاب به اتهام ضدیّت با امنیت برخورد می شود.
وقتی ۷۰ درصد مردم نامزد مطلوب خود را نداشته باشند طبیعی است که علاقه ای به رأی دادن نداشته باشند. با ضرب و زور هم کار درست نمی شود. امیدوارم حضرات در راس امور، مصلحت را بشناسند و در نظر بگیرند و فضا را باز کنند.