اطلاعات نوشت: تازه‌ترین گزارش سالانه وزارت دفاع آمریکا درباره قدرت نظامی چین در بسیاری از موارد صحیح است؛ از جمله به طور دقیق دامنه جاه طلبی های جهانی چین و بسیاری از تغییرات ساختاری را که توسط شی جین پینگ برای تبدیل چین به قدرت نظامی برجسته در آسیا و اقیانوسیه پیگیری می شود، شناسایی می کند. با این حال، به نظر می‌رسد این گزارش درباره تهدید بودن چین و اقدام متقابل ایالات متحده کم دقتی کرده است.

رابرت پیترز و ویلسون بیور در تحلیلی که اندیشکده آمریکایی هریتیج منتشر کرد، نوشتند: این گزارش به درستی بر میزان توسعه نظامی و برنامه نوسازی چین تمرکز دارد. 

در سال 2022، نیروی دریایی چین به تقویت آنچه در حال حاضر بزرگترین ناوگان جهان است، ادامه داد و بر روی تحویل سومین ناو هواپیمابر و سومین شناور آبی – خاکی خود و همچنین ناوشکن های موشکی هدایت شونده بیشتر، رزمناوها و ناوچه ها کار کرد.

نیروی دریایی پکن به زودی قادر خواهد بود حملات دقیق دوربردی علیه اهداف زمینی با استفاده از زیردریایی ها و نیروهای عملیات دریایی روی آب خود انجام دهد.نیروی هوایی چین به طور فزاینده و پیشرفته‌ای به مدرن سازی و تولید جنگنده‌ها و همچنین پهپادهای تولید داخل ادامه می دهد. 

نیروی دریایی چین، با در نظر داشتن ظرفیت‌های نیروی هوایی، اکنون بزرگترین نیروی هوانوردی در اقیانوس هند و اقیانوس آرام را تشکیل می دهد. نیروی هوایی پکن به رهبری نسل پنجم جنگنده خود، Ju-20، در راه تبدیل شدن به بزرگترین نیروی هوایی در جهان است.

شاید نگران‌کننده‌تر مورد در این گزارش آن باشد که این گزارش به صورت مستند اعلام می‌کند که در 12 ماه گذشته، چین 100 سلاح هسته‌ای جدید ساخته و به این ترتیب سریع‌ترین رشد را در تولید قدرت هسته‌ای در جهان داشته است. پکن در مسیری قرار دارد که تا سال 2032 می‌تواند از نظر عددی، به پای زرادخانه هسته ای ایالات متحده برسد.

این گزارش همچنین خاطرنشان می کند که چین در حال استقرار قدرت نظامی رو به رشد خود به روش های تحریک آمیز فزاینده ای است. طی دو سال گذشته، بیش از 280 رهگیری هوایی قهری و خطرناک علیه ایالات متحده و متحدانش انجام داده است.

در نهایت، گزارش استفاده فزاینده از ظرفیت‌های دریایی چین برای ارعاب و اجبار ناوگان های ماهیگیری را که در آب های بین المللی – نه تنها در غرب اقیانوس آرام، بلکه تا آمریکای لاتین- فعالیت می کنند، مستند می کند. همه اینها در پس زمینه تمرینات هوایی و دریایی بی سابقه در آب ها و آسمان های اطراف تایوان انجام می شود.

اشتباهات گزارش وزارت دفاع آمریکا

در حالی که این تحولات همگی دلیل موجهی برای نگرانی، به ویژه برای برنامه ریزان دفاعی هستند که تقویت توانایی های آمریکا را پیگیری می‌کنند، اما اشتباه این گزارش آن است که با تکیه بر بودجه دفاعی رسمی چین به ارزش 230 میلیارد دلار تهیه شده است.

در ظاهر، این عدد کمتر از 886 میلیارد دلاری محسوب می‌شود که کنگره برای بودجه دفاعی ایالات متحده تعیین کرده است. این مقایسه همواره باعث می‌شود برخی ناظران ادعا کنند که ارتش ایالات متحده سه تا چهار برابر توانمندتر از ارتش چین است، اما این لزوماً درست نیست.

همانطور که این گزارش نیز اذعان می کند، بودجه دفاعی واقعی چین به احتمال زیاد بسیار بیشتر است: اندیشکده های اروپایی تخمین زده اند که هزینه های دفاعی واقعی چین حداقل 30 تا 40 درصد بیشتر از بودجه رسمی است. تحلیل‌های متعدد به این نتیجه رسیده‌اند که دولت چین مبالغ قابل‌توجهی را از ارقام رسمی حذف می‌کند تا میزان افزایش بودجه نظامی خود را پنهان کند.حداقل ما می دانیم که بودجه چین شامل جزئیات مربوط به هزینه های تحقیق و توسعه نمی شود – هزینه ای که  بیش از 140 میلیارد دلار در بودجه دفاعی ایالات متحده را تشکیل می دهد. 

گزارش پنتاگون راهبرد توسعه پیوند صنایع نظامی – غیرنظامی پکن را در نظر گرفته است که در آن چین از فناوری غیرنظامی و پایگاه صنعتی خود برای ارتقای گسترده قابلیت‌های صنایع دفاعی خود استفاده می‌کند، اما عجیب است که در این گزارش تلاشی برای توضیح تاثیر این ملاحظه مهم در بودجه دفاعی چین نشده است.

فساد در ارتش چین نمی‌تواند بهانه ای برای رضایت آمریکا باشد

این گزارش همچنین تفاوت‌های قدرت خرید آمریکا و چین را در نظر نمی‌گیرد. به بیان ساده، قدرت هزینه‌کرد دفاعی در چین بسیار بیشتر از ایالات متحده است، زیرا هزینه های نیروی کار و مواد در چین کمتر است. برای مثال، درآمد پرسنل نظامی چینی تنها حدود یک چهارم نظامیان آمریکایی است.

این گزارش به طرز گیج‌کننده‌ای بیان می‌کند که «پیش‌بینی‌‌های اقتصادی نشان می‌دهد رشد اقتصادی چین در 10 سال آینده کند خواهد شد و از حدود 3 درصد در سال 2022 به حدود 4 درصد در سال 2025 می‌رسد». باید در نظر داشت که رشد اقتصادی حدود 4 درصد برای دومین اقتصاد بزرگ جهان جهت ادامه دادن به رشد هزینه های نظامی خود کافی است.

در اوایل سال جاری، سناتور دن سالیوان فاش کرد که برآوردهای داخلی دولت ایالات متحده، بودجه دفاعی چین را تقریباً 700 میلیارد دلار ارزیابی کرده است. اگر این عدد دقیق باشد، وزارت دفاع باید آن را در گزارش خود لحاظ می کرد. گسست میان تخمین محرمانه درباره بودجه چین و رقم 230 میلیارد دلار که به صورت رسمی به کنگره و مردم آمریکا اعلام می شود، احساس دولت ایالات متحده و درک عمومی از از تهدید ناشی از هزینه های نظامی چین را به خطا می‌برد.

در طول جنگ سرد، وزارت دفاع از منابع کمی و اطلاعاتی عظیم خود برای ارزیابی دقیق بودجه دفاعی شوروی استفاده می‌کرد. اکنون نیز باید همین کار را انجام دهد تا بودجه دفاعی واقعی چین و نحوه مصرف منابع مالی‌اش را در مقایسه با ایالات متحده بهتر درک کند. گزارش کنونی هر چقدر هم که نگران کننده باشد، اما تقریباً به طور قطع تهدید ناشی از چین را دست کم می گیرد.