رسانه سازمان تبلیغات نوشت: «به همین راحتی! در یکی از کافهرستورانهای تهران و بدون اینکه به اطراف چشم بیندازیم که کسی نبیند و نگران باشیم مشکلی پیش بیاد، مشروب سفارش دادیم!»
پیدا کردن مشروب در کافهرستورانهای تهران برخلاق تصورمان چندان سخت نبود. با اینکه چندباری این موضوع را شنیده بودیم، اما همه‌چیز در حد شنیده‌ها بود و تصمیم گرفتیم خودمان آستین بالا بزنیم.
تبیان با تعدادی پیگیری ساده به نام چند رستوران رسید. اولین رستوران را در خیابان بلوار نلسون ماندلا (جردن) سر زدیم که وقتی چنین درخواستی داشتیم، به ما گفت دیر شده، اگر یک ساعت زودتر آمده بودید، برایتان سرو میکردم، الان نداریم! و آدرس رستوران دیگری را به ما داد.
به کافه‌‌رستوران بعدی در خیابان اندرزگو رفتیم و خیلی راحت و بی‌دردسر و بدون نگرانی سفارش «درینک» را از ما گرفت و کمی بعد دو موکتل با ترکیب مشروبات الکی سر میزمان آماده بود که بوی محتویاتش تا ته بینی‌مان رفت! در آخر برای‌مان ۲۵۰ هزار تومان فاکتور کردند و سرانجام دو لیوان روی میز هم به گلدان کنار دستمان ختم شد!
