ابعاد لکهٔ سرخ ۲۴٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر در جهت شرق به غرب و ۱۲٬۰۰۰ تا ۱۴٬۰۰۰ کیلومتر در جهت شمال به جنوب است.
این لکه در اصل یک توفان دائمی در ناحیهٔ °۲۲ در جنوب استوای مشتری است که دست‌کم ۱۷۷ سال است که وجود دارد و احتمالاً ۳۴۲ سال دیگر نیز ادامه خواهد داشت.
بزرگی این توفان به گونه‌ای است که آن را می‌توان با تلسکوپ از زمین دید.
لکهٔ بزرگ سرخ تا پیش از سال ۱۶۶۵ وجود داشته اما لکهٔ امروزی، نخستین مرتبه در سال‌های پس از ۱۸۳۰ میلادی مشاهده گردید و تنها پس از برجستگی مشهود و ظاهری سال ۱۸۷۹ مورد مطالعهٔ جدی قرار گرفت.
طوفانی که در سدهٔ هفدهم دیده شده‌است ممکن است متفاوت از طوفانی باشد که امروز وجود دارد.
از زمان کشف آن در سدهٔ ۱۷ میلادی تا آغاز مطالعات جدی مربوط به سال ۱۸۳۰ یک فاصله طولانی و مجهول وجود دارد و نمیتوان گفت در این مقطع آیا لکهٔ اصلی پراکندگی پیدا کرده و یا اصلاح و متمرکز شده است و همین‌طور آیا محوتر گردیده چرا که سوابق و مطالعات بصری در آن مقطع ناچیز است.
