مهر نوشت: دبیر علمی اولین سمپوزیوم تخصصی مسمومیت با سرب، گفت: مواجهه با سرب یکی از نگرانی‌های مهم سازمان جهانی بهداشت در دهه‌های اخیر است، به همین خاطر ۲۲ تا ۲۸ اکتبر هر سال به عنوان هفته جهانی پیشگیری از مسمومیت با سرب نام گذاری شده است.
حسن حسینیان‌مقدم افزود: در همین راستا اولین سمپوزیوم تخصصی با عنوان "مسمومیت با سرب: پیشگیری، تشخیص و درمان" به همت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و همکاری وزارت بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، جامعه سم شناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه و بیمارستان شهدای تجریش، برگزار خواهد شد.
حسینیان مقدم ادامه داد: سرب مهم‌ترین فلز سنگینی است که بیشترین آلودگی را در محیط پیرامونی ما ایجاد کرده است. این فلز در بسیاری از صنایع از لوله‌های آب تا ظروفی که برای پخت و پز استفاده می‌شود و رنگ‌ها و سوخت و باطری کاربرد وسیع دارد. از سوی دیگر این فلز به خاطر انعطاف پذیری و درجه ذوب پایین در هر کارگاهی قابل استفاده بوده و دارای کاربری متعددی است. با این تفاسیر مواجهه همه افراد با این فلز بسیار زیاد بوده که اثرات قابل توجهی بر سلامت همگانی دارد.
وی افزود: فلز سرب در هر میزانی برای بدن سمی محسوب شده و می‌تواند مشکلات غیر قابل برگشتی خصوصاً مشکلات عصبی ایجاد کند. جالب است که مشخص شده این فلز سومین عامل خطرساز در بروز و ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی است. همان طور که آمار نشان می‌دهند بیماری‌های قلبی عروقی اولین علت مرگ در ایران و حتی جهان است که بسیار تحت تأثیر مواجهه با سرب قرار دارد.
حسینیان تاکید کرد: سرب همچنین منجر به بروز مشکلات گوارشی نظیر اسهال و یبوست، درد شکم، اختلالات عصبی نظیر سردرد، بی قراری، تشنج، اختلالات خونی مثل کم خونی، و علائم اختلالات کبدی و کلیوی در بیماران می‌شود که متأسفانه برخی از عوارض نظیر اختلالات ذهنی و تشنج در بچه‌ها برگشت ناپذیر هستند.
وی افزود: بیشتر از بالغین، کودکان در معرض خطرات ناشی از مواجهه با سرب هستند که در رأس آنها اختلالات عصبی و هوشی غیر قابل برگشت این فلز است که به علت مواجهه محیطی از راه هوا و یا از طریق غذا و خوراکی وارد بدن می‌شود.
حسینیان گفت: در اغلب موارد مواجهه با سرب به شکل طولانی مدت و با مقدار پایین و تماس مداوم مثلاً از طریق گرد و غبار و یا آب و یا تماس با رنگ‌ها و سطوح آغشته به سرب است.
وی افزود: میزان جذب سرب در بدن کاملاً وابسته به نوع تغذیه، بیماری‌های زمینه‌ای، سن و سابقه بیماری است. در مواجهه طولانی مدت، سرب در استخوان‌ها ذخیره شده و می‌تواند تا ۳۰ سال در بدن باقی بماند، حتی اگر مواجهه مجددی وجود نداشته باشد.
حسینیان گفت: سرب در مواردی نظیر ضربه و یا بیماری‌های سوخت و ساز ممکن است از استخوان آزاد شده و سبب مسمومیت گردد.
وی افزود: تشخیص مسمومیت با سرب بر اساس شرح حال بیمار و به کمک آزمایش سرب خون است که توسط پزشک درخواست می‌گردد.
دبیر علمی اولین سمپوزیوم تخصصی مسمومیت با سرب، گفت: در این راستا همزمان با هفته جهانی پیشگیری از مسمومیت با سرب، اولین سمپوزیوم تخصصی با عنوان مسمومیت با سرب: پیشگیری، تشخیص و درمان در مرکز همایش‌های بیمارستان شهدای تجریش در ۳۰ مهر ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.
وی افزود: در این همایش متخصصینی از گروه‌های مختلف طب اطفال و بالغین شامل گوارش و کبد، قلب، کلیه، متخصصین علوم اعصاب، روانپزشکی، خون، پزشکی اجتماعی، رادیولوژی، آسیب شناسی و مسمومیت‌ها؛ سخنرانی و پنل تخصصی خواهند داشت.
حسینیان گفت: امیدواریم با حضور مسئولین وزارت بهداشت، امور بین الملل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و نمایندگان سازمان بهداشت جهانی در ایران، مسائل و مشکلات مواجهه با سرب؛ شفاف و راهکارهای علمی و عملیاتی برای کاهش این نگرانی بین المللی ارائه شود.
