به گزارش «اطلاعات آنلاین»، بر خلاف چند ماه گذشته که ورود گرد و خاک به مشهد با واکنش هایی همچون دستور دادستان برای بررسی موضوع و برخی اقدامات شعاری و بی فایده همراه شد اما این بار حتی خبری از کارها و حرفهای قبلی هم نیست. ولی کار مردم زیاد شده است. اگر صبح خانه تان را گرد گیری کنید، شب یک لایه گرد و خاک روی همه وسایل خانه تان نشسته است. درها و پنجره ها بسته هم باشد ولی این خاک سیاه راهش را پیدا می کند.
ساعت های شنی بی سر و صدا کار می کنند. در نگاه اول عبور دانه های شن از مجرایی کوچک بعید به نظر می رسد ولی شن ها کار خودشان را انجام می دهند و راهشان را باز می کنند. این آهستگی و پیوستگی درباره خاک سیاهی که بر سر شهرهای استان خراسان رضوی و خراسان شمالی می بارد کاملا جاری است. بدتر آنجایی است که مسئولین اقدام عملیاتی انجام نمی دهند.
اجرایی ترین اقدام طی چند ماه اخیر راه اندازی دستگاه سنجش آلاینده سرخس بود؛ منطقه ای که یکی از مبادی ورودی خاک های ترکمنستان به ایران است. اما این ایستگاه که قرار است میزان ریزگردهای سرخس را به صورت لحظه‌ای پایش کند، در منطقه خوش آب و هوای سرخس یعنی شهرک گاز شهید ترشیزی نصب شد. چند روز بعد از این اقدام هم اداره هواشناسی شهرستان سرخس در اطلاعیه ای اعلام کرد که در نصب دستگاه سنجش آلایندگی نقشی ندارد و این دستگاه متعلق به سازمان محیط زیست است.
شاخص کیفیت هوای مشهد، سیزدهم مهر ماه ۱۴۰۲ برای دومین روز پیاپی در شرایط ناسالم و وضعیت هشدار برای تنفس شهروندان قرار گرفت.
مهدی اله‌پور مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی در این باره گفته است: میانگین ۲۴ ساعته شاخص کیفیت هوای مشهد با عدد ۱۷۵ نشان دهنده قرار داشتن هوا در شرایط ناسالم است و شاخص های صبح امروز با عدد ۱۶۸ از ناسالم بودن هوا برای شهروندان مشهدی خبر می‌دهد.
قرار داشتن شاخص کلی کیفیت هوا تا ۵۰ ای.کیو.آی به معنای وضعیت پاک و بین ۵۱ تا ۱۰۰ ای.کیو.آی نشانگر وضعیت سالم است. همچنین قرار گرفتن شاخص کلی کیفیت هوا بین اعداد ۱۰۱ تا ۱۵۰ ای.کیو.آی به معنای آلودگی هوا برای افراد حساس و کودکان و بین اعداد ۱۵۱ تا ۲۰۰ ای. کیو. آی به معنای آلودگی هوا برای همه سنین محسوب می‌شود.
