ورزش سه نوشت: تصمیم به استفاده از پیام نیازمند در چارچوب دروازه سپاهان به عنوان سنگربان شماره یک، آن هم در شرایطی که این دروازهبان طی هفته گذشته سختترین روزهای عمرش را پشت سر گذاشته بود، انتخابی پرریسک بود که البته نه مورایس درباره آن تردیدی داشت و نه خود پیام.
نیازمند با بازوبند کاپیتانی جلوتر از سایر ستارههای سپاهان وارد مسابقه شد و با شروع نیمه اول با همان دروازهبان مطمئنی مواجه بودیم که طی سالهای اخیر قفس توری طلاییپوشان اصفهانی را با حضورش بیمه کرده است. استقلال بازی دفاعی را در دستور کار داشت و نقش پیام در نیمه اول بیشتر با جمع کردن توپهای پشت مدافعین و بازیسازی به چشم آمد. با این حال حساسترین موقعیت مسابقه در جریان نیمه اول هم روی اشتباه خط دفاعی سپاهان برای استقلال ایجاد شد، اما نیازمند با خروج به موقع و بستن فضای یامگا برای تصمیمگیری و گلزنی یک بار دیگر مهاجم آبیپوشان را مانند دیدار سال گذشته در باز کردن دروازه ناکام گذاشت.
پس از عکس تیمی سپاهان که با قاب عکس پدر در دست پیام برای همیشه در خاطرهها باقی میماند، سنگربان سپاهان که در طول مسابقه با تمرکز بالا فقط به حفظ دروازهاش میاندیشد، بار دیگر چند ثانیهای از هیاهوی ورزشگاه نقش جهان جدا شد و با چهره سرد همتیمیهایش را پس از گلزنی رضا اسدی در آغوش گرفت.
هنوز ماموریت پیام تمام نشده بود. استقلال نیمه دوم را با توپ پر شروع کرد و شاهد یک بازی نفسگیر بودیم؛ مسابقهای که هر چه به دقایق پایانی آن نزدیک میشدیم، تماشای آن برای هواداران سپاهان و استقلال سختتر میشد. حملات استقلالیها زهردار بود، اما آنها در زدن ضربه به چارچوب دروازه خیلی موفق عمل نکردند تا پیام هم خیلی به دردسر نیفتد.
با این حال در ۱۰ دقیقه پایانی و پس از شوت مهرداد محمدی در دقیقه ۸۶ بار دیگر تجربه و اعتمادبهنفس نیازمند به کار سپاهانیها آمد و این سنگربان ملیپوش یکی از پس از دیگری ارسالهای مستقیم بازیکنان استقلال را با جایگیری مناسب و پرواز بهنگام برای به آغوش کشیدن توپ، در اختیار خود میگرفت.
چند دقیقه پایانی مسابقه هیجانانگیز استقلال و سپاهان عجیب و غیرمنتظره دنبال شد. سپاهانیها که در پی اخراج فرشاد احمدزاده ۱۰ نفره کارشان را دنبال میکردند، فقط به دور کردن توپها میاندیشند و استقلالیها هم با ارسال مستقیم سعی بر استفاده از اشتباه خط دفاعی سپاهان داشتند.
بازی به دقیقه ۸+۹۰ وارد شد. توپ به پیام نیازمند رسیده بود و همه میدانستند که با ضربه او سوت پایان مسابقه توسط کوپال ناظمی هم به صدا درمیآید. شوت پیام که به وسط زمین فرستاده شد، کوپال سوت کشید و پیام روی زمین افتاد تا صحنهای دراماتیک در فوتبال ایران شکل بگیرد. سنگربان سپاهان روی خط محوطه جریمه سرش را روی چمن گذاشته بود و اشک میریخت. او با سوت پایان مسابقه به همان حال و هوای روزهای اخیر بازگشت؛ جایی که داشت باور میکرد باید با پدر برای همیشه خداحافظی کند و چارهای جز کنار آمدن با آن ندارد.
نمیتوان گفت اگر پیام نیازمند نبود سپاهان در مسابقه سرنوشتساز برابر استقلال امتیاز از دست میداد، اما به قول مورایس او برای اینکه روح پدرش شاد کند، شارژ روحی شده بود و یک بار دیگر تمام توانش را برای موفقیت سپاهان به کار گرفت. این ماموریت با وجود شرایط روحی سخت برای نیازمند موفقیتآمیز تمام شد و او حالا میتواند پس از بازی بار دیگر در خلوت خودش اشک بریزد و این پیروزی را به پدرش که با جزئیات مسابقات سپاهان را دنبال میکرد، تقدیم کند.