رضا رفیع - ضمیمه ادب و هنر روزنامه اطلاعات: طوطی یکی از جمله حیوانات و پرندگان خوشگل کنار آمده با آدمیزاد است که با همه بد و خوب او ساخته و با اخلاقش کنار آمده است. و با همین رویکرد و روحیه بوده که سرنوشتش در طول تاریخ، با زندگی انسان پیوند خورده؛ چندان که با سر داخل تاریخ و ادبیات ما شده است.
فرضاً الان تا نام طوطی به میان آید؛بی گمان خیلی ها یاد حکایت طوطی و بازرگان مولانا می افتند؛ یا آن طوطی داخل عطاری که موهای سرش بر اثر کتک خوردن از صاحب مغازه عطاری به خاطر ریختن غیرعمد روغن از شیشه، یک روز که یک آدم کچلی را دید؛علت کچلی او را با خودش مقایسه کرد و در یک گفتگوی چالشی،این سؤال را مطرح کرد:
از چه ای کل، با کلان آمیختی
تو مگر از شیشه روغن ریختی؟
جناب مولانا می فرماید که از قیاسش خنده آمد خلق را..... و الی آخر، که اشاره می کنند جا نداریم. اینقدر شناور حرف نزن؛ برو سر اصل مطلب.....چشم! حتی عده ای ممکن است به یاد حافظ بیفتند و آن نگاه عرفانی اش به انسان که از خودش حرفی ندارد و آموخته دست حضرت استاد ازل است:
در پس آینه طوطی صفتم داشته اند
آنچه استاد ازل گفت بگو، می گویم
خلاصه، طوطی خیلی با زندگی انسان درهم آمیخته. هرچند عموماً بیچاره داخل قفس است، اما این دلیل نمی شود که آزادی بیان نداشته باشد. گاهی چیزهایی می گوید که خود ما ممکن است نگوییم. شاید یک زمانی می گفتیم، اما به هر دلیلی، الان نمی گوییم. طوطی ها اما نه که مثل ما عقل درست و حسابی ندارند؛ فلذا غالباً نمی توانند به روز شوند و اگر چیزی را یاد بگیرند، ممکن است همان را بی ملاحظه بیان کنند.
شاهد مدعا حرف های چندسال پیش رئیس اتحادیه فروشندگان پرندگان و ماهی هاست که در توضیح قیمت انواع طوطی و ارتباط آن با اخلاق وی گفته بود:«اگر پرنده ای الفاظ رکیک به کار برد،قیمت آن پایین تر خواهد بود.» و سپس افزوده بود که:«اگر بخواهیم گران ترین کاسکو را قیمت گذاری کنیم، طوطی یی که به صدای زنانه و با عشوه و ناز صحبت کند، قیمت آن تا ۲۱ میلیون تومان می رسد»؛ یعنی پاش
مشتری خوابیده!
سابق با۲۱ میلیون می شد یک پراید صفرخرید، اما به برکت آن جهش های تاریخی قیمت خودرو در دولت های مختلف، الآن می شود فقط یک طوطی با کلاس خرید که درست حرف بزند. یک دفعه جلو جمع نگوید مثلاً فلان چیز را(که نخواستم نامش فاش شود) لولو برد؛ یا که آب را بریز آن جایی که می سوزد؛....و امثال این ادبیات فاخر در مقام سخن گفتن!
دو نکته و تمام: عرض زیادی ندارم، فقط به دو نکته اساسی اشاره می کنم و خلاص:
نکتۀ اول: سعی کنید منبعد،به پرندگان خوش استعدادی مثل کاسکو یا همان طوطی خودمان، حرفهای بد یاد ندهید که قیمت شان پایین نیاید. بیچاره ها توی سرشان نخورد. خب مشتری هم حق دارد آنها را نخرد. تصور کنید بخرد ببرد منزل؛ یک دفعه به همسرش بگوید: چطوری آشغال؟!
نکتۀ دوم: این طوطی هایی که صدای زنانه دارند؛اینها به نظرم برای خواندن،باید از ارشاد مجوز مجوزهای لازم را دریافت کنند. یک کسی ــ بلاتشبیه مثل سحر قریشی ــ ممکن است آن را بخرد و با صداش منقلب شود. خب چه مسؤولی پاسخگوست؟... (بنده فقط سرنخ را دست دوستان ارشادی دادم. بقیه اش را خودشان می دانند چه کنند. در این وانفسای بی پولی، منبع درآمد خوبی می تواند باشد. مثلاً به عنوان مالیات بر طوطی یا عوارض خروج صدا از طوطی!)
