خبرآنلاین نوشت: علی مطهری، نماینده سابق مجلس درباره سرباز زدن پزشکیان از اجرای قانون حجاب در گفتوگویی اظهار کرد: درباره قانون حجاب اگر اجرا میشد مشکلاتی ایجاد میکرد و بار سنگینی بر دوش قوه قضاییه و نیروی انتظامی قرار میداد و کار سخت میشد. اما به نحوی هم که عمل شد، درست نبود. یعنی قانون مجلس را هیچ نهادی نمیتواند جلوگیری کند. این که میگویند شورای عالی امنیت ملی گفته است که اجرای این قانون مخل امنیت کشور است و جلویش را گرفته است، مسموع نیست.
هیچ نهادی در جمهوری اسلامی نداریم که بتواند جلوی قانون مجلس را بگیرد، ضمن این که به این قانون ایراداتی را وارد میدانم. روش درست این بود که این قانون مانند بقیه قوانین ابلاغ شود و دولت بلافاصله لایحه اصلاحی آن را بیاورد و اصلاح کنند. یا اگر میبینند که نیازی به قانون ندارد، مجلس را قانع کنند و موضوع را به شکل قانونی حل کنند. این روشی که عمل شد و رئیس جمهور گفت این قانون را اجرا نمیکنم، بهانهای به دست مخالفان داد که بگویند رئیس جمهور قانون را اجرا نمیکند. مانند آقای احمدینژاد که میگفت فلان قانون را اجرا نمیکنم و یا میگفت فقط قانونی را اجرا میکنم که خودم تشخیص دهم منطبق بر قانون اساسی است.
بخش دیگری از مصاحبه مطهری را بخوانید: ایران باید تا تنور داغ بود، نان را میچسباند/ مذاکره و رابطه با آمریکا هیچ بدی ندارد!
رئیس جمهور باید قانون حجاب را ابلاغ می کرد، بعد بلافاصله لایحه اصلاحی می آورد
ظاهر این کار غلط است. نباید به دست طرف مقابل و دنیا بهانهای بدهیم که بگویند رئیس جمهور میگوید قانون را اجرا نمیکنم و کار به این جا برسد. باید این قانون را ابلاغ میکردند و دولت بلافاصله لایحه خود را میآورد و اصلاح میکرد تا مجلس تحقیر نشود. اما مجلس در این موضوع تحقیر شد.
طبعا این رفتار عکس العمل دارد و نمایندهها ناراحت میشوند و احساس میکنند در کشور کارهای نیستند. بعد میخواهند عکسالعمل نشان دهند و به شکلهایی که میبینیم در میآید، مثلا به شکل استیضاح آقای همتی در میآید و میخواهند خودی نشان دهند و بگویند ما هم کاری کردیم. این است که مجلس را نباید تحقیر کرد. این کار در آینده به کشور ضربه خواهد زد.
همینطور وقتی که شورای عالی سران برای خودش قانونگذاری میکند و جلو میرود نمایندهها احساس میکنند کارهای نیستند، در حالی که شورای عالی سران به عنوان یک امر موقت به وجود آمد. در زمانی که ترامپ از برجام خارج شد و تحریمهای حداکثری را دستور داد و ما در مجلس دهم بودیم، این شورا به وجود آمد تا راحتتر بتوانیم تحریمها را دور بزنیم. قرار شد در آن شرایط ویژه برای مدت موقت، شورای عالی سران تصمیم گیری کند و تصمیمات به سرعت اجرا شود. ولی تا الان ادامه پیدا کرده و دبیرخانه دارد و تبدیل به یک نهاد شده است.
در قانون اساسی چنین چیزی نداریم. این تصمیمات همه تحقیر مجلس است. شوراهای دیگر هم هستند که قانونگذاری میکنند. چه این مجلس و چه مجلسهای قبلی احساس میکردهاند که در کشور کارهای نیستند و البته این مجلس نسبت به مجالس قبلی بیشتر تحقیر شده است.
اگر مجلس قوی بود، چنین قانونی درباره عفاف و حجاب تصویب نمیکرد
*فکر نمیکنید این که می گویید مجلس تحقیر شده، مقداری به ذات خود مجلس و نحوه انتخاب و تایید صلاحیتها بر میگردد، این مجلس مجلسی است که به ذات ضعیف است و به همین خاطر دیگران فکر میکنند باید آن را توسری خور بدانند؟
شاید این طور باشد. اگر مجلس قوی بود، چنین قانونی درباره عفاف و حجاب تصویب نمیکرد اگرچه اصل هشتادوپنجی شد و در صحن مجلس مطرح نشد. به هر حال قانون قویتری تصویب میکرد یا اعلام میکرد قوانین فعلی کافی است و نیاز نیست برای موضوع حجاب قانون جدیدی وضع کنیم.
این نکته وجود دارد، چون مجلس از مجلس یازدهم به بعد ضعیفتر شد و این ضعف ناشی از نوع انتخابات و مسئله رد صلاحیتهاست. ولی فعلا این مجلس قانونی است و نباید تحقیر شود. باید احترامش حفظ شود.
مقایسه حجاب با حج اصلا قابل قبول نیست
*آقای مطهری! اخیرا آقای محقق داماد موضوعی را درمورد حجاب مطرح کردند، حرفشان این است که مگر هر واجبی باید به قانون تبدیل شود؟ ایشان منتقد این است که موضوع حجاب وارد قانون گذاری مجلس شد. به چنین چیزی معتقدید؟
ایشان حرفش این بود که هر حکم شرعی نباید لزوما تبدیل به قانون شود. به مسئله حج اشاره کردند که آیا حکومت اسلامی وظیفه دارد بررسی کند که چه کسی مستطیع شده یا نشده و اگر کسی مستطیع شده و حج نرفته او را مجازات کند؟ بعد گفتند که مسئله حجاب هم همین طور است. این قیاس به نظرم درست نیست. مثالشان درست نیست. این که هر حکم شرعی نیاز به قانون ندارد درست است. بسیاری از احکام شرعی نیاز به قانون ندارند.
ولی مقایسه حجاب با حج اصلا قابل قبول نیست. حج از یک نظر یک مسئله شخصی است. کسی میرود یا نمیرود. کسی خبردار هم نمیشود و تاثیر اجتماعی ندارد. بیحجابی و بد پوششی تاثیر مستقیم در جامعه دارد و نمیشود گفت حکومت اسلامی نسبت به این موضوع بیتفاوت باشد و مردان و زنان هر نوع پوششی داشتند، داشته باشند. این قابل قبول نیست.
این انتقاد به صحبت ایشان وجود دارد. به نظر من بحث در همین است که حکومت باید یک نظارت کلی روی این گونه موضوعات داشته باشد، همانطور که قبل از حادثه مهسا امینی وجود داشت و همه به طور نسبی رعایت میکردند و مشکل خاصی هم نبود. تندرویهایی شد و ستاد امر به معروف و نهی از منکر حرفهایی زد که از فردا چنین میکنیم، عکس افراد را با کارت ملی مقایسه میکنیم و جریمه دم در خانه افراد میرود و خلاصه حساسیت ایجاد کردند.
اگر عاقلانه عمل می کردند، با این مسائل درباره حجاب روبرو نمی شدیم
اگر عاقلانه عمل میکردند و آنقدر حساسیت نشان نمیدادند با این مسئله مواجه نمیشدیم. به ندرت برخی افراد رعایت نمیکردند و کسی هم با آنها کار نداشت. گشت ارشاد هم آن چنان نبود و در کل تهران ۴-۵ تا بیشتر نبود. ولی این موضوع را تبدیل به یک موضوع جنجالی کردند.
حکومت اسلامی درمورد مسائلی مانند نوع پوشش و روزهخواری وظیفه دارد. نمیتوانیم بگوییم باید بیتفاوت باشد. ولی روشن است که نظارت بر حجاب مانند مسائل راهنمایی و رانندگی نیست که اگر کسی از چراغ قرمز عبور کرد باید جلویش را بگیرند و جریمه شود. حجاب اینطور نیست که بگوییم اگر کسی حجابش کامل نبود بلافاصله او را بگیرید و جریمه کنید. یک بحث روانی است و با روان افراد سر و کار دارد. همینقدر که پوشش ناهنجار نباشد، باید بپذیریم و قبلا هم همینطور بود. افراد زیادی از آقایان و خانمها بودند که پوشش را درست رعایت نمیکردند، در خیابان راه میرفتند و حکومت با آنها کاری نداشت.
بعد از این حوادث رسانههای بیگانه وارد شدند و یک موضوع جنجالی و دو قطبی و تبدیل به پاشنه آشیل شد. آنها هم منتظرند در داخل کشور اتفاقی بیافتد و چیزی بگویند. الان اگر بی بی سی و ایران اینترنشنال را ببینید، اتفاقات داخلی را بیان می کنند که مثلا آقای نبویان این را درباره حجاب گفت، بعد شروع به تحلیل میکنند و به حوادث ۱۴۰۱ بر میگردند و میخواهند جامعه را تحریک کنند. باید به هوش باشیم. اگر اظهارنظر زیادی درمورد حجاب نکنیم بهتر است. بعد از آن دو سه ماه، خیلیهایی که روسری را کنار گذاشته بودند برگشتند. ولی ما مدام دامن میزنیم و بدتر میشود.
اینکه رئیس جمهور بگوید قانون را اجرا نمی کنم، بهانه خوبی به دست مخالفان می دهد
*البته دامن زدن را از سوی همان طیف ستاد امر به معروف و تندروها بیشتر میبینیم. مشخصا در اطراف خودمان تقابل باحجاب و بی حجاب را در سطح جامعه به آن صورت نمیبینیم. ولی این طیف در حال اصلی کردن مسئله حجاب در جامعه است.
ریشه این، همان عدم ابلاغ قانون است که به نمایندهها برخورده است. از آن جا ریشه میگیرد. عدهای در داخل مجلس هستند که به درستی میگویند خلاف قانون انجام شده است و باید ابلاغ شود. آنها هستند که این عکسالعملها را هدایت میکنند. اگر درست انجام شده بود، به اینجا کشیده نمیشد. ریشه این اتفاق همان است که مجلس احساس کرده که تحقیر شده است و میخواهد خودی نشان دهد. همانطور که آنقدر فشار آوردند که آقای ظریف کنار رفت. حالا هم میخواهند بگویند در مسئله عفاف حجاب حرف ما باید به کرسی بنشیند و مطابق قانون عمل شود. اصل حرفشان غلط نیست.
ولی قانون خوبی نیست. ما میگوییم این قانون ابلاغ شود که مطابق روال قانونی باشد و دولت بلافاصله اصلاحیه دهد و وارد بحث شوند و مشکل را حل کنند. همانطور که درمورد آقای ظریف میشد که آن قانون را سریعتر اصلاح کنند. ولی این که بگوییم قانون را اجرا نمیکنیم، بهانه خوبی به دست مخالفان میدهد. همانطور که در دورهای که در مجلس بودم، به خاطر همین بود که سوال از آقای احمدی نژاد را به جریان انداختیم. ایشان به صراحت میگفت که فلان قانون را اجرا نمیکنم. اگر این دولت هم بخواهد شبیه آن حرف را بزند، همان میشود.
مقتضیات زمان در مساله حجاب تاثیری ندارد
*در آثار شهید مطهری یکی کتاب حجاب است که مفصل است و بحث دیگری نیز تحت عنوان اسلام و مقتضیات زمان دارند. اگر با نگاه ایشان درمورد مقتضیات زمان پیش برویم، امکان دارد به همان قواعد فقهی که در گذشته درمورد حجاب وجود داشت استناد کنیم و به همان شکل گذشته آن را اجرا کنیم؟ نمایندههایی که گفتید و در جامعه هستند معتقدند که باید به قواعد فقهی گذشته برگردیم. طبق نگاه شهید مطهری اگر بخواهید تحلیل کنید، چگونه میشود حجاب امروز را به نحوی اجرایی کرد که هم قابلیت اجرا داشته باشد وهم ایجاد حساسیت نکند؟
فکر نمیکنم مقتضیات زمان در این مسئله تاثیر داشته باشد بلکه تاثیر عکس دارد. اتفاقاً به خاطر مقتضیات زمان و این که امروز وسائل جدیدی پیدا شده و عوامل تحریککننده بیشتر شده است، اجرای پوشش اسلامی ضرورت بیشتری پیدا میکند. وقتی به دوره قدیم برمیگردیم میبینیم مصداق بیحجابی حداکثر برخی خانمهای روستایی بودند که مشغول کار بودند و گاهی ممکن بود سر و گردن یا دست تا آرنجشان بدون هرگونه آرایشی پیدا باشد.
اینها آن چنان تاثیری در افراد ندارند که بخواهد بنیان خانواده را تخریب کند. امروز با این آرایشها و مدها و نوع لباسهایی که آمده است، عوامل تحریک بیشتر شده است. لذا رعایت موضوع حجاب ضرورت بیشتری پیدا میکند.
یا باید روش اسلام را عمل کنیم یا روش غربیها را، راه سومی وجود ندارد
*برای توضیح اینها برای نسل جوان امروزی با همه رسانهها و سبک زندگی که وجود دارد، آیا به روش گذشته میشود برای نسل امروز توضیح داد که چرا باید محجبه بود؟
فلسفه حجاب یک چیز روشن است. باید با آنها صحبت کرد. اگر صحبت و بحث کنیم قاعدتا قانع میشوند. ولی ما بحث نمیکنیم. ما با آنها صحبت نمیکنیم. اصلا زمینه این جور گفتگوها وجود ندارد. نه صداوسیما و نه جاهای دیگر اقدامی نمیکنند. اگر بحث هم میکنند بیشتر جنبه سیاسی دارد. منطق اسلام مشخص است و میگوید محیط جامعه باید محیط کار و فعالیت و التذاذات جنسی باید در کادر ازدواج و خانواده باشد. این تز اسلام است. لذا مسئله پوشش و عدم اختلاط و احکام نگاه کردن را آورده است. یا احکام زنا که در قرآن آمده است. این یک سیستم اخلاق جنسی است.
سیستم غربی را هم داریم که میگوید همه از مرد و زن آزادند که هرطور میخواهند بیرون بیایند. خودشان هم میدانند که این امر تحریکاتی ایجاد میکند، لذا کلوپهای شبانه و کاباره درست میکنند تا هر که نیاز دارد به آن جا برود و اشباع شود. ما یا باید سبک اسلام را قبول کنیم یا سبک غربیها را. بینابین خوب نیست. ما الان یک روش تقریبا بینابین داریم. نه اسلامیم و نه غربیم. از طرفی کاملا احکام اسلام را رعایت نمیکنیم و از طرفی مکانهایی برای ارضای غریزه جنسی مانند کلوپهای شبانه نداریم. شرایط بد اقتصادی هم مزید بر علت شده و امکان ازدواج را کاهش داده است و خود بهخود منجر به روابط پنهان میشود.
بالاخره یا باید روش اسلام را عمل کنیم یا روش غربیها را. راه سومی وجود ندارد. در کشور دو گروه هستند. اکثریت مردم طرفدار روش اسلام هستند ولی عدهای را داریم که میگویند روش غربیها درست است و هرکسی هر طور دوست دارد بیرون بیاید. فکر آثارش هم نیستند. اگر هرکسی هر طور دوست داشت بیرون بیاید و کنار دریا هم مانند آن جا شد، بعد چه؟ میخواهید کلوپهای شبانه هم داشته باشیم یا نداشته باشیم؟ اینها را روشن نمیکنند.