بابک نبی نوشت: شب یلدا در دوران تنهایی‌های دیجیتال، نماد یک تضاد آشکار است. از یک سو، آیینی باستانی که بر گردهم‌آیی، قصه‌گویی و تقسیم شادی‌ها استوار است؛ و از سوی دیگر، جهانی که مرزهای ارتباط را بازتعریف کرده و ما را به اتاق‌هایی تنهاتر هدایت می‌کند. طولانی‌ترین شب سال، فرصتی برای دورهم‌نشینی‌هاست، اما این روزها، حتی وقتی در کنار یکدیگر هستیم، تلفن‌های هوشمند میان ما فاصله‌ای نامرئی ایجاد کرده‌اند.

شب یلدا روزگاری بهانه‌ای بود برای خاموش کردن چراغ‌های روزمرگی و روشن کردن شمعِ گفت‌وگوهای بی‌پایان. بزرگترهای خانواده قصه‌ها را بازگو می‌کردند و کوچکترها در جادوی این روایت‌ها گم می‌شدند. امروزه اما، بیشتر ما به جای شنیدن داستان‌های قدیمی، صفحات گوشی‌های خود را ورق می‌زنیم. شبکه‌های اجتماعی که قرار بود ما را به هم نزدیک‌تر کنند، گاه تنها ترین شب‌ها را رقم زده‌اند. پیام‌های تبریک از پیش نوشته شده، عکس‌های سفره‌های یلدایی و ایموجی‌های رنگارنگ، جایگزین لمس گرم دست‌ها و نگاه‌های واقعی شده‌اند.

شاید شب یلدا امروز بیش از هر زمان دیگری به ما یادآوری می‌کند که تنهایی لزوماً به معنای نبود دیگران در کنارمان نیست، بلکه گاه در میان جمعیتی از دوستان و خانواده نیز می‌توانیم تنها باشیم. این شب فرصتی است برای اندیشیدن به این که چگونه می‌توانیم فاصله‌های دیجیتال را به واقعی‌ترین شکل ممکن پر کنیم. به جای ارسال پیام‌هایی که در چند ثانیه فراموش می‌شوند، شاید بهتر باشد وقت بیشتری برای تماس‌های واقعی، دیدارهای حضوری و شنیدن صدای عزیزان‌مان بگذاریم.

یلدا علاوه بر فرصتی برای بازگشت به روابط انسانی، می‌تواند نگاهی تازه به مفهوم زمان را نیز پیش رو بگذارد. در دنیایی که سرعت ارزش محسوب می‌شود و هر لحظه باید به نتیجه‌ای ختم شود، یلدا به ما یادآور می‌شود که گاهی طولانی شدن زمان، خود نعمتی است. وقتی به داستان‌ها و قصه‌های طولانی گوش می‌دهیم یا ساعاتی را با آرامش در کنار عزیزان می‌گذرانیم، درک ما از زمان تغییر می‌کند. این شب به ما می‌آموزد که زمان را نباید تنها با میزان کارایی یا سرعت پر کردن آن سنجید. بلکه باید لحظاتی را یافت که در آن زمان از جریان شتابناک خود بازمی‌ماند و ما را به عمق زندگی می‌برد.

شب یلدا، اگرچه آیینی کهن است، اما امروز بیش از گذشته معنا می‌یابد. این سنت می‌تواند فرصتی باشد برای خاموش کردن تلفن‌ها، بستن لپ‌تاپ‌ها و گوش سپردن به قصه‌هایی که ریشه در تاریخ دارند. شاید تنها با چنین قدم‌هایی بتوانیم این شب را به معنای واقعی، به زمانی برای نزدیکی و ارتباط حقیقی بدل کنیم.

در دنیای پرسرعت و دیجیتالی امروز، یلدا همچنان می‌تواند چراغی باشد در تاریکی. شبی که به ما یادآوری می‌کند زندگی بیش از پیام‌های سریع و ارتباطات سطحی است. طولانی‌ترین شب سال، فرصتی برای بازگشت به ارزش‌های قدیمی و ساده‌ای است که همچنان می‌توانند ما را از تنهایی‌های مدرن نجات دهند.