همشهری آنلاین نوشت: سیلی که در سال 1372 منطقه بین لارستان و بندرعباس را در بر گرفت، سبب شد که پل لاتیدان از زیر خاک سر درآورد. پل لاتیدان بیش از ۱۰۰۰ متر طول دارد و در دوران صفویه برای برقراری ارتباط بین لارستان و بندرعباس برای دسترسی به جزایر خلیج فارس احداث شده است. این بنای تاریخی بیش از ۲۰۰ دهانه داشته است که بخشی از دهانهها همچنان پابرجا هستند. این پل، از آثار تاریخی به جا مانده از دوران صفوی است که قدمتی در حدود 500 سال دارد و هدف ساخت آن بیرون راندن پرتغالیها بوده و بعدها به عنوان مسیری برای کاروانهای بازرگانی مورد استفاده قرار میگرفته است.
از ویژگی های این پل تاریخی، نوع مصالح به کار رفتهی متمایز آن است به طوری که به جای استفاده از آجر، از سنگ های بی شکل و در ابعاد متنوع بهره گرفته شده است. سطح روی این پل از سنگهای مسطح تشکیل شده است که به همین دلیل و استفاده از سنگ های تراش نخورده و نبود پی مقاوم، باعث تخریب این اثر تاریخی شده است.
همچنین درازای پل لاتیدان (پلکول)، سه برابر سی و سه پل اصفهان است اما تاکنون گامهای اندکی برای بازسازی، استحکامبخشی و نگاهداری این پل برداشته شده بهگونهای که فقط در سالهای ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶، بازسازی اندکی بر روی آن به عمل آمدهاست.