به گزارش «اطلاعات آنلاین»، چالش های رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی دولت همواره محل بحث و جدل گروه‌های سیاسی بوده است. این چالش زمانی جدی‌تر می‌شود که انتساب یک وزیر به تأییدات رهبری، فضای رأی اعتماد و عدم رأی اعتماد نمایندگان مجلس به وزیر مزبور را زیر ذره‌بین قرار می‌دهد.
پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی با انتشار مطلبی به چالش رای اعتماد مجلس سوم به وزیر پیشنهادی کشور پرداخت و نوشت: در سال ۱۳۶۷، در جریان رأی اعتماد مجلس سوم به علی‌اکبر محتشمی‌پور به عنوان وزیر پیشنهادی کشور، فضاسازی نمایندگانِ اکثریت موجب شد تا مخالفان محتشمی‌پور به عنوان مخالفان امام تلقی شوند. حجت‌الاسلام علی‌اکبر ناطق‌نوری در جلد دوم کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است در همین رابطه می‌گوید: «وقتی که آقای محتشمی به عنوان وزیر کشور به مجلس معرفی شد و مقرر شد که مجلس به ایشان رأی بدهد، در مجلس گفتند که امام فرموده به ایشان رأی دهید و هرکس به ایشان رأی ندهد، تخلف از امام کرده است. در واقع آن زمان رأی ندادن به وزیر، تخلف از امام تلقی می‌شد. من نامه‌ای خدمت امام نوشتم و عرض کردم که آقای محتشمی را به مجلس معرفی کردند. می‌گویند نظر شما این است که هرکس به ایشان رأی ندهد، تخلف از امر امام کرده است...»
متن نامه‌ی علی‌اکبر ناطق‌نوری به امام خمینی و پاسخ امام به نماینده‌ی وقت مجلس که در گنجینه‌ی اسناد مرکز اسناد انقلاب اسلامی نگهداری می‌شود، بدین شرح است:
بسمه تعالی. محضر مقدس رهبر عظیم‌الشأن انقلاب، حضرت امام ـ مدظله‌العالی
باتقدیم سلام و آرزوی طول عمر برای آن وجود مبارک، احتراماً معروض می‌دارد، همان طوری که مستحضر هستید در رابطه با رأی اعتماد به اعضای محترم دولت از حضرتعالی راجع به حجت‌الاسلام جناب آقای محتشمی، وزیر محترم کشور سؤالی شد که پاسخ آن، روز رأی‌گیری بین نمایندگان پخش و از تریبون مجلس خوانده شد و ایشان مجدداً به عنوان وزیر کشور انتخاب شدند؛ لکن بعضی در سطح مجلس حتی از تریبون مجلس چنین منعکس نمودند: کسانی که به آقای محتشمی رأی مثبت ندادند مخالفت با فرمان شما کردند. چنانچه مصلحت بدانید بیان فرمایید آیا نظر مبارک رأی مثبت دادن به ایشان بود؟ و کسانی که رأی ندادند خدای ناکرده خلاف فرمان حضرتعالی که قهراً خلاف شرع هم هست عمل نمودند یا خیر؟ مقلد کوچک شما علی‌اکبر ناطق نوری ۲۴/۶/۶۷.
امام خمینی در پاسخ به حجت‌الاسلام ناطق‌نوری در نامه‌ای مورخ ۲۸ شهریور ۶۷، مرقوم داشتند:
بسمه‌تعالی
جناب حجت‌الاسلام آقای ناطق نوری ـ دامت افاضاته
با سلام، در جمهوری اسلامی جز در مواردی نادر که اسلام و حیثیت نظام در خطر باشد، آن هم با تشخیص موضوع از طرف کارشناسان دانا، هیچ‌کس نمی‌تواند رأی خود را بر دیگری تحمیل کند؛ و خدا آن روز را هم نیاورد. من تمام سعی خود را می‌نمایم که با نسبت مطلبی به من، کسی مظلوم نگردد. من شما را هم فردی متدین، متعهد، مبارز و دارای هوش سیاسی می‌دانم. برای من شما و آقای محتشمی فرقی ندارد. من هر دوی شما و همین‌طور همۀ دست اندرکاران صدیق نظام و تمامی افرادی که چون شما قلبشان برای اسلام و ایران می‌تپد را فرزندان اسلام و انقلاب می‌دانم. همه باید سعی کنیم تا روح وحدت و پاکی را بر محیط کارمان حاکم گردانیم، تا بتوانیم تمامی قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها را به زانو درآوریم. باید تلاش کنیم زهد و قدس اسلام ناب محمدی را از زنگارهای تقدس‌مآبی و تحجرگرایی اسلام امریکایی جدا کرده و به مردم مستضعفمان نشان دهیم. ما اگر توانستیم نظامی بر پایه‌های نه شرقی نه غربی واقعی و اسلام پاک منزه از ریا و خدعه و فریب را معرفی نماییم، انقلاب پیروز شده است. توفیق جنابعالی را از خداوند متعال خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله.
