اطلاعات نوشت: قطعات کنسرت از آثار معروف مختاباد بودند که فضایی نوستالژیک برای مخاطبان تداعی کرد. مختاباد خواننده‌ای است که در دهه ۷۰آثاری را با همکاری هنرمندان سرشناس موسیقی ایرانی از جمله جلیل شهناز، حسن ناهید، فریدون شهبازیان، جلال ذوالفنون و ... به گوش مخاطبان آن زمان رساند.
در این کنسرت قطعات «فریاد بی‌قراری» به آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر روی شعری از سعدی و با تنظیم فریبرز فرهنگ‌مهر، «شبانگاهان» با شعر ساعد باقری، آهنگسازی عبدالحسین مختاباد و تنظیم فریبرز فرهنگ مهر، «بهار عاشق» با شعری از فریدون مشیری و آهنگسازی روح‌الله خالقی، «رنگارنگ 2» به آهنگسازی روح‌الله خالقی و تنظیم گلنوش خالقی، «نقش خیال» با ملودی‌سازی عبدالحسین مختاباد بر روی غزلی از حافظ و آهنگسازی و تنظیم همایون رحیمیان، «نغمه‌ای در شور» با آهنگسازی و تنظیم امیرحسین طایی، «شکوه» با شعر مهرداد اوستا، آهنگسازی مختاباد و تنظیم فریبرز فرهنگ‌مهر، «شب‌های رویایی» با آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر روی شعری از بامداد جویباری و تنظیم فریبرز فرهنگ‌مهر، «ساز و آواز» به آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر شعری از هوشنگ ابتهاج و «تمنای وصال» با شعری از شیخ بهایی، آهنگسازی مختاباد و تنظیم فرهنگ‌مهر اجرا شد. کنسرت ارکستر ملی ایران با اجرای قطعه «خوشه‌چین» اثر زنده‌یاد روح‌الله خالقی به پایان رسید.
سرآغاز این کنسرت با اجرای قطعه «فریاد بی‌قراری» (چون است حال بستان ای باد نو بهاری/کز بلبلان برآمد فریاد بی‌قراری) با شعر سعدی، آهنگسازی عبدالحسین مختاباد و تنظیم فریبرز فرهنگ‌مهر بود.
پس از اجرای این قطعه؛ مختاباد گفت: به نمایندگی از رهبر ارکستر استاد رحیمیان و اعضای ارکستر، این اجرا را امشب به بانوی هنرمند؛ مینو افتاده (هنرمند پیشکسوت موسیقی، مدرس و نوازنده سازهای کمانچه و ویولن) که روی در نقاب خاک کشید، تقدیم می‌کنیم. فرزند بزرگوار ایشان سانوآ عندلیبی با همه اندوهی که داشت، امشب به ما افتخار داد و این جمع را با هنرنمایی خود مزین کرد. سپس به احترام آن هنرمند زنده‌یاد، همه مخاطبان ارکستر را تشویق کردند.
از نکات قابل توجه در این کنسرت، اجرای آثار خاطره‌انگیز مختاباد به‌ویژه «شبانگاهان» (شبانگاهان تا حریمِ فلک، چون زبانه کشد سوزِ آوازم/ شرر ریزد بی‌امان به دلِ ساکنان فلک ناله سازم) و «تمنای وصل» (تا کی به تمنای وصال تو یگانه/اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه؟) بود که در دهه ۷۰ساخته شدند و در آن سال‌ها بسیار و در مناسبت‌های مختلف از رسانه ملی پخش می‌شدند.
عبدالحسین مختاباد در حاشیه این اجرا در گفتگو با روابط عمومی بنیاد رودکی با اشاره به این که پس از حدود 6 سال به صورت رسمی روی صحنه می‌رود، درباره همکاری خود با ارکستر ملی ایران توضیح داد: از روزی که آقای رحیمیان به‌عنوان رهبر ارکستر ملی فعالیت خود را آغاز کرد، من با ایشان در ارتباط بودم و در ذهن داشتم که کاری را با ارکستر ملی اجرا کنم. سپس با آقای الله‌یاری (رئیس بنیاد رودکی) درباره این همکاری صحبت کردم. پس از آن قطعات را انتخاب کردیم و امروز این همکاری به ثمر نشست.
وی افزود: ارکسترها در سال‌های پیشین مشکلات بسیاری پشت سر گذاشته‌اند. در همه جای دنیا حمایت از ارکسترها برعهده ارگان‌های دولتی است. ارکستر ملی هم با تمامی مشکلات فعالیت خود را ادامه داده‌است و به نظر من باید مورد حمایت بیشتری قرار بگیرد تا رهبر و نوازندگان آن دغدغه این مسائل را نداشته باشند و بتوانند با خواننده‌های خوب و جدیدتری اجرا کنند. در این راستا بنیاد رودکی و معاون آفرینش‌های هنری بنیاد، مدیر ارکسترها و همکاران بنیاد خیلی خوب ما را همراهی کرده‌اند، تمرینات منظمی هم در فضایی صمیمی و دوستانه با رهبری آقای رحیمیان داشتیم. به‌طور کلی فضای کار در بنیاد رودکی هم موسیقیایی، هم جدی و هم دوستانه است و این خیلی خوب است.
مختاباد تأکید کرد: آثاری که در ارکستر ملی نواخته می‌شوند باید به گوش مخاطبان بیشتری در سطح کشور و حتی سطوح بین‌المللی برسند. به نظرم می‌توان از پتانسیل شبکه‌های خارجی صدا و سیما کمک گرفت تا هر اجرای ارکستر به گوش میلیون‌ها شنونده برسد.
