تسنیم نوشت: علیاصغر پورمحمدی سالیان زیادی در عرصه فرهنگ و هنر حضور داشته است اما عمده شناخت از وی به زمان حضورش در تلویزیون بازمیگردد که در آنجا به «حاجاصغر» معروف بود و چندین سال مدیریت شبکههای پنج و سه و معاونت سیمای سازمان صداوسیما را بین سالهای 1393 تا 1395 بهعهده داشت.
وی گفت: سرمایه اصلی تلویزیون مخاطب و نیروی انسانی کارآمد است ما در این زمینهها متأسفانه ضربه خوردهایم. بنده در اواخر دوره آقای ضرغامی گفتم اگر ما شبکه 5 را از دست بدهیم یک ترک در میزان مخاطب وارد بشود و از بین میرود. این موضوع را بارها گفتم. یک روزی شبکه 5 انتخاب اول بود. حداقل در دورهای که بنده بودم و همچنین در دورهای که آقای مفید بود.
سه سالی که آنجا بودم، در تمام ساعات این شبکه اول بود. سریالهایی نظیر پشت کنکوریها و پاورچین را داشتیم و برنامههای جشن رمضان را تدارک دیده بودیم و مردم از غروب آفتاب تا یک بامداد پای تلویزیون بودند. چرا الان مخاطب نداریم؟ اولاً که پاشنه آشیل تلویزیون نداشتن سریال خوب است. اکنون و در همین سالهایی که گذشت. یعنی در 10 سال گذشته. ما سریالهای خوبی در تلویزیون نداشتیم.
وی گفت: افرادی که که الآن حاکم بر تلویزیون، برنامههای تلویزیونی و اتاق فکرها هستند، به نظر بنده نمیتوانند مشکل تلویزیونی را حل کنند؛ زیرا توان این کار را ندارند. زمان آقای سرافراز، ایشان معتقد بود که نمیخواهد شبکه 5 سریال پخش کند و فقط شبکههای یک و سه کافی است و بیان میداشت که چرا میخواهید 4 شبکه سریال پخش کند که 4 تا سریال ضعیف و بیخودی باشد به جای آن دو شبکه سریال پخش کند، اما قوی، این نظریه آقای سرافراز هم موفق نشد. اکنون هم نظریاتی در دوره جدید تلویزیون مطرح است که موفق نخواهد بود. چون مشکل جای دیگری است.
از طرف دیگر ما نتوانستیم نقش پدرانه صدا و سیما و نقش مرجع بودن آن را بر روی نویسندگان، تهیهکنندگان و هنرمندان ایفا بکنیم. این هم ضعف بعدی تلویزیون است. خیلی از هنرمندان و سازندگان برنامههای تلویزیون که از این خانه دور هستند هنوز هم تلویزیون را دوست دارند و برای آن احترام قائلاند، اما برخی از تصمیمگیران و تصمیمسازان باعث از بین رفتن این سرمایهها شدند که این باعث ضربه خوردن تلویزیون شد و مخاطب از دست رفت و شاید هم هرگز برنگردد.