سید احمد عبودتیان، دستیار رئیس جمهور در امر مردمی‌سازی دولت در گفتگو با رسانه KHAMENEI.IR با اشاره به این که بحث جهش تولید با مشارکت مردم به معنی نفی بنگاه‌های بزرگ اقتصادی یا به معنی دولتی‌سازی اقتصاد نیست، افزود:اصل ۴۴ اقتصاد ایران را سه بخش می‌داند. اقتصاد دولتی که زیرساخت‌ها و صنایع مادر هستند. اقتصاد خصوصی و بخش خصوصی جایی است که سرمایه دارد. یک کسی که یک شرکت بزرگ دارد، یک تشکیلاتی دارد، این مبتنی به یک ظرفیت و سرمایه‌ی عظیم است، این هم باید در میدان بیاید. یک بخش هم بخش خرد است، سرمایه‌اش اندک است، ولی نیروی کار است، فکر دارد، خلاقیت دارد. این هم الگو دارد حالا چه با تعاونی چه با غیر تعاونی. البته ظرفیت قانونی‌اش تعاونی است.

این سه بخش باید متناسب با هم حرکت کنند. افقی که در برنامه‌ی قبلی دیده شد، که البته نرسیدیم به آن، ۲۵ درصد اقتصاد باید مردمی بشود. تفاوت این دو بخش این است. ما حتماً نیاز به بخش خصوصی داریم. کسانی که سرمایه دارند، ظرفیت دارند و می‌توانند پای کار بیایند و الان هم شرکت‌های بزرگ دارند، کارخانجات دارند، تولیدی‌های بزرگ دارند.

وقتی ما حرف از جهش تولید می‌زنیم، آن هم در دهه‌ی ۹۰ که به اذعان آمارها، توقف تولید داریم، رشد تولید محسوسی نداریم، در یک دوره‌ای رکود داشتیم، وقتی شما به یک رکود رسیدید حالا دیگر با یک امر عادی کار جلو نمی‌رود. یک کار مضاعفی باید انجام بدهید.

این جهش تولید ممکن نیست مگر با افزایش تعداد کنش‌گرها. باید توده مردم وارد بشوند. اینکه مثلاً ده درصد، بیست درصد، سی درصد فعال اقتصادی بیایند کار کنند، یک بهبودی اتفاق می‌افتد، ولی ما شاهد جهش نیستیم. رهبر انقلاب برای اینکه ما زودتر بتوانیم به تعبیری این پیچ را رد کنیم، تقاضایشان از ملت این است که باید همه بیایید در میدان که در این صورت جهش تولید اتفاق می‌افتد.

وی افزود: اولین مطلبی که دولت باید نسبت به آن اهتمام داشته باشد، فهم مسئله است. ریاست جمهوری یک تعریفی کردند که وظیفه‌ی دولت این است که حضور مردم را در تولید تسهیل کند؛ شاه بیت مسئله همین است. نکته اول فهم صحیح از موضوع و ارائه‌ی راهکار‌های ساده و عملی است.

نکته‌ی دوم گفتمان‌سازی است. خود دولت باید در بحث گفتمان‌سازی پیشران باشد، البته با کمک نیرو‌های نخبه‌ی مردمی. بحث حمایت از حرکت‌ها و فعالیت‌ها که دیگر محدودیت ندارد. دولت هر جوری می‌تواند از هر حرکتی حمایت کند. یک مسجدی یک کاری را شروع کرده و تسهیلات می‌خواهد، دولت تسهیلات بدهد. استاندارد را باید ساده بگیریم. در توزیع و توانمندسازی کمک و مشاوره بدهیم. تمام ظرفیت‌های تخصصی ما در وزارتخانه‌ها و بخش‌های اقتصادی کشور، باید به کمک این حرکت مردمی بیاید. بحث مشوق‌های قانونی، بحث کمک کردن به واردات مواد اولیه‌ای که نیاز دارند. بعضی از قوانین دست و پاگیری که ما داریم، برخی از مجوز‌هایی که بی‌جهت در مقیاس‌های بزرگ گذاشتیم و یک تولید خانگی نمی‌تواند آن استاندارد‌ها اجرا کند.

نکته‌ی بعد، طراحی فرمول‌های عملی و قابل فهم عمومی و میدان‌های حضور برای آحاد مردم است. یک بحث مهم دیگر، نظارت دولت است. البته همین نظارت را در بخش تولید و توزیع، می‌تواند از خود مردم کمک بگیرد، ولی نمی‌توانند رها کنند.

وی در تشریح مهم‌ترین مانع مردمی‌سازی اقتصاد گفت: اولین مانع، مقررات دست و پاگیر و زائد و در رتبه بعد بحث فهم بدنه‌ی کارشناسی دولت است. ما در رده‌ی اصلی الحمدلله مشکل نداریم، ولی باید در لایه‌های مختلف این مسئله فهم بشود. خب حالا تلاش‌هایی شده و پیشران این گفتمان‌سازی هم رهبر انقلاب هستند.

البته یک حلقه‌ی مفقوده هم داریم، در یک سری از حوزه‌ها حلقه‌ی میانی نداریم.