خبر آنلاین نوشت: در ده سال گذشته بودجه صداوسیما از ۹۶۷ میلیارد تومان به ۲۴ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است یعنی رقمی حدود ۲هزار و ۳۸۰ درصد افزایش. در واقع باید گفت تلاشهای پیمان جبلی بعد از دو سال نتیجه داد و توانست 58 درصد افزایش بودجه را برای خود و کارمندانش رقم بزند.
در پی طرح برخی انتقادها و حاشیههای پیشآمده درباره انتشار خبری مبنی بر افزایش بودجه ۵۸ درصدی برای صداوسیما، روابط عمومی سازمان صداوسیما اطلاعیهای صادر کرد.
در بخشی از این اطلاعیه آمده افزایش نسبی بودجه صدا و سیما در برنامه هفتم با توجه به وظایف و تکالیف جدید و فراوانی است که برای صدا و سیما در بند الف ماده ۷۷ در نظر گرفته شده است که افزایش تعهد چند برابری برخی تولیدات همچون پویانمایی، تولید هزاران قسمت مجموعه تلویزیونی، دهها قسمت مجموعه الف ویژه، صدها قسمت مستند فاخر و تولید مجموعههای تلویزیونی استانی و افزایش قابل توجه تولید برنامههای حوزه کودک و نوجوان، جوان، خانواده، سبک زندگی اسلامی ایرانی و برنامههایی با هدف امید آفرینی و تقویت انسجام ملی و ... از آن جمله است.
شادمهر راستین منتقد سینما درباره علل این افزایش بودجه ۵۸ درصدی گفت: صدا و سیما و ساترا از پلتفرمها سهم میخواستند و در این جنگ، در نهایت صداوسیما و ساترا برنده شدند، در واقع آنها مضاف بر بودجه تصویب شده؛ درآمد دیگری میخواستند، آن هم بدون اینکه هزینه زیرساخت بدهند.
مهمترین محورهای گفت وگوی شادمهر راستین با خبرآنلاین را می خوانید:
*نکته جالبتر اینکه صداوسیما برخلاف تمام سازمانهای دیگر که تعدیل نیروی پرسنلی داشتند، نه تنها تعدیل نداشته بلکه افزایش هم داشته و هیچ معیاری هم ندارد که با این افزایش پرسنل چه چیزی تولید میکنند یا چه خدماتی را ارائه میدهند؛ مثلا پالایشگاه یا معدن زمانی که تعدیل یا افزایش نیرو دارد منطبق بر تولیداتش این کار را انجام میدهد.
*تولید صداوسیما و پرسنلش ارتباطی با هم ندارند و اتفاقا بخش عمدهای از تولیدات صداوسیما بیرون از شبکه انجام میشود و اینکه در تلویزیون با دریایی از کارمندان به نام کارمندان صدا و سیما مواجه میشویم که معلوم نیست شرح وظایفشان چیست، برای همه ما پرسش ایجاد میکند.
*صداوسیما تنها ۲۴درصد مخاطب دارد ولی به نظر آنها _باز هم تاکید میکنم_ به نظر سیاستگذاران تلویزیون آن قشر مهم و مخاطب اصلی تلویزیون هستند، نه آن ۷۵درصدی که تاثیرگزار نیستند، بنابراین سیاستگزار و تنظیم کننده بودجه تعیین میکند همان یک چهارم جمعیت که رای دادهاند میتوانند از خدمات اجتماعی و رفاهی برخوردار باشند.
*در صدا و سیما پرورش نیست چون پرورش آداب خود را دارد. ترویج ایدئولوژی هم نیست چون آن هم آداب خود را دارد، حتی برای سوادآموزی هم مناسب نیست بلکه فقط برای رضایتمندیشان از شرایط موجود است.
*در ۱۰ سال اخیر شعار کشور یک محور بیشتر ندارد و آنهم «تولید» است. مسئولین مدام درباره تولید حرف میزنند، اما تنها جایی که بودجه میدهند ولی تاکید دارند که تولید باید کمتر شود صداوسیماست، گویی اصلا کاری به شعار رهبری ندارند. باید افزایش تولید خصوصا تولید داخلی در اولویت باشد اما همچنان میبینیم که آثار دوبله و فیلم و سریالهای خارجی بیشترند و کیفیت تولیدات داخلی هم طوری نیست که وابستگی ما را کم کند.
در دولت قبلی دو نهاد با مجلس خیلی مشکل داشتند یکی خودروسازی و یکی هم صداوسیما، اما این مجلس با هر دوی این دوستان نظر مساعد دارد. شما رد تمام نمایندههای مجلس پس از پایان دورهاشان و استخدام شدنشان در تلویزیون را میتوانید ببینید، عملا نمایندگان مجلس در حال سرمایهگذاری شغل بعدیشان هستند.