ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: بسیاری از ما این تجربه را داشته‌ایم که هنگام بیماری احساس می‌کنیم پوستمان فوق‌العاده حساس شده‌است. این تغییر چند علت دارد. گاهی وقتی ناخوش هستیم، تب می‌کنیم.
وقتی دچار تب می‌شویم، در پوستمان به‌طور ناخوشایندی احساس گرما می‌کنیم، مانند زمانی که دچار آفتاب‌سوختگی می‌شویم و حرارت و سوزشی را در پوست خود حس می‌کنیم. این باعث می‌شود پوست حساس‌تر شود. نباید فراموش کنیم که تب نشانه مقابله بدن با عفونت است و اگر چه ممکن است با تب کردن احساس ناتوانی و بینوایی کنیم، لزوماً زیان‌آور نیست.
علت دیگر حساسیت بالای پوست می‌تواند این باشد که بدنمان به دلیل بیماری دردناک می‌شود.
به همین خاطر وقتی آن را لمس می‌کنیم، احساس متفاوتی در ما ایجاد می‌شود. علاوه بر این، ممکن است آب بدن خود را از دست داده باشیم که در این صورت نیز احساس ناراحتی و تحریک‌پذیری و احتمالاً حساسیت بیشتر در پوست داریم. عده‌ای ادعا کرده‌اند که با تحریک شدن دستگاه ایمنی در اثر بیماری، حساسیت بالا می‌رود اما این مکانیسم هنوز به‌خوبی روشن نشده‌است.
به‌طور معمول، این نوع حساسیت پوستی موقتی است و نگران‌کننده نیست. مصرف برخی داروها با تجویز پزشک می‌تواند برای مقابله با تب و رفع آن به ما کمک کند. در بیشتر مواقع با استراحت و گذشت زمان و بهبودی از بیماری حساسیت پوستی نیز برطرف می‌شود.
در نوعی اختلال عصبی طولانی‌مدت به نام «آلودینیا» فرد به‌شدت نسبت به لمس حساس می‌شود. این وضعیت بیش از این‌که یک بیماری باشد یک نشانه است که علل مختلفی دارد. مهم‌ترین دلایل آلودینیا دیابت، زونا، نشانگان فیبرومیالژیا و سردرد از نوع میگرن است.
