ابوالقاسم قاسم زاده: رهبران و سران 57 کشور اسلامی عضو سازمان همکاری اسلامی با دستور کار بررسی و اقدام درباره بحران جنگ غزه در ریاض حضور یافتند.
رئیس جمهوری ایران با ارائه 10 راهکار فوری برای حل بحران غزه و ممانعت از ادامه فاجعه نسل کشی رژیم صهیونیستی در این اجلاس شرکت کرد.
رئیس جمهوری اسلامی ایران جنگ در غزه را «رویارویی محور شرارت و شرافت» خواند و برای توقف فوری فاجعه انسانی در غزه از سوی ارتش صهیونیستی به رهبری «نتانیاهو»، ده راهکار را پیشنهاد و ارائه داد.
این ده راهکار پیشنهادی ایران را روزنامه دولت چنین آورده است: 1 ـ توقف فوری کشتار در غزه و پایان حملات کور. 2 ـ رفع کامل محاصره و بازگشایی گذرگاه رفح (مرز مصر و فلسطین اشغالی). 3 ـ خروج فوری نظامیان صهیونیست از غزه. 4 ـ قطع مراودات سیاسی ـ تجاری با رژیم صهیونیستی اسرائیل. 5 ـ اعلام تروریستی بودن ارتش صهیونیستی. 6 ـ تشکیل دادگاه برای بررسی جنایات در غزه.7ـ تشکیل صندوق مالی برای بازسازی غزه. 8 ـ اعزام کاروانهای بشردوستانه برای کمک به مردم غزه. 9 ـ نامگذاری روز بمباران بیمارستانها به «روز نسل کشی.» 10 ـ تسلیح مردم فلسطین برای مقابله با اشغال و تجاوزات رژیم صهیونیستی.
در این اجلاس که سران و نمایندگان رسمی 57 کشور اسلامی در آن حضور داشتند، بیانیه پایانی صادر شد که در آن آمده است:«سران کشورهای عربی و اسلامی در ریاض بر لزوم شکست محاصره علیه غزه و ورود کاروانهای حامل کمکهای بشردوستانه به صورت فوری تأکید دارد.
از شورای امنیت سازمان ملل میخواهیم که تصمیمی فوری برای محکوم کردن تخریب وحشیانه بیمارستانها در نوار غزه توسط اسرائیل بگیرد. ما همچنین از تمامی کشورها میخواهیم که صادرات سلاح و مهمات به اسرائیل را متوقف کنند. نشست سران کشورهای عربی و اسلامی تأکید دارد که با توصیف جنگ تلافی جویانه علیه مردم غزه با عنوان دفاع از خود یا توجیه آن تحت هربهانهای مخالفت دارد.»
چند نکته یادآوری از پایان نشست سران 57کشور اسلامی در ریاض را میتواند برشمرد.
1 ـ واقعیت میدانی از شرایط منطقهای و بینالمللی چنین است که ملتها، به ویژه درکشورهای اسلامی، چندان انتظار تأثیر گذاری فوری برای قطع پروژه تجاوزات نظامی و نسل کشی نتانیاهو ندارند.
دولتهای متحد اسرائیل(آمریکا و فرانسه) نیز در راستای تعدیل بحران و ادامه فاجعه بار کشتارها و تخریب در غزه از سوی دولت نتانیاهو و ارتش اسرائیل ناکام ماندهاند.
اکنون در سطح بینالمللی دوجریان عیان است. مماشات اغلب دولتها، علیرغم اعلان محکومیت اسرائیل در راستای پروژه «نسلکشی» اعم از زنان و کودکان و سالخوردگان و حتی بیماران در بیمارستانها و دفاتر رسمی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل در غزه و کشته شدن خبرنگاران و گزارشگران رسانههاو... همچنان ادامه دارد.
جریان دوم،اعتراضهای مردمی در سراسر جهان، اروپا به ویژه در آمریکا است که به شورش اجتماعی بزرگ در بسیاری از کشورها علیه نژادپرستی رژیم صهیونیستی اسرائیل با رهبری «نتانیاهو» رسیده است.
«نتانیاهو» را مردم در سراسر جهان،جنایتکار ضدبشری مینامند. پایان این بحران، سقوط «نتانیاهو» و طرد صهیونیسم از سوی ملتها است. در غزه اکنون فاجعه انسانی و نسلکشی ادامه دارد.
2 ـ پایان نشست سران 57 کشور اسلامی در ریاض صدور یک بیانیه رسمی در تراز «محکومیت» رژیم اشغالگر صهیونیستی با الفاظ سیاسی و سیاستمدارانه بود. سیدحسن نصرالله، به درستی در سخنرانی خود به جهانیان، به ویژه به ملتهای مسلمان گفت:«چشمهایتان به میدان باشد نه به سخنرانیها در ریاض» در داخل اسرائیل نیز جریان اعتراضی چنان اوج گرفته است که تیتر برجسته مشهورترین روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» این بود. «نتانیاهو فقط برو!»
3 ـ بایدن و حزب دموکرات نگرانند که پروژه نسلکشی نتانیاهو، به ویژه در برابر افکار عمومی مردم آمریکا و جهان موجب شکست بایدن و حزبش در انتخابات ریاست جمهوری شود. در سه کشور مهم اروپایی دولتهای انگلیس، فرانسه و آلمان نیز در برابر فراگیری افکار عمومی در کشورهای خود علیه «نتانیاهو» و دولت اسرائیل، مستأصلند.
در این میان فرصت طلبی دو قدرت بینالمللی روسیه و چین که سیاست نظارهگری در این بحران را دارند، قابل توجه و نقد است. آب و برق و جریان سوخت همچنان با دستور دولت نتانیاهو در سراسر غزه قطع است و سازمان جهانی بهداشت شب گذشته اعلام کرد که ارتباطش با عوامل بیمارستان «الشفاء» در غزه قطع شده است.
این سازمان اطلاع داد، در پی گزارشهای هولناکی مبنی بر اینکه بیمارستان الشفاء با حملات مکرر ارتش اسرائیل مواجه شده است، احتمالاً عوامل بیمارستان که تا دیروز با آنها در ارتباط بودهاند همراه با دهها هزار آواره و در حال فرار از منطقه هستند.
انتقال دهها نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بستری هستند که انتقال آنها احتمالاً ناممکن است. جنگ و بحران در غزه با فرماندهی ارتش صهیونیستی از سوی نتانیاهو، تا اینجا حاصلی جز اضمحلال حقوق بشر و بنبست سیاسی در فضای بینالمللی نداشته است.