روزنامه اعتماد نوشت: در مورد سفر روز جمعه وزیران خارجه فرانسه و آلمان به دمشق نباید گمان کنیم که خانم وزیر خارجه آلمان جلیقه ضدگلوله پوشیده است و در حالی که وزیر خارجه فرانسه پشت سرش حرکت می‌کند، چهره در چهره جولانی انداخته است که پیروزی‌اش را به او تبریک و تهنیت بگوید، خیر؛ آنها به دمشق رفته‌اند تا به حاکمان تازه بگویند که نفت شمال شرق و قلمروی کردها خط قرمز ماست.
آنها به دمشق رفته‌اند که آشکارا حرکات ترکیه را در سوریه در همین ابتدا محدود کنند. مزه لیوان چای که هاکان فیدان در دامنه کوه قاسیون مشرف به دمشق با جولانی نوشید، قرار نبود در مذاق ترکیه ماندگار شود. حرکت‌های دیپلماتیک بعدی خیلی خیلی زود کام بسی شیرین شده ترکیه را در بهت و حیرت تمام تلخ کرد.
حالا هنوز دو ماهی از رطل گران زدن ترکیه از پیروزی در سوریه نگذشته است که آنکارا به حاشیه و فراموشی سپرده شد. این معجزه دیپلماسی است.
اکنون سوال مهم در دنیای سیاست این است که ایران پرچم دیپلماسی را در کجای روابط با سوریه برمی‌افرازد؟ آیا ممکن است دیپلماسی ایرانی هم در روابط با سوریه جهان را به حیرت و تحسین وادارد؟
