روزنامه اعتماد نوشت: اگر تا همین یک هفته پیش مساله حضور محمدجواد ظریف در دولت مسعود پزشکیان زیر سایه قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس به تنشی بین اقلیتی از مجلس دوازدهم و دولت چهاردهم تبدیل شده بود حالا دایره این تنش فراتر رفته است. حالا جبهه پایداری در عصر جدیدی از کنش و واکنش سیاسی است؛ بعد از قانون‌نویسی تعجیلی در روزهای پایانی مجلس و دولت قبل برای تعاریف جدید در راستای انتصاب افراد در مشاغل حساس، ابزارهای نظراتی نیز ابزار دست این جریان برای فشار بر دولت شده است؛ استفاده از ظرفیت ماده ۲۳۴ قانون آیین‌نامه داخلی برای پرونده‌تراشی برای رییس دولت، سوال از وزیر اطلاعات بر اساس تشکیک در علت تایید صلاحیت برخی افراد برای حضور در دولت و تهدید رییس‌جمهور به عزل و حتی در تفکراتی رویاگونه زندانی کردن مسعود پزشکیان!
به نظر می‌رسد حالا دیگر مساله محمدجواد ظریف و کینه جریان جلیلی - پایداری از او به دلیل نقش در پیروزی پزشکیان به نوعی به موضوع حاشیه‌ای تبدیل شده است. تعداد جبهه‌هایی که این طیف در حال نزاع و مقابله با آن هست فراتر از دولت و قالیباف رفته است.
جریان جلیلی - پایداری در روند تلاش برای حذف محمدجواد ظریف وارد دوران تازه‌ای از تقابل‌های سیاسی شده‌اند؛ در عصر جدید، آنها از ابزارهای نظارتی و قانونگذاری برای اهداف خود استفاده و از اسامی اردوگاه اصولگرایی عبور میکنند. عصری جدید با مناسبات جدید، دشمنان جدید و البته الگوریتم‌های جدید در عرصه قدرت.
