انتخاب‌ در ادامه انتشار خاطرات اسدالله علم نوشت:

شنبه ۲۲ فروردین ۱۳۴۹: صبح شرفیاب شدم... شاهنشاه امر فرمودند که سفیر آمریکا را احضار کن و به او بگو ما تصمیم گرفتیم به جای قرارداد تعمیر هواپیما با اسرائیلی ها، با کمپانی اوکو (AVCO) شما قرارداد ببندیم -با آن که قرارداد با آن‌ها امضاء شده است- این تصمیم برای این است که بعدها کشورهای عربی در خصوص تعمیرات هواپیماهای خودشان در ایران با مشکلی روبرو نباشند، اما شرط این کار این است که قرارداد شما مشکلات تازه‌ای درست نکند، یعنی گران‌تر از اسرائیلی‌ها نباشد، حتی باید شرایط بهتری داشته باشد، چون باید به اسرائیلی ها هم (غرامت) بدهیم، زیرا قرارداد (با) آن‌ها امضاء شده است. 

...بعد از من عمر سقاف وزیر خارجه عربستان سعودی به اتفاق وزیر خارجه شرفیاب شدند. بعد هم ناهار در پیشگاه شاهانه خوردند. من در مذاکرات نبودم ولی سر ناهار بودم. عمر سقاف به طور عجیبی به ناصر بد می گفت. ضمنا می‌گفت که دنیای عرب از این که روس‌ها موشک ضدهوایی (زمین به هوا) به مصر داده است خیلی راضی و ممنون روس‌ها هستند... موضوع مهمی که گفت‌وگو شد این بود که بعید نیست حالا که روس‌ها این همه در مصر (نفر دارند)، اسرائیلی‌ها بخواهند آن‌ها را با بمباران منازل آن‌ها ( تحریک) بکنند تا جنگ درگیرد و کار یکسره بشود. چون صحبت در این است که روس‌ها ۱۲۰۰۰ نفر متخصص در مصر دارند و مخصوصا برای حفاظت مراکز موشکی هیچ‌گونه اطمینانی به مصر نمی‌کنند...

...بعد از ناهار شاهنشاه به من فرمودند «وقتی سفیر آمریکا را دیدی، بگو که مذاکراتمان با عمر سقاف خیلی خوب بود، به خصوص راجع به همکاری در خلیج فارس. اما مطلب مهمی که شما باید بدانید این است که هم ما و هم سعودی‌ها از وضع عراق و سوریه بسیار ناراحت هستیم و شما هم در خواب خرگوشی می‌باشید، حتی اخیرا عماش وزیر دفاع عراق گفته است که باید ایرانی‌ها را تنبیه کنیم، خنده‌آور است. بنابراین شما چه بخواهید چه نخواهید چه بتوانید کمک بکنید چه نکنید ما باید آماده دفاع از خودمان باشیم.»

بعدازظهر شاهنشاه برای بازدید یک بیمارستان و یک باشگاه ورزشی تشریف بردند. من نرفتم و در عوض سفیر آمریکا را احضار و اوامر شاهنشاه را به او ابلاغ کردم. وقتی در خصوص آمادگی خودمان گفتم که چه شما بخواهید چه نخواهید آماده خواهیم شد، سفیر آمریکا که از ماقبلی باهوش‌تر است، فورا گفت این جا شاهنشاه اشاره به آن قرضه هشتصد میلیون دلاری می‌کنند که ما گفته‌ایم مشکل است و بیش از پانصد میلیون دلار نمی‌دهیم، یعنی نمی‌توانیم بدهیم. هم‌چنین در خصوص جزایر تنب و ابوموسی گفتم که ما به هر حال این دو جزیره را باید به ایران ملحق بکنیم. زیرا همان‌گونه که شاهنشاه فرموده‌اند، اولا مال ماست، ثانیا با آن که حالا ممکن است ارزش استراتژیکی نداشته باشد ولی اگر در دست قوای مخالف و مخرب بیفتد صدمه زیادی به ما وارد می‌کند.

دیشب آپولوی ۱۳ با موفقیت به سوی ماه پرتاب شد. خدا کند نحوست عدد ۱۳ دامنگیر آن‌ها نشود...