نخست، آواره کردن بیش از یک میلیون و نیم نفر از ساکنان غزه به بیش از ۶۵ کشور دنیا برای کاستن از تراکم جمعیتی و فراهم آوردن امنیت برای اشغالگران اسرائیلی و تداوم پروژه صهیونیستی که در حال فروپاشی است.

دوم، یافتن جایگزینی برای حماس در غزه که سه گزینه شامل بازگشت تشکیلات خودگردان فلسطین، اعزام نیروهای بین المللی مشابه شرایطی که قبل از اشغال غزه در سال ۱۹۶۷ وجود داشت و سوم، اداره آن از سوی مصر تحت نام جدید یعنی قیمومیت.

عطوان ادامه می دهد: طرح کوچاندن ساکنان غزه به مناطق مختلف دنیا اعم از کشورهای همسایه یا کشورهای حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان یا کشورهای غربی معروف مانند کانادا، آمریکا، استرالیا و نیوزیلند، مطرح است. کشورهای حوزه خلیج فارس با وجود اینکه حمایت مالی گسترده برای سرنگونی دولت سوریه کردند، یک آواره سوری را نپذیرفتند، از این رو به شدت با اسکان ساکنان غزه در اراضی خود مخالف هستند، اما برخی از آنها از اسکان ساکنان غزه در کشورهای دیگر از جمله مصر و اردن و عراق حمایت می‌کنند.

وی می نویسد: از عجیب ترین مکان‌های مطرح، اقلیم کردستان عراق است. در جریان سفر بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق به فرانسه در چند روز قبل، نیچروان از موضوعی که فرانسوی ها طرح کردند، یعنی موافقت با حضور چهار هزار خانواده فلسطینی از غزه با پیشنهادات مالی گسترده غافلگیر شد که البته این موضوع با مخالفت بارزانی روبرو شد، زیرا علاوه بر خطرات امنیتی برای اقلیم، بافت جمعیتی و نژادی آن را به هم می‌زند. از سویی ساکنان اقلیم کردستان عراق و دولت و ملت عراق نیز با آن مخالف هستند.

عطوان اضافه می کند: بیم موفقیت فشارها و وسوسه های مالی به کشورهای همسایه مانند مصر و اردن به سبب اوضاع اقتصادی بحرانی برای قبول صدها هزار مهاجر از غزه می‌رود. آنها به پول برای پرداخت بدهی و سود آن نیاز دارند. مصر در حال حاضر به ۲۹ میلیارد دلار در این زمینه نیاز دارد و همین اوضاع درباره اردن هم وجود دارد که بدهی آن به ۵۰ میلیارد دلار می رسد.

«اورزولا فون در لاین» رئیس کمیسیون اروپا و مشهور به حمایت همه جانبه از رژیم اشغالگر و حملات و کشتار در غزه و حامی طرح کوچاندن اجباری ساکنان غزه، سفری مشکوک به مصر و اردن داشت. وی پیشنهاد مالی ۱۰ میلیاردی برای مصر و پنج میلیارد دلاری برای اردن داشت که با مخالفت دو کشور طبق بیانیه های اعلام شده از سوی آن دو روبرو شد. البته این بیانیه ها معمولا بیانگر واقعیت نیستند، زیرا آنچه رقم زده می شود، در پشت درهای بسته است و امیدواریم که برداشت ما اشتباه باشد.

این تحلیلگر می‌نویسد که با توجه به آنچه به بیرون درز کرده، توجه به سه نکته ضروری است:

نخست، جنگ در غزه همچنان ادامه دارد و وارد ماه دوم خود شده و بیشتر گزارش‌ها هم حاکی از آن است که طولانی خواهد شد و اشغالگران در تحقق اهداف خود ناکام خواهند ماند.

دوم، حماس همچنان حاکم قوی غزه است، در نبرد زمینی دست بالا را دارد،تلفات و خسارات ارتش اسرائیل سنگین است و حدود ۲۰۰ تانک و نفربر و خودرو زرهی آنها تاکنون منهدم شده است. به مفهوم دیگر، آمریکا و اتباع آنها در حال کشمکش بر سر پوست خرس قبل از شکارش هستند.

سوم، نظر ساکنان غزه اهمیتی ندارد و آمریکا و شرکای اروپایی آن به زور می خواهند تا سیاست های خود را پیش ببرند و این اوج دموکراسی و حقوق بشر است!

عطوان می افزاید:ساکنان غزه هرگز زیربار بازگشت تشکیلات خودگردان فاسد،شکست خورده، سرکوبگر و همسو با اشغالگران نخواهند رفت، به ویژه اینکه نیروهای امنیتی تشکیلات که بالغ بر ۶۰ هزار نفر می‌شود، در خدمت اشغالگران و حمایت از شهرک نشینان و جاسوسی ملت فلسطین در کرانه باختری و مخالف انواع مقاومت علیه اشغالگران است. در حالی که ساکنان کرانه باختری خواهان سرنگونی آن هستند، پس چگونه ساکنان غزه بپذیرند.؟

وی آورده است: اما گزینه های دیگر یعنی قیمومیت مصر یا بازگشت نیروهای بین المللی، هم خواب و خیالی بیش نیست و کسانی که به دنبال تصمیم گیری درباره آینده غزه هستند، بسیار نادان و ناآگاه هستند و اطلاعات آنها قدیمی است و از تغییرات حاصل شده نزد مردم غزه بی اطلاع هستند. بیش از هشتاد درصد از ساکنان غزه از آوارگان شهرها، روستاها و مناطق فلسطینی جنوب فلسطین هستند و هرگز به غیر از بازگشت و آزادسازی کامل فلسطین فکر نمی‌کنند. آنها به دنبال بازگشت به فلسطین تاریخی آزاد شده از یوغ اشغالگران و مردم غزه حامی گزینه مقاومت هستند.