صداوسیما و رسانه‌های همسو به تنظیمات کارخانه بازگشتند!
آیا بهتر نیست از تجارب تلخ گذشته درس بگیریم و همه دست در دست هم، به دور از تعصبات سیاسی و جناحی، با کمک به دولت «وفاق ملی» دکتر پزشکیان،به فکر نجات کشور و جذب مردم به ویژه جوانان رمیده از انقلاب و نظام باشیم؟
رضا سلیمانی در قالب یادداشتی در جماران نوشت: با اینکه از مراسم تحلیف دکتر پزشکیان یک هفته بیشتر نگذشته و هنوز اسامی اعضای دولت چهاردهم که دولت «وفاق ملی»نامگذاری شده، نهایی نشده و دولت شروع به کار نکرده، به نظر می‌رسد افراد شناخته شده ای از یک طیف خاص در صدا و سیما، روزنامه‌ها و رسانه‌های همسو، بیش از این ظاهرسازی را صلاح ندانسته و به تدریج، رسماً وارد کارزار بهانه جویی و نسخه پیچی، برای دولت جدید شده‌اند و ابتدا، کار خود را با تخریب یاران و اطرافیان رییس جمهور آغاز کرده‌اند.
این در حالیست که بلافاصله پس از مراسم تحلیف، متاسفانه، حادثه تلخ ترور و شهادت اسماعیل هنیه در مرکز تهران، توسط رژیم اشغالگر قدس، ذائقه مردم را تلخ و هفته‌ای پر التهاب و اضطرار را برای کشور و شخص دکتر پزشکیان و شورای راهبردی ایشان، ایجاد کرده است.
در همین فاصله زمانی کوتاه، طیف شکست خورده از آرای مردم در انتخابات، در صدا و سیما و رسانه‌های مکتوب و غیر مکتوب همسو، دوباره برنامه ریزی برای تخریب را شروع کرده و بساط به اصطلاح «نقد» و بخوانید «تخریب» را کلید زده اند و در واقع، به اصل خویش رجوع کرده و به اصطلاح به تنظیمات کارخانه بازگشته‌اند.
این در حالی است که همین رسانه‌ها، طی سه سال دولت سیزدهم، به رغم افزایش عجیب و بی‌سابقه تورم و ناکارآمدی دولت که در طول سالهای پس از انقلاب، در بخشهای مختلف، بی سابقه بوده، چشم بر نابسامانی ها بسته و شرایط را گل و بلبل توصیف می‌کردند و می کنند.
متاسفانه سال‌هاست در سازمان صدا و سیما به عنوان به اصطلاح رسانه «ملی» رسمی ناجوانمردانه مرسوم شده که فقط، طیفی خاص و از جناحی شناخته شده در جاده ای یک طرفه، اجازه دارند با آزادی کامل، آنچه دوست دارند بگویند، تهمت بزنند، حکم صادر کنند و ....و هرگز هم به طیف مقابل، اجازه دفاع و پاسخگویی ندهند.این طیف، در واقع، نه برای آینده و سعادت نظام و آرای مردم ارزشی قائلند و نه به شعارهای ظاهری خود، مبنی بر التزام به مردم سالاری، اعتقادی عملی دارند.
باید به آنان یادآوری کرد که عزیزان: انتخاباتی انجام شده،چهارنفر از شش نامزد انتخاباتی از طیف شما، آنچه در توانشان بوده و می‌توانستند با کمک و مساعدت‌های مستقیم و غیر مستقیم صدا و سیما و رسانه‌های همسو، به کاندیدای مقابل تاخته‌اند و بارها و بارها در مناظره ها و برنامه‌های انتخاباتی، صراحتاً خود را ادامه دهنده راه دولت سیزدهم معرفی کرده‌اند و به مردم انذار داده‌اند ولی خوب، نتیجه چه شد؟ مردم با یک نه بزرگ، خط فکری طیف مقابل شما را انتخاب کرده‌اند.چرا نمی‌خواهید رای و نظر مردم را بپذیرید؟ چرا همان خط تبلیغاتی نخ نما شده و شکست خورده سابقتان را ادامه می‌دهید؟ اگر روش شما نتیجه داشت که بدتر از آنها را در مناظره‌ها و تبلیغات انتخاباتی دوستانتان خطاب به دکتر پزشکیان، به مردم گفتند، تهمت زدند، تخریب کردند،به اعضای ستاد و یاران ایشان به ویژه دکتر ظریف، بارها حمله کردند و ... ولی شما حتی یک دقیقه هم حق دفاع به دیگران ندادید. فکر نمی‌کنید همین روش و شیوه‌های یک جانبه تبلیغاتی است که مردم را روز به روز از شما دورتر کرده و دیگر کسی به برنامه‌های شما،تا زمانی که فضای سالم پاسخگویی و نقد منصفانه را ایجاد نکنید،توجهی نمی‌کند؟ از تریبون رسمی صدا و سیما، روسای جمهور قبل به ویژه دولت دوازدهم را بارها، ناجوانمردانه تخریب کردید و به رغم چندین بار درخواست، فرصت پاسخگویی هم ندادید، خوب، چه شد؟ مردم، (البته آنهم نیمی از مردم)،همه حرفها را شنیدند ولی به شخص دیگری رای دادند.
یا مدیر روزنامه‌ای که در طول انقلاب، هیچ گاه، حتی یکبار، خود را در ترازوی رای مردم قرار نداده تا بداند چقدر بین آنان مقبولیت دارد، همیشه به نام مردم، برای سیاست داخلی و خارجی، و حتی اعلام جنگ و صلح در کشور، ایده می دهد، به تیم همراه رییس‌جمهور که اتفاقاً نقش مهمی در افزایش همین تعداد مشارکت در انتخابات را داشتند، تهمت های نفوذی، همجنس باز و... می زند و برای رییس دولت برآمده از ۱۸ میلیون رای، تعیین تکلیف می کند که کابینه خود را از دوستان ما انتخاب کن!
بزرگواران، آیا فکر نمی کنید وقت آن رسیده که آزموده های خطا را دیگر نیازمایید و دست از خود محور پنداری کاذب و تخریب و تحریف بردارید و به دولت چهاردهم که دولت «وفاق ملی» نام گرفته و شاید آخرین فرصت نجات کشور باشد، کمک کنیم تا بیش از این، مردم با صندوق های رأی قهر نکنند، و دور بعدی انتخابات، مجبور نباشیم با خواهش و التماس و توسل به دین و ائمه اطهار (ع)، آنان را ترغیب به مشارکت در انتخابات کنیم؟
پیشنهاد می‌کنم این به اصطلاح کارشناسان، برنامه‌سازان و قلم به دستان،لااقل یک بار، در انتخابات مجمع اولیا و مربیان یک مدرسه، خود را نامزد کنند تا ببینند چند نفراز اولیای دانش‌آموزان به آنان رای می‌دهند؟ بعد برای منتخب میلیونی مردم نسخه بپیچند و به نمایندگی از مردم سخن بگویند.
آیا بهتر نیست از تجارب تلخ گذشته درس بگیریم و همه دست در دست هم، به دور از تعصبات سیاسی و جناحی، با کمک به دولت «وفاق ملی» دکتر پزشکیان،به فکر نجات کشور و جذب مردم به ویژه جوانان رمیده از انقلاب و نظام باشیم؟
