اطلاعات نوشت:در بسیاری از کشورها به ویژه سرزمین های تاریخی، متولیان امر در حوزه میراث فرهنگی سعی می کنند با به کارگیری کارشناسان خبره و توانمند نسبت به مرمت و نگهداری آثار تاریخی اقدام کنند که این اقدام علاوه بر صیانت از فرهنگ اصیل آن سرزمین ،سبب جذب گرشگر و معرفی این آثار به مردم اقصی نقاط دنیا می شود.این درحالی است که برای مرمت بسیاری از آثار تاریخی و حتی ثبت شده کشورمان،در وهله نخست باید هفته ها نامه نگاری انجام شود و سرانجام هم مرمت به طور اصولی انجام نمی شود و ضرر و زیان جبران ناپذیری را به اثر مورد نظر وارد می کند.

استان فارس به عنوان تکه ای مهم و تاریخی از میهن، آثار تاریخی ارزشمندی را در خود جا داده است؛ از تخت جمشید و نقش رستم گرفته تا آرمگاه شعرای بزرگ  و نامی کشورمان نظیر حافظ و سعدی همگی در وهله نخست نیازمند حراست و توجه ویژه مسئولان هستند اما متاسفانه این مهم به درستی انجام نمی شود و  تخت جمشید و نقش رستم در معرض آسیب جدی به لحاظ فرونشست زمین مواجهند.

قصور در مرمت آثار تاریخی

علاوه بر قصور در حوزه حراست از آثار و ابنیه تاریخی، حفظ و نگهداری این آثار هم با کوتاهی های فراوانی همراه است و در صورت نیاز به مرمت هم شاهد آسیب های جدی بر پیکر آثار تاریخی هستیم که به گفته کارشناسان تداوم این روند می تواند خسارت های جبران ناپذیری وارد کند. 
یک کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی گفت: مرمت‌های غیراصولی و شلخته‌ در چهارتاقی «صحرای پوشنج» استان فارس به هویت آن آسیب رسانده و چهره‌ای نازیبا از این چهارتاقی تاریخی به جا گذاشته است.

سیاوش آریا تصاویری از این چهارتاقی در اختیار ایسنا قرار داد و گفت:استفاده از مصالح ناهمخوان و کار بسیار ضعیف و شلخته‌کاری، سبب به جای ماندن صحنه زننده و زشتی شده و بنا را خدشه دار کرده است.

وی ادامه داد: چندین سال است مرمت‌های غیراصولی ادامه دارد و بارها با مدیران کل استان‌ها در این باره گفتگو کرده ام و هشدار داده ام ولی دریغ از ترتیب اثر ! حتی به مدیر کنونی میراث فرهنگی استان فارس هم همین امسال 2 مورد را هشدار دادم .

این کنشگر میراث فرهنگی گفت: مرمت‌های غیراصولی سریالی استان فارس، آن را به یکی از بدترین استان‌ها در زمینه مرمت تبدیل کرده است، گواه آن هم مرمت‌های غیراصولی از جمله آتشکده رستاق داراب، دژ پوسکان کازرون، آرامگاه جاماسب شهرستان خفر، دست سرباز هخامنشی در میراث جهانی پارسه (تخت جمشید) و آرامگاه سعدی، که تنها گوشه‌ای از هدر رفت بودجه و آسیب‌های مرمتی به یادمان‌های تاریخی و تکرارناپذیر کشور است.

آریا انگیزه این کارها را ناشی از سفارش‌ها و لابی‌گری در گرفتن پروژه‌های مرمتی دانست و افزود: مرمت‌گرهای حرفه‌ای ، پیشکسوت و دانش‌آموخته با تجربه، کم نیستند که بیشتر آنها هم کارمندان خود میراث بوده و یا هستند.

این پژوهشگر میراث فرهنگی تاکید کرد: این گونه مرمت‌ها که بدون نظارت و یا با لابی‌گیری انجام می‌شود به زیان آثار تاریخی و استان است و نتیجه هدر رفت بودجه و مهم‌تر آسیب‌رسانی به یادگارهای تاریخی و خدشه‌دار شدن آن‌هاست و در آینده باید مرمت گران و گروهی بیایند و خرابکاری این‌ها را با طرح مرمت اصلاح کنند.