انصاف‌نیوز نوشت: روزی که دکتر مسعود پزشکیان برای ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم به ساختمان وزارت کشور رفت، نگارنده در پستی در فضای مجازی در برشمردن شاخصه های متمایز کننده وی به شکل فهرست وار، نوشتم: اصلاح طلب نه فقط در عنوان که در طول دو دهه گذشته از دولت خاتمی تا ادوار مجلس، ساده زیست و پاکدست و… با تایید خاص در ماجرای رد صلاحیت.
بنا بر شنیده‌ها برای اولین بار در طول تاریخ جمهوری اسلامی، رهبر معظم انقلاب با نام آوری از آقای پزشکیان نسبت به رد صلاحیت وی در انتخابات مجلس دوازدهم واکنش نشان داده و این نشانه ای بود برای اینکه شخص پزشکیان عطف به این عنایت و محبت و شناخت ویژه، اقبال بلندتری نسبت به دیگر نامزدهای جریان اصلاحات و اعتدال برای تایید صلاحیت توسط شورای نگهبان و حضور در عرصه و صحنه انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم دارد.
به هر تقدیر پزشکیان نیز تنها گزینه باقیمانده میانه‌روها در عرصه انتخابات ریاست جمهوری شد و شرح انتخابات و فراز و فرودهای چند هفته ای آنهم که از حوصله این مقال خارج است و همگان نسبت به آن اشراف و اطلاع دارند.
پس از پیروزی پزشکیان در انتخابات، منتقدان و مخالفان دولت از آنجا که آرای منتخب ملت تفاوت فاحشی با رقیب نداشت و نسبت به روسای جمهوری ادوار نیز کثرت نمایان و تفوق محسوس و دایره شمول گسترده نیافت، به لطایف الحیل قصد تقلیل و تخفیف این پیروزی را در سر پروانده و در صدد مخدوش سازی این پیروزی نمایان و این اقبال و استقبال ناگهانی و موج سازی بی نظیر در اندک فرصت و مجال عرضه را کردند، بی آنکه بگویند و اذعان کنند که در چه شرایط پیرامونی و در پیامد فراز و نشیب های چند سال اخیر، این سطح از مشارکت و این میزان از رای به کاندیدای اصلاح طلبان با فشارهای بیرونی و جنگ روانی و رسانه ای از داخل، در واقع نه تنها یک رویداد معمولی در ادوار مشارکت انتخاباتی که یک شگفتی سازی بی نظیر و شق القمر انتخاباتی بود که رخ داد.
بعد از این وارونه نمایی ها جهت تضعیف جایگاه دولت آینده، مخالفان به سراغ اختلاف افکنی و القای دوگانگی در بدنه حامیان و نزدیکان پزشکیان به خصوص میدان داری ظریف در شاکله بخشی به ساختار دولت تازه رفته و همانند ادوار قبلی با سوء استفاده از دغدغه مندی و دلسوزی طیف های سنتی و مذهبی حامی نظام و انقلاب، هر چند ظریف را نشانه گرفتند اما کیست که نداند مقصد و مقصود آنان شخص پزشکیان و جایگاه او در نقطه کانونی دولت چهاردهم بود و چون هنوز اندک زمانی از انتخابات نگذشته و همانند همان برهه او نقطه ضعفی نداشته و محلی برای مانورهای ایذایی و غرض ورزانه وجود نداشت، نزدیکان دولت و پزشکیان را آماج حملات خود کردند.
در هر صورت هدف و نقطه غایی، تخفیف جایگاه و پرستیژ و پرنسیب دولت پزشکیان در ساخت قدرت سیاسی و در منظر افکار عمومی بود.
درست در همین بزنگاه مهم و تعیین کننده، رهبر انقلاب به عنوان زعیم و عمود خیمه نظام و مهمترین رکن ساختاری کشور در قانون اساسی، از فرصت بهره جسته و در حضور رئیس جمهوری منتخب که به عنوان نماینده مردم تبریز برای آخرین بار به محضر رهبر انقلاب آمده بود در تمجیدی بی سابقه و موشکافانه از رئیس جمهوری منتخب قلب فتنه ها و دسیسه ها را نشانه رفته و ضمن بکارگیری عبارت «حفظه الله» که نگارنده به یاد ندارد، پشت تریبونی آن را برای رییس دولت های دیگر تاکنون بکار برده باشند، به اعضای مجلس نیز تاکید و تصریح کردند که نهایت همدلی و همکاری را با دولت تازه انجام دهند و با صراحت بی سابقه نیز افزودند که موفقیت آقای پزشکیان در دولت موفقیت همه ما و کشور است.
رهبر انقلاب در همه ادوار از دولت های مستقر، فارغ از گرایش و نگرش دولت‌مردان حمایت کرده اند اما اینکه در همین ابتدای کار و پیش از برگزاری مراسم تنفیذ، اینگونه در تمجید مشخص از رئیس جمهوری منتخب و نه مستقر سخن بگویند و در دیدار با نمایندگان مجلس خواستار وفاق و همدلی و همراهی مجلس برای تشکیل کابینه دولت شوند و در نهایت موفقیت دولت را موفقیت نظام قلمداد کنند، علاوه بر بی سابقگی نشانه آنست که در این برهه حساس و خطیر ایشان در راستای پشتوانه سازی برای دولت در برابر اقدامات تخریبی و ایذایی کسانی که خود را دلسوز جلوه گر می کنند اما اغراض و اهداف دیگری دارند که نامنطبق بر منافع ملی است، خود اینگونه عیان و آشکار خطابه می گویند.
ضمن آنکه این حمایت پشت تریبونی و کم سابقه پیامی واضح برای افکار عمومی مبنی بر حمایت ارکان نظام از دولت و منتخب ملت دارد و علاوه بر ناکامی دشمنان مایه قوت قلب همراهان و حامیان دولت و نیز بستر سازی مناسب برای پیشبرد برنامه های دولت برای رتق و فتق امور ملت در راستای هم افزایی همه ارکان کشور خواهد بود.
