کامبیز نوروزی حقوقدان در کانال تلگرامی خود نوشت: امروز دوست ناشناخته محترمی که پزشک هستند و احساس مسئولیت در سخن ایشان آشکار بود در یک پیام تلگرامی این پرسش حقوقی را با بنده در میان گذاشت که آیا می‌تواند شخصا به عنوان کسی که به آقای پزشکیان رأی داده است از آقای مهدی جمشیدی که گفته می‌شود از چهره‌های نزدیک به آقای سعید جلیلی است بخاطر توهین در مراجع قضایی شکایت کند؟
عبارتی که از سوی آقای مهدی جمشیدی منتشر شده این است:
"این ۱۷ میلیون رأی دهنده [که منظور از آن به قرینهء تعداد آرای آقای پزشکیان، رأی دهندگان ایشان است]، هزینه گزاف نادانی سیاسی خویش را به بخش دیگر جامعه تحمیلی کردند.
فقط نادان به نادان دیگر رأی می‌دهد. این نوع مردم‌سالاری شایسته کودک‌صفتان بی‌عقل است"
از پاسخ حقوقی که به ایشان دادم شرمنده بودم و خجلت‌زده.
پاسخ این بود که در اینجا آقای جمشیدی یک جمعیت عظیم را نادان نامیده که عرفا و اخلاقا توهین‌آمیز است، ولی ازنظر حقوقی در چارچوب مقررات قانون مجازات اسلامی، از جمله مواد ۶۰۷ و ۶۰۸ جرم توهین محقق نشده است، چون موضوع این عبارت فرد معین نیست. البته معتقدم، چون اشاره آشکارتر از تصریح به آقای پزشکیان شده است، ارکان توهین محقق شده است که بحث دیگری است.
پاسخی که دادم از نظر حقوقی درست است، ولی از آن خجلم. از قانون و رویه‌ای که هم‌رشته‌ها و همکاران بنده و مردم را محصور کرده و در اجرای عدالت چنین علیل و در حراست از حیثیت جامعه چنین ناتوان است بایدم شرم برد.
اگر کسی از نویسنده این عبارت شکایت کند و در دادسرا برای نویسنده قرار منع تعقیب صادر شود، ایرادی به تصمیم بازپرس یا دادیار نخواهد بود.
ایراد و نقد اصلی آنجاست که افراد وابسته به یک جریان سیاسی در طول چند دهه چنان رها از قانون شده‌اند و خود را در حریم امن یافته‌اند که با خیالی آسوده هر کلام زشت و غیر اخلاقی و توهین‌آمیز و مجرمانه را علیه دیگران به کار می‌برند، ولی با هیچ مواخذه و مجازاتی تنبیه نمی‌شوند.
این روال آنقدر ادامه یافته که زشتگویی و توهین به افراد یا مردم عادت جاری آن‌ها شده‌است و، چون زهراب در فضای اخلاقی و اجتماعی و سیاسی کشور روان می‌شود و آلودگی و مسمومیت می‌آورد.
اگر در اجرای قانون تبعیض نبود و این قبیل افراد به جزای شایسته می‌رسیدند، عادت به زشتگویی نمی‌کردند که ۱۷ میلیون انسان ذی‌حق را نادان و کودک‌صفتان بی‌عقل بخوانند.
همزمانی انتشار این عبارات زهرآلود و بی عقوبت، با زندانی شدن محسن برهانی شرم این حقیر را دردناکتر می‌کند.
