شرق نوشت: از ابتدای تابستان اخبار متعددی درباره تب دنگی در ایران و میزان مبتلایان به آن شنیده میشود. از آنجایی که مردم ایران سابقه مواجهه با کرونا و مخدوشبودن اطلاعرسانی در روزهای اولیه آن را دارند، بهصورت طبیعی کمی دربرابر اخبار رسمی در این زمینه موضعگیری دارند. این مسئله وقتی کمی جدیتر میشود که اطلاعرسانی رسمی در این زمینه دچار چند دستگی میشود.
از ابتدای تابستان اخبار متعددی درباره تب دنگی در ایران و میزان مبتلایان به آن شنیده میشود. از آنجایی که مردم ایران سابقه مواجهه با کرونا و مخدوشبودن اطلاعرسانی در روزهای اولیه آن را دارند، بهصورت طبیعی کمی دربرابر اخبار رسمی در این زمینه موضعگیری دارند. این مسئله وقتی کمی جدیتر میشود که اطلاعرسانی رسمی در این زمینه دچار چنددستگی میشود. برای نمونه به این دو اظهارنظر رسمی از سوی دو مقام وزارت بهداشت در چند روز اخیر دقت کنید:
حسین فرشیدی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: «انتقال داخلی تب دنگی به یک شهرستان و شش مبتلا در کشور محدود شده است».
شهنام عرشی، رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت از شناسایی ۱۲۲ بیمار مبتلا به تب دنگی در کشور خبر داد. اینگونه اطلاعرسانیها در جامعهای که عامه مردم حوصله خواندن متن اخبار را ندارند و اغلب از روی تیترها تصمیمگیری میکنند، میتواند کمی به اعتماد عمومی ضربه بزند. اما به صورت کلی درباره تب دنگی در ایران چه میدانیم؟
حسین فرشیدی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، در هفتهای که گذشت در توضیح ریشه ورود بیماری تب دنگی به ایران گفت: «پشه «آئدس» عامل انتقال بیماری «تب دنگی» است. از سال ۹۵ با توجه به گسترش بیماری تب دنگی در برخی کشورهای همسایه، رصد منظم استانهای مختلف کشور در دستور کار وزارت بهداشت قرار گرفت و در بیش از ۷۰ نقطه کشور دستگاهها اقدامات شناسایی برای رصد بیماران احتمالی و پشههای آلوده را بهصورت مستمر انجام دادند».
وی ادامه داد: «سال ۹۸ پشه آلوده در شهرستان لنگه استان هرمزگان پیدا و موضوع با حساسیت توسط وزارت بهداشت پیگیری شد که با اقدامهای گسترده و راهبرد فعال این وزارتخانه برای پیداکردن بیماران از سال ۹۸ تا ۲۶ اردیبهشت امسال با وجود تستهای مختلف، هیچ بیماری فعالی که از داخل کشور مبتلا به بیماری شده باشد، در کشور وجود نداشت».
فرشیدی گفت: «۲۶ اردیبهشت امسال متأسفانه تعدادی از بیماران مبتلا به تب دنگی از امارات وارد کشور شدند و در چند هفته تعدادی بیمار مبتلا به تب دنگی در تعدادی از استانهای جنوبی شناسایی شد».
وی افزود: «علاوهبر رایزنیهای بینالمللی با سازمان بهداشت جهانی، در داخل کشور نیز نظام بهداشتی تقویت و بهطور فعال اقدامهای لازم انجام شد که این اقدامات موجب شد انتقال بیماری از پشههای آلوده داخل کشور به یک شهرستان محدود شود».
معاون وزیر بهداشت ادامه داد: «با گذشت حدود یک ماه و نیم از شناسایی این بیماران، با اقدامهای گسترده وزارت بهداشت و هشدارهای لازم به دستگاههای مختلف، این بیماری تاکنون شیوع گستردهای نداشته و تعداد بیماران آلوده در داخل کشور به شش بیمار منحصر شده که دستاورد مهمی برای نظام بهداشت و سلامت است».
وی ادامه داد: «علاوهبر اقدامهای گسترده در شهرستانهایی که پشه آلوده یا بیمار مبتلا در آن شناسایی شده، اقدامهای احتیاطی در شهرستان و استانهای همجوار بهطور فعال اجرا میشود».
فرشیدی گفت: «پشههای آلوده در استانهای بوشهر، هرمزگان و سیستانوبلوچستان، بهویژه چابهار شناسایی شدند که در استانهای همجوار مانند فارس، خوزستان و کرمان احتمال وجود پشه آلوده وجود دارد؛ خوشبختانه اگرچه بیماران آلودهای شناسایی شده، ولی تاکنون پشه آلوده در این سه استان وجود نداشته است».
وی انسان، پشه و ویروس را سه رکن مهم برای انتقال تب دنگی دانست و افزود: «در مناطقی که بیمار مبتلا به تب دنگی وجود دارد، ولی پشه آلوده نیست، نگرانی برای انتقال بیماری وجود ندارد.»
معاون وزیر بهداشت با بیان اینکه بهسازی محیطی مهمترین اقدام برای پیشگیری از تخمریزی و رشد پشه آئدس است، گفت: «پشه آئدس در آب حتی به مقدار اندک میتواند تخمریزی و زادوولد کند که بهسازی محیط و جمعآوری آبهای راکد ازجمله اقدامهای پیشگیرانه است».
وی با بیان اینکه این نوع پشه جذب رنگ سیاه میشود، افزود: «لاستیکهای مستعمل رهاشده که محل تجمع آب است، میتواند بهعنوان محلی برای تخمریزی و شیوع پشه آئدس عمل کند». فرشیدی با اشاره به علائم بیماری تب دنگی ادامه داد: «سردرد و بدن درد علائم مهم بیماری تب دنگی است و این بیماری بهعنوان بیماری درد شکننده استخوان معروف است و تا یک ماه علائم آن نیز میتواند ادامه داشته باشد».
وی افزود: «فرد مبتلا به تب دنگی باید به سرعت قرنطینه شود تا در معرض گزش مجدد پشه و انتقال ویروس به فرد دیگر قرار نگیرد».
معاون وزیر بهداشت گفت: «یک درصد بیماران بدحال مبتلا به تب دنگی ممکن است بر اثر خونریزی داخلی منجر به مرگ بیمار شود.»