ارکستر سمفونیک تهران به رهبری منوچهر صهبایی تالار وحدت را شوکه کرد

اطلاعات نوشت: چهارشنبه 30 خرداد ماه، ارکستر سمفونیک تهران به رهبری منوچهر صهبایی برنامه زیبایی را با آثاری از کریستف ویلیبالد ریتر فون گلوک، یوهان سباستین باخ و آنتونین دورژاک روی صحنه برد.اجرای اخیر ارکستر سمفونیک تهران با «اورتو ایفیژنی در آلیس» اثر گلوک (1787-1714) آهنگساز شهیر آلمانی شروع شد. 

ارکستر به رهبری استادانه منوچهر صهبایی، از اولین تا آخرین نت اثر را با مهارتی بسیار و نوانس‌های متنوع از نظر کوک و صدادهی به بهترین وجه اجرا کرد.

قطعه بعدی «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» اثر باخ (1750-1685) بود. سولیست پیانو سیاوش دمیریان و گروه سازهای زهی ارکستر، بسیار خوب از عهده اجرای این اثر بسیار لطیف و حساس برآمدند.

در ادامه برنامه  «سمفونی شماره 9» اثر آنتونین دوژاک (1904-1841)  آهنگساز چک، با شکوه و عظمت بسیار و به رهبری استادانه صهبایی اجرا شد. . این اجرای زیبا و ماهرانه، چنان جمعیت شنوندگان در تالار وحدت را به شعف آورد که مدت‌ها ایستاده ارکستر را تشویق کردند تا جایی که در پایان کنسرت و خارج از برنامه پیش‌بینی‌شده، به درخواست آنان،  «رقص اسلاو شماره 8» از دورژاک، «والس زیبای خفته» اثر چایکوفسکی و «رقص مجار شماره 1» اثر  برامس با مهارت و عظمت اجرا شدند.

منوچهر صهبایی از دی‌ماه 1401 رهبری دائم و مدیریت هنری ارکستر سمفونیک تهران را بر عهده دارد. او یکی از درخشان‌ترین چهره‌های موسیقی کلاسیک در ایران و جهان است که طی 35 سال اقامتش در اروپا، رهبری ارکسترهای زیادی را بر عهده داشته، تکنواز و نوازنده اول« ابوا » در ارکستر شهر سنت‌گالن در سوییس بوده و در پنج قاره جهان موسیقی کلاسیک را اجرا کرده‌است. او با عنوان پروفسور در کنسرواتوار و مدرسه عالی موسیقی اتریش، شاگردان زیادی که اغلب آنان امروزه در بالاترین سطح جهانی مشغول فعالیت هستند، تربیت کرده‌است. در زمان تدریس او در کنسرواتوار شهر فلدکیرش، رهبر کنونی ارکستر فیلارمونیک برلین، کریل پترنکو یکی از شاگردانش بوده‌است.

منوچهر صهبایی در زمینه پژوهشگری هنر تحصیلات عالیه داشته و مدرک دکترا در رشته‌های موزیکولوژی و هنرها از دانشکده موزیکولوژی علوم انسانی دانشگاه استراسبورگ دارد.

تکنواز پیانوی کنسرت اخیر، سیاوش دمیریان، متولد سال 1364 در تهران و دانش‌آموخته و فارغ‌التحصیل از کنسرواتوار ریچارد واگنر وین در نوازندگی پیانو است. وی در مدت اقامت خود در اتریش، در مسترکلاس‌های استادان بزرگی مانند آلفرد برندل و آندراش شیف شرکت کرده و رسیتال‌های متعددی را در کشورهای اتریش و آلمان اجرا کرده‌است.

محمدرضا کریمی (کنسرت مایستر)، امیر مینوسپهر، فرزاد صیدی، احسان شامی، عرفان شریف‌زاده، فرمهر حسن‌بیگلو، هومان جلالت، سینا صالحی، هورام ترابی، فرید ذاکری، حسن ملکی، سجاد صالح‌آبادی، درسا میناسازی، بهروز گلکار (ویولن یک)، مونیکا لران، مهوش عسگری، پیمان شامی، سارا بیرامزادگان، موژان میرزایی، علیرضا گلستانه، حمید خدایی، فرناز زندیه، عرفان جاویدنیا، امیرمهزیار قاسمی (ویولن دو)، کاوه تسعیری، زهرا عبدالله‌زاده، همایون هاشم‌زاده، مسعود پوربخت، جاوید پناهی، آریان زمانی، اشکان نظر، روشا گواهی (ویولا)، مجید اسماعیلی، کیانمهر کشاورز، علی آقاجانی، غزاله شیرازی، شهرزاد مجد، هلیا پورکریمی، روژان فلاح بردبار، هامون قادری، هستی علیزاده (ویولنسل)، مهدی کلانتری، پروانه انارکی، محمدرضا جبار، آوا پویاکاشانی، نازنین احمدی و کوروش ملکی (کنترباس) از نوازندگان کنسرت 30 خرداد ارکستر سمفونیک تهران بودند.
همچنین ماه‌سیما فلاحی، غزاله میرزاده، فراز فراست‌پور (فلوت)، آرین قیطاسی، کیمیا شعربافیان (اُبوا)، مینلی دانلیان، پگاه ولی‌خانی، گلرخ رجایی (کلارینت)، علیرضا متوسلی داراب، فرشاد محمدی (فاگوت)، هومان باقی، نرگس تقی‌پور، ریحانه رفیعی، پارمیدا بهادران، روژینا صادقی، امیرحسین گرگین (هورن)، علی ضرابی، امیررضا صالحی، آرمان فتاحی (ترومپت)، سپهر عباسی و آرین خدایار (ترومبون)، رامین براتی (ترومبون باس)، بابک میردادیان (توبا)، عرفان فرشی‌زاده (تیمپانی) و ماهان ببری (پرکاشن) از دیگر نوازندگان این ارکستر بودند.

ارکستر سمفونیک تهران سال ۱۳۲۲ توسط پرویز محمود پایه‌گذاری شد. دوران طلایی این ارکستر در سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ و به رهبری فرهاد مشکوه سپری شد. این ارکستر اکنون زیرمجموعه بنیاد فرهنگی‌هنری رودکی است و با رهبری منوچهر صهبایی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
گفتنی است  در بروشوری که برای این کنسرت از طرف بنیاد رودکی منتشر شده بود، شرح حال رهبر ارکستر و عکس و شرح حال تکنواز آن حذف شده ولی اسامی تمامی کارمندان و حتی خدمه تالار در این برنامه را نوشته بودنددر حالی که این کار در  هیچ جای جهان متداول نیست و بروشور فقط و فقط اختصاص به معرفی ارکستر از رهبر تا نوازندگان  دارد.

همچنین بنیاد رودکی سال‌هاست وعده  نصب دیوارها و سقف آکوستیک روی سن به منظور ارتقاء کیفیت فنی صدا برای اجراهای حرفه ای را داده است اما این وعده همچنان تحقق نیافته است.

اهالی هنر منتظرند مسئولان فرهنگی آینده ، در اسرع وقت نسبت به تکمیل امکانات لازم این تالار قدیمی و معتبر اقدام کنند.