نگرانی چه آسیب‌های جدی‌ای بر بدن وارد می‌کند؟

سلامت نیوز نوشت: آیا بیش از حد نگران هستید؟ شاید ناخودآگاه فکر می کنید که اگر «به اندازه کافی نگران باشید» می توانید از اتفاقات بد جلوگیری کنید اما واقعیت این است که نگرانی می تواند بدن را به گونه ای تحت تاثیر قرار دهد که ممکن است شما را شگفت زده کند. هنگامی که نگرانی شما بیش از حد شود، می تواند منجر به احساس اضطراب شدید و حتی باعث بیماری جسمی شود.

اگر بیش از حد نگران باشم چه اتفاقی می افتد؟
نگرانی احساس ناراحتی یا درگیری ذهنی بیش از حد در مورد یک موقعیت یا مشکل است. با نگرانی بیش از حد، ذهن و بدن شما بیش از حد در حال فعالیت هستند زیرا دائماً روی "آنچه ممکن است اتفاق بیفتد" تمرکز می کنند.

در میان نگرانی بیش از حد، ممکن است در ساعات بیداری دچار اضطراب شدید (حتی وحشت) شوید. بسیاری از افراد نگران مزمن از احساس عذاب قریب الوقوع یا ترس های غیرواقعی می گویند که فقط نگرانی آنها را افزایش می دهد. این افراد بیش از حد نسبت به محیط خود و انتقاد دیگران حساس هستند، ممکن است هر چیزی و هر کسی را به عنوان یک تهدید بالقوه ببینند.

نگرانی مزمن می تواند زندگی روزمره شما را به قدری تحت تاثیر قرار دهد که ممکن است در اشتها، عادات سبک زندگی، روابط، خواب و عملکرد شغلی شما اختلال ایجاد کند. بسیاری از افرادی که بیش از حد نگران هستند، آنقدر مضطرب هستند که به دنبال یافتن تسکین، به عادات مضر سبک زندگی مانند پرخوری، سیگار کشیدن یا مصرف الکل و مواد مخدر روی می آورند.

اضطراب چیست؟
اضطراب یک واکنش طبیعی به استرس است. با این حال، اضطراب مداوم ممکن است نتیجه اختلالی مانند اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس یا اضطراب اجتماعی باشد. اضطراب به طرق مختلف ظاهر می شود و از نظر سن، جنسیت یا نژاد تبعیض قائل نمی شود.

رویدادهای استرس زا مانند یک آزمون یا مصاحبه شغلی می تواند هر کسی را کمی مضطرب کند و گاهی اوقات، کمی نگرانی یا اضطراب مفید است. می تواند به شما کمک کند تا برای یک موقعیت آینده آماده شوید. به عنوان مثال، اگر در حال آماده شدن برای یک مصاحبه شغلی هستید، کمی نگرانی یا اضطراب ممکن است شما را وادار کند تا در مورد موقعیت شغلی بیشتر بدانید. سپس می توانید خود را حرفه ای تر به کارفرمای احتمالی معرفی کنید. نگرانی در مورد آزمون ممکن است به شما کمک کند تا در روز آزمون بیشتر مطالعه کنید و آمادگی بیشتری داشته باشید.

اما نگرانی های بیش از حد به این موقعیت ها یا محرک های استرس زا سریع و شدید واکنش نشان می دهند. حتی فکر کردن به موقعیت می‌تواند باعث ناراحتی و ناتوانی شدید این افراد شود. نگرانی بیش از حد یا ترس یا اضطراب مداوم زمانی مضر است که آنقدر غیرمنطقی شود که نتوانید روی واقعیت تمرکز کنید یا به وضوح فکر کنید. افرادی که اضطراب بالایی دارند در کنترل نگرانی های خود مشکل دارند و وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است علائم فیزیکی واقعی را تجربه کنند.

آیا نگرانی و اضطراب بیش از حد می تواند باعث استرس شود؟
استرس ناشی از خواسته ها و فشارهایی است که هر روز تجربه می کنیم. صف های طولانی در فروشگاه مواد غذایی، ترافیک ساعت شلوغی، زنگ تلفن یا یک بیماری مزمن همه نمونه هایی از مواردی هستند که می توانند باعث استرس روزانه شوند. هنگامی که نگرانی و اضطراب بیش از حد می شود، این احتمال وجود دارد که پاسخ استرسی را تحریک کند.

دو عنصر در پاسخ به استرس وجود دارد. اولین مورد درک چالش است. دوم یک واکنش فیزیولوژیکی خودکار به نام پاسخ "جنگ یا گریز" است که باعث افزایش آدرنالین می شود و بدن شما را در حالت هشدار قرار می دهد.در گذشته پاسخ "جنگ یا گریز" اجداد ما را از خطراتی مانند حیوانات وحشی که به راحتی می توانستند آنها را بکشند محافظت می کرد. اگرچه امروزه ما معمولاً با حیوانات وحشی روبرو نمی شویم، اما خطرات هنوز وجود دارند.

آیا نگرانی بیش از حد می تواند مرا از نظر جسمی بیمار کند؟
نگرانی مزمن و استرس عاطفی می تواند باعث ایجاد یک سری مشکلات سلامتی شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که حالت مبارزه یا فرار توسط نگرانی و اضطراب بیش از حد شود. پاسخ مبارزه یا گریز باعث می شود که سیستم عصبی سمپاتیک بدن هورمون های استرس مانند کورتیزول را ترشح کند. این هورمون ها می توانند سطح قند خون و تری گلیسیرید (چربی خون) را افزایش دهند. هورمون ها همچنین باعث واکنش های فیزیکی می شوند مانند:

مشکل در بلع
سرگیجه
خشکی دهان
ضربان قلب سریع
خستگی
سردرد
ناتوانی در تمرکز
تحریک پذیری
دردهای عضلانی
تنش عضلانی
حالت تهوع
عصبی بودن
تنفس سریع و پی در پی
تنگی نفس
تعریق
لرزش و تکان خوردن

هنگامی که سوخت بیش از حد در خون برای فعالیت های بدنی استفاده نمی شود، اضطراب مزمن و ترشح هورمون های استرس می تواند عواقب جسمانی جدی داشته باشد، از جمله:

سرکوب سیستم ایمنی
اختلالات گوارشی
تنش عضلانی
از دست دادن حافظه کوتاه مدت
بیماری عروق کرونر زودرس
حمله قلبی
اگر نگرانی بیش از حد و اضطراب بالا درمان نشود، می تواند منجر به افسردگی و حتی افکار خودکشی شود.

اگرچه این اثرات پاسخی به استرس هستند، استرس به سادگی محرک آن است. اینکه بیمار شوید یا نه بستگی به نحوه مدیریت استرس شما دارد. پاسخ‌های فیزیکی به استرس شامل سیستم ایمنی، قلب و عروق خونی و نحوه ترشح هورمون‌ها توسط غدد خاصی می‌شود. این هورمون ها به تنظیم عملکردهای مختلف بدن مانند عملکرد مغز و تکانه های عصبی کمک می کنند.

همه این سیستم ها با هم تعامل دارند و عمیقاً تحت تأثیر سبک مقابله و وضعیت روانی شما هستند. این استرس نیست که شما را بیمار می کند. در عوض، این واکنش‌هایی مانند نگرانی و اضطراب بیش از حد بر این سیستم‌های تعاملی مختلف است که می‌تواند باعث بیماری جسمی شود. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید، تا از سلامت خود مراقبت کنید از جمله تغییر سبک زندگی.

چه تغییراتی در شیوه زندگی ممکن است به افراد نگران کمک کند؟
اگرچه نگرانی بیش از حد و اضطراب زیاد می تواند باعث عدم تعادل در بدن شما شود، گزینه های زیادی وجود دارد که می تواند هماهنگی ذهن، بدن و روح را دوباره برقرار کند.

با پزشک خود صحبت کنید: با صحبت با پزشک خود شروع کنید. یک معاینه فیزیکی کامل انجام دهید تا مطمئن شوید که سایر مشکلات سلامتی به احساس اضطراب شما دامن نمی‌زند. پزشک ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی را برای کمک به مدیریت اضطراب و نگرانی بیش از حد تجویز کند.

روزانه ورزش کنید: با تایید پزشک، یک برنامه ورزشی منظم را شروع کنید. بدون شک، مواد شیمیایی تولید شده در طول ورزش متوسط می تواند از نظر افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن بسیار مفید باشد. ورزش های هوازی و تقویتی منظم نیز یک راه بسیار موثر برای آموزش بدن برای مقابله با استرس تحت شرایط کنترل شده است.

یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید: استرس و نگرانی برخی افراد را به خوردن خیلی کم، برخی دیگر بیش از حد یا خوردن غذاهای ناسالم تحریک می کند. وقتی نگرانی شما را به سمت پرخوری سوق می دهد، سلامت خود را در نظر داشته باشید.
کافئین را در حد اعتدال مصرف کنید: کافئین سیستم عصبی را تحریک می کند که می تواند آدرنالین را تحریک کند و باعث ایجاد احساس عصبی و عصبانیت شود.

مراقب نگرانی های خود باشید: هر روز 15 دقیقه را به خود اختصاص دهید که به خود اجازه دهید روی مشکلات و ترس ها تمرکز کنید و سپس عهد کنید که بعد از پایان 15 دقیقه آنها را رها کنید. هر کاری که می توانید انجام دهید تا به خود یادآوری کنید که روی نگرانی ها تمرکز نکنید.

یاد بگیرید که استراحت کنید: تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند واکنش آرام‌سازی را تحریک کنند که یک حالت فیزیولوژیکی که با احساس گرما و هوشیاری ذهنی آرام مشخص می‌شود و برعکس پاسخ «جنگ یا گریز» است. تکنیک های تمدد اعصاب می توانند پتانسیل واقعی برای کاهش اضطراب و نگرانی ارائه دهند. آنها همچنین می توانند توانایی شما در مدیریت استرس را افزایش دهند. با آرامش، جریان خون به مغز افزایش می‌یابد و امواج مغزی از ریتم هوشیار و بتا به ریتم آرام و آلفا تغییر می‌کنند. تکنیک‌های تمدد اعصاب که به طور منظم تمرین می‌شوند، می‌توانند با اثرات ناتوان‌کننده استرس مقابله کنند. تکنیک های متداول آرامش شامل تنفس عمیق شکمی، مدیتیشن، گوش دادن به موسیقی آرام بخش و فعالیت هایی مانند یوگا و تای چی است.

مدیتیشن کنید: مدیتیشن روزانه (به جای نگرانی) ممکن است به شما کمک کند از افکار منفی دور شوید و به شما این امکان را می دهد که از نگرانی هایی که بدن شما را در حالت هوشیاری بالا نگه می دارند، خلاص شوید. با مدیتیشن، شما به طور هدفمند به آنچه در لحظه حال اتفاق می افتد توجه می کنید بدون اینکه به گذشته یا آینده فکر کنید. مدیتیشن باعث کاهش هورمون هایی مانند کورتیزول و آدرنالین می شود که در طی "جنگ یا گریز" یا پاسخ استرس ترشح می شوند.

یک شبکه اجتماعی قوی داشته باشید: احساس مزمن تنهایی یا انزوای اجتماعی، مدیریت موثر استرس را دشوارتر می کند. افرادی که ازدواج خوشبختی دارند و یا دوستان زیادی دارند، نه تنها امید به زندگی بیشتری در مقایسه با افرادی که ازدواج نمی کنند، دارند، بلکه تقریباً همه انواع بیماری ها را نیز کمتر تجربه می کنند.

با یک درمانگر حرفه ای صحبت کنید: مشاوره روانشناختی می تواند به شما کمک کند تا راهبردهای مقابله ای مناسبی را برای مقابله با مسائلی که باعث نگرانی بیش از حد می شوند، ایجاد کنید. مداخله روانشناختی می تواند روش های مقابله ای را در اختیار شما قرار دهد که می توانید در داخل یا خارج از سایر برنامه های درمانی از آنها استفاده کنید. درمانگر به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که چه نوع افکار و باورهایی باعث اضطراب می شوند و سپس برای کاهش آنها با شما همکاری می کند. درمانگر می تواند با پیشنهاد راه هایی که ممکن است به شما در تغییر کمک کند، به شما کمک کند. اما شما باید کسی باشید که تغییرات را ایجاد می کند. درمان تنها زمانی موفق است که برای بهتر شدن تلاش کنید.