اعتماد نوشت: بازگشت سفرهاي هوايي در سال 2024 به پيش از دوره همه‌گيري كوويد-19 اگرچه براي بيشتر ايرلاين‌هاي خارجي يك خبر خوشحال‌كننده است؛ اما ايرلاين‌هاي ايراني را با چالش بزرگي مواجه كرده است. چرا كه همزمان با افزايش سطح تقاضاي بين‌المللي براي سفرهاي هوايي، ‌موج جديدي از مهاجرت خلبانان ايراني نيز به كشورهاي همجوار كليد خورده است.

 ایرلاین‌های خارجی تمایلی برای جذب خلبان‌هایی با ساعت پروازی پایین ندارند و غالبا به دنبال افرادی هستند که در شرکت‌های هواپیمایی مشغول به پرواز هستند. در واقع خلبان‌هایی به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند که دارای سابقه و تجربه پروازی بالایی هستند. این یعنی فرصت بزرگی برای خلبانان ایرانی برای مهاجرت ایجاد شده است.

با توجه به سن بالای ناوگان هوایی ایران که به‌طور متوسط 27 سال است؛ پرواز با این نوع هواپیماها نیازمند تجربه و دقت بالایی است که خلبان‌های ایرانی را در سطح بسیار استانداردی قرار می‌دهد. درست همان چیزی که ایرلاین‌های غرب آسیا می‌خواهند. خلبانی با تجربه و سابقه پروازی بالا که در شرایط بحرانی نیز قادر به پرواز باشد.

ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که با توجه به نرخ دلار در بازار آزاد ایران، میانگین دریافتی یک خلبان در ایرلاین‌های ایرانی پیش از شدت گرفتن تحریم‌ها و در سال 1396 چیزی حدود 8هزار دلار بوده که این رقم حالا به بیش و کم هزار دلار کاهش پیدا کرده است. در حالی که میانگین پرداختی به خلبان‌ها در ایرلاین‌های کشورهای منطقه حتی با توجه به سابقه پروازی به 14 هزار دلار نیز می‌رسد.

عدد 14 هزار دلار میانگین پرداختی به خلبانان حالا در صورت برابری با ریال به رقم نجومی افزایش پیدا می‌کند که نقطه مشوق خلبان‌های با تجربه ایرانی و نیروی انسانی ارزشمندی است که به راحتی و به دلیل مشکلات ریز و درشت صنعت هوایی ایران از دست می‌رود.

بر مبنای اطلاعات موجود فقط 47 خلبان از یک ایرلاین بخش خصوصی و 64 خلبان از ایرلاین اصلی ایران - ایران ایر- به دلیل کاهش میزان دریافتی و برابری آن با قدرت خرید ریال و البته مشکلات دیگری که در این حوزه وجود دارد حالا در کشورهای دیگر و با هواپیماهای عمدتا کم کارکرد و نو فعالیت می‌کنند.