به گزارش اطلاعات آنلاین، دانشکده روانشناسی دانشگاه کلمبیا اخیراً مطالعه میدانی در کشورهای مختلف انجام داده است که نتیجه آن ایجاد یک شاخص به نام «نردبان ثروت و قدرت» است که نشان می‌دهد مردم جهان بر اساس این شاخص دارای درجات مختلفی از شادی هستند.

کشور فنلاند در چند سال اخیر همواره در بین بالاترین کشورهای این نردبان معرفی شده است که یکی از شادترین کشورهای جهان است و در هشت سال اخیر رتبه اول این نردبان را حفظ کرده است.

آگوست نیلسون، عضو جامعه روانشناسی این دانشگاه همراه تیمش تحقیقات مفصلی درباره این نردبان صورت داده و می‌گوید مطالعات تجربی نشان می‌دهد که مردم کشورهای بالای این نردبان به جای قدرت و ثروت در زندگی روزمره بیشتر به خانواده و روابط شخصی فکر می‌کنند.

در سال 2024 کشور فنلاند برای هفتمین سال متوالی به عنوان شادترین کشور جهان در رتبه‌بندی سازمان‌های بین‌المللی قرار گرفت و مطالعات دانشگاه کلمبیا نیز همین موضوع را نشان می‌دهد که بیشتر مردم این کشور به جای رتبه‌های اداری و رسمی و مدیر شدن و رسیدن به قدرت و ثروت به زندگی روزمره خود فکر می‌کنند.

نیلسون می‌‌نویسد: من اخیراً رهبری گروهی از محققان کشورهای سوئد، آمریکا و انگلیس را بر عهده داشتم و این سوالات را در بین 1600 نفر از بزرگسالان این کشورها مطرح کردیم. مطالعه ما نشان داد که استعاره نردبان باعث می‌شود مردم بیشتر به قدرت و ثروت فکر کنند و کمتر به خانواده، دوستان و سلامت روان فکر کنند. وقتی استعاره نردبان حذف شد، مردم همچنان به پول فکر می کردند، اما بیشتر از نظر «امنیت مالی» به جای عباراتی مانند «ثروت»، «ثروتمند» یا «طبقه بالا».

افراد در گروه‌های شاد و هماهنگی در مقایسه با سایر گروه‌ها کمتر به قدرت و ثروت و بیشتر به اشکال گسترده‌تر رفاه مانند روابط، تعادل بین کار و زندگی و سلامت روان فکر می‌کردند. به گزارش «اطلاعات آنلاین»، تحقیقات نشان داده است که وقتی افراد خوشبختی را تعریف می‌کنند، فقط به میزان کمی به ثروت و موقعیت اشاره می‌کنند. به عبارتی ثابت شده است که پول با رفاه ارتباط مستقیم دارد، اما اثر پول ضعیف‌تر از بسیاری از عوامل شادی دیگر است، جایی که روابط اجتماعی با کیفیت خوب، قوی‌ترین اثر را دارند.

تحقیقات اخیر دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که شادی در واقع باعث بهره‌وری بیشتر افراد می‌شود و مهم‌ترین عامل برای شادی در کار، تعلق خاطر است. از سوی دیگر، اعتقاد بر این است که دستمزد مهمترین عامل برای شادی در کار است، اما معلوم می شود که محرک بسیار ضعیف تری برای شادی در کار نسبت به تعلق خاطر است. این با پیام کلی علم شادکامی همخوانی دارد که روابط اجتماعی مهمترین عامل برای شادی افراد است.