ماجرای ویدیویی که دیروز از یک درمانگاه در قم منتشر شد

برترین ها نوشت: از بعدازظهر روز گذشته ویدیوی دست به دست می‌شود که در آن زنی با فرزند خردسالش در یک درمانگاه در قم با یک روحانی وارد بحث و جدل می‌شود.

.برخی ادعا کرده‌اند که روحانی ویدئوی مورد نظر به خاطر آن که لحظاتی شال آن خانم از سرش می‌افتد از او فیلم می‌گیرد و همین سبب‌سازی بحث میان این دو نفر و مداخله دیگران می‌شود. پس از انتشار این ویدیو ادعاهای زیادی مطرح شد که البته هیچ کدام قابل تایید نیست در این مطلب مروری داشتیم در حد مقدور البته.

خبرگزاری فارس به نقل از  دادستان قم خبر داد که در پرونده درگیری یک خانم با فرد روحانی تاکنون کسی دستگیر نشده است.

دادستان قم در رابطه با ویدیو منتشر شده در فضای مجازی در مورد بین یک خانم و یک فرد روحانی در یک درمانگاه گفت: در این رابطه دستورات قضایی لازم صادر و پرونده قضایی تشکیل شده است.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسن غریب در گفت‌وگویی، به بیان جزییاتی در مورد فیلم پخش شده در فضای مجازی، بین یک خانم و یک فرد روحانی در درمانگاه گفت: در رابطه با این موضوع تاکنون فردی دستگیر نشده است و تحقیقات ادامه دارد.وی اضافه کرد: شایعات در مورد پلمب درمانگاه و یا ابطال مجوز آن صحت ندارد و هیچ‌گونه اقدام محدودکننده‌ای انجام نشده است.

چند روز پیش روزنامه شرق در شماره دوازدهم اسفندماه خود در یادداشتی تحت عنوان «تأملاتی درباره دوجامعه‌ای‌ شدن ایران» به قلم محمدرضا جوادی یگانه، تحلیلگر اجتماعی نوشته بود:

* اما اگر جامعه در حالت نرمال قرار نداشته باشد، توزیع ارزش‌ها حالت‌های دیگری خواهد داشت. در جامعه‌ در حال تغییر، توزیع ارزش‌ها می‌تواند چوله یا دوقطبی باشد. در حالت دوقطبی نظر دو طرف در‌باره یک ارزش تقریبا هم‌وزن است و در حالت چوله بیشتر افراد به یک طرف تمایل دارند.

* قطبی‌شدن هنجاری یا فشار هنجاری دوکوهانه، تضاد هنجاری، تناقض منطقی هنجاری، ضعف هنجاری و بی‌هنجاری یا آنومی. قطبی‌شدن هنجاری زمانی است که وفاق بر سر یک ارزش به کمترین حد خود برسد و توزیعی U‌شکل به خود بگیرد؛ به این معنا که جامعه بر سر یک یا چند ارزش در نهایت تضاد قرار داشته باشد.

* موافقان و مخالفان، آن‌چنان در دو قطب خود را سازمان می‌دهند که افراد میانه و بی‌طرف به مرور درصد ناچیزی را تشکیل خواهند داد. زمانی که افرادی که در میانه ایستاده‌اند به صفر برسد، با تضاد هنجاری روبه‌رو خواهیم شد.

* به گمانم، ایران امروز، یک جامعه دو‌جامعه‌ای‌شده است. این دو زیرجامعه یکی جامعه اصلی است که دولت هم با اوست و دیگری جامعه بدون دولتی است که اخیرا سر بلند کرده.

کامبیز نوروزی، حقوقدان، هم اخیرا یادداشتی کوتاه با عنوان «مردم را بجان هم نیاندازید» منتشر کرد و به نقد فضای دوقطبی موجود در جامعه ایران پرداخت:

فیلم درگیری یک طلبه جوان با زن جوانی که فرزند بیمارش را به بیمارستان برده است، دردناک و نگران کننده است. نزاع بر سر عکس یا فیلمی است که گویا آن طلبه از ظاهر مادر جوان گرفته است و زنان جوان دیگری هم به حمایت از مادر جوان می‌پردازد. در این ماجرا مهم نیست کدام طرف مقصر است. چه بسا که در این دعوا و دعواهای مشابه تقصیر اصلی گردن هیچ‌یک از دو طرف نیست. مهمتر، چیز دیگری است. تقصیر اصلی بر عهده سیاست‌های دولت و قانونگذاری‌های غلط و رفتارهایی است که زمینه را برای به جان هم افتادن مردم آماده کرده‌اند. این نوع دعواها در مساله زنان کم نیستند. این شیوه چندان منطقی نیست.

محمد رهبری، جامعه شناس و فعال اجتماعی با انتشار دو نمودار به تحلیل واکنش کاربران فضای مجازی  در این خصوص پرداخت:

توجه کاربران توئیتر به خبر نزاع یک خانم با یک روحانی در قم بر سر حجاب قابل توجه بود. این نمودار روند انتشار توئیت‌هایی را نشون می‌دهد که توأمان حاوی کلیدواژه‌های «زن یا مادر» و قم یا روحانی هست که همون‌طور که مشخص است ناگهان افزایش پیدا کرده.

در ساعات پایانی شب گذشته، روند افزایشی توئیت‌های مربوط به این موضوع ادامه داشت. هر ساعت بیش از صد توئیت و در مجموع بیش از 1800 توئیت/ریتوئیت/کامنت.