دنیای اقتصاد نوشت: نگاهی به آمارهای مربوط به بازار کار نشان می دهد که با وجود عبور از پاندمی کرونا، تعداد قابل توجهی از زنان از پیوستن مجدد به این بازار جا مانده‌اند. برای مثال نسبت اشتغال زنان که در پاییز سال ۱۳۹۸ معادل ۱۴/۵ درصد بوده در پاییز سال جاری به ۱۲/۴ درصد رسیده و نتوانسته است خود را به دوران پیش از کرونا برساند.
در دوران شیوع کرونا به دلایلی مانند تعطیل شدن مدارس و مهدکودک‌ها، بسیاری از زنان خانه‌نشین شدند؛ با این حال پس از واکسیناسیون سراسری و حاکم شدن شرایط عادی در کشور، بخشی از این زنان دیگر شاغل نشدند.
از سوی دیگر در سال‌های گذشته تورم مزمن و عدم تناسب افزایش دستمزدها و تورم موجب شده است تا قدرت اقتصادی مردم ایران کاهش یابد. بنابراین برخی افراد معتقدند که اشتغال در بازار رسمی کار نمی تواند پاسخگوی مخارج زندگی باشد. بنابراین ترجیح می دهند که به صورت مستقل و در بازار غیررسمی کار کنند.
همچنین افزایش هزینه خدماتی مانند مهدکودک‌ها موجب شده تا برخی توانایی پرداخت هزینه این خدمات را نداشته و خود از فرزندانشان نگه‌داری کنند. یکی دیگر از پاسخ‌های پرسش مذکور آن است که تعداد قابل توجهی از زنان تا پیش از کرونا در کسب‌های خانگی اشتغال داشتند.
این درحالی است که کرونا به برخی از این مشاغل آسیب‌های غیر قابل جبرانی وارد کرد و افزایش هزینه‌های راه‌اندازی مشاغلی از این دست برای بانوان، برپایی مجددا برخی از آن‌ها را عملا غیر ممکن کرد و موجب خانه نشینی آن‌ها شد.
