برخی از عوارض احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از: شقاق مزمن مقعد و پارگی دائمی که به هیچ عنوان با دارو و گذشتن زمان ترمیم نمی یابد. زیرا هر چه مدت بیشتری بگذرد، این عارضه می تواند باعث ایجاد بافت اسکار گسترده در محل شکاف (فیشر مقعدی) شود. در برخی موارد نیز عفونت زخم به اندازه ای گسترده شده که منجر به فیستول در مقعد میشود. فیستول ها تونل های باریکی هستند که دو عضو مجاور در مقعد را به یکدیگر وصل میکنند.
مدفوع (poo) به طور موقت در رکتوم ذخیره می شود و از طریق مقعد از بدن خارج می شود. شقاق مقعدی یک پارگی یا شکاف در پوشش مخاط مقعد است. علائم و نشانه ها شامل درد هنگام دفع مدفوع و خون قرمز روشن از مقعد است.
حدود نیمی از موارد با خودمراقبتی مناسب و اجتناب از یبوست خود به خود بهبود می یابند.
علائم و نشانه های شقاق مقعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
Anal fissures are most commonly caused by damage to the lining of the anus or anal canal, the last part of the large intestine. این مشکل در کودکان کمتر از یک سال شایع است و از هر 10 نوزاد، هشت نوزاد را درگیر میکند. میزان عمیق بودن زخم در هر فرد با افزایش سن کاهش می یابد. علل شایع در بزرگسالان شامل یبوست و ضربه به مقعد (مانند زایمان سخت) است.
مقعد زمانی اجازه دفع مدفوع را می دهد که کنترل ارادی بر عبور حرکات روده داشته باشد. مواد زائد در طول روده بزرگ توسط امواج انقباضات عضلانی (پریستالسیس) ماساژ داده می شوند. هنگامی که آب اضافی از طریق ادرار خارج می شود، مدفوع به طور موقت در رکتوم ذخیره می شوند. رکتوم به مقعد میپیوندد، که یک لوله کوتاه حاوی یک حلقه عضلانی (اسفنکتر) است که می تواند به میل خود باز شده تا دفع مدفوع (poo) را امکان پذیر کند. پوشش غشایی مقعد را مخاط مقعد می نامند. شقاق نوعی پارگی در مخاط مقعد است.
کلینیک دکتر علیرضا زارعی در رابطه با شقاق می گوید؛ دلایل زیادی در ایجاد شقاق مقعدی دخیل هستند و وجه اشتراک تمامی آنها ایجاد ضربه و فشار بیش از اندازه در ناحیه ی مقعد است. یبوست یکی از مهم ترین دلایل ایجاد این عارضه است.خروج مدفوع سخت و سفت می تواند دیواره ها و پوست ناحیه ی مقعد را به هنگام اجابت مزاج به شدت خراش دهد و دچار آسیب های متعددی کند. برخی از علل عبارتند از:
شقاق مقعدی با بیماری های جدی تری مانند سرطان روده مرتبط نیست، اگرچه سرطان مقعد ممکن است شبیه شقاق مقعد باشد. برخی از عوارض احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:
شقاق مقعدی با استفاده از تعدادی آزمایش از جمله:
درمان پزشکی برای شقاق مقعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
شقاق مزمن مقعد باید با جراحی اصلاح شود. شقاق و بافت اسکار مربوطه برداشته می شود. گاهی اوقات، یک برش نازک از عضله اسفنکتر مقعد نیز برداشته می شود، زیرا به بهبود بهتر زخم کمک می کند. (برش و بخیه زدن این عضله با کنترل اسفنکتر بیمار تداخلی ندارد.) این عمل که اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می شود، می تواند تحت بی حسی موضعی انجام شود. حدود 9 نفر از هر 10 نفر دیگر هرگز شقاق مقعدی را تجربه نخواهند کرد.
زمانی که با علائمی چون سوزش، خارش، درد یا خونریزی را مواجه شدید، بهتر است هرچه سریعتر نسبت به درمان فیشر یا همان شقاق اقدام نمایید.
مراجعه به جراح متخصص عمومی یا پزشک گوارش می تواند با معاینه دقیق شما نوع و شدت بیماری را تشخیص دهد. چرا که شقاق دارای دو نوع حاد و مزمن بوده که نوع حاد آن نهایتا تا 4 هفته درمان خواهد شد. علاوه بر آن درمان شقاق مقعدی با استفاده از دارو ها یا روشهای درمان خانگی امکان پذیر نبوده و نتیجه ای نخواهد داشت. بنابراین روشی اساسی چون لیزر شقاق به منظور درمان جایگزین می شود.
بسیاری از موارد شقاق مقعدی ناشی از یبوست مزمن است. پیشنهادات عبارتند از:
زمانی که بیماران مبتلا به شقاق مقعدی به دنبال دکتر برای درمان میگردند، توقع دارند پزشک به قدری ماهر باشد تا بتواند در کوتاه ترین مدت و بهترین روش زخم آنها را درمان کند. به ویژه بیمارانی که از شهرستان برای درمان مراجعه می کنند، زمان زیادی برای ماندن در شهر ندارند. پس در این موارد انتخاب یک متخصص ماهر در تهران اهمیت به خصوصی دارد. جراح عمومی با کمک لیزر درمانی می تواند سریع ترین و قطعی ترین روش را به مراجعین عزیز ارائه دهد. از این رو دکتر علیرضا زارعی به صورت سرپایی و در عرض نیم ساعت می تواند به بیماران کمک کند تا زود تر از این عارضه خلاص شوند.