فارس به نقل از محمد جرادات، تحلیلگر فلسطینی نوشت: اسرائیل در آستانه دومین ماه جنگ غزه قرار دارد که نتوانسته است در آن بر طرف مقابل غلبه کند. هرچند قوانین نظامی را زیر پا میگذارند، اما شورای جنگ همچنان بدون راهبردی قانعکننده تنها به خانوادههای اسیران صهیونیست وعده آینده میدهد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی همچنان در تلاش برای جلب نظر اعضای شورای جنگ با برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مشترک است، آن هم پس از ناکامی چندی پیش در برگزاری کنفرانس مطبوعاتی واحد. ناتوانی نتانیاهو نشان دهنده شکاف عمیق در داخل شورای جنگ رژیم صهیونیستی از سویی و نفوذ و تأثیر این اختلافات در میدان از سوی دیگر است. آنها حتی نتوانستهاند در برابر راهبرد «وحدت میدان ها»ی مقاومت وحدت داخلی خود را نشان دهند و در ظاهر چیزی می گویند، ولی در باطن و رسمی دچار اختلافات واقعی هستند که مشخص نیست چه زمانی بر آن غلبه یابند.
سخنگوی ارتش رژیم اشغالگر قدس اعتراف کرد، عملیات نظامی در شمال غزه همچنان به اهداف خود دست نیافته و این در حالی است که ارتش صهیونیستی 70 درصد تانک ها و خودروهای زرهی خود را از شمال غزه به سمت خان یونس عقب کشانده است. این عقب نشینی هم زمان با ادامه کشتارها در دیرالبلح، خان یونس و الشجاعیه اعتراف به سردرگمی صهیونیست در عرصه میدانی است و آن را می توان از تزلزل در شاکله نظامی رژیم صهیونیستی درک کرد. دیگر از افسانه شکست ناپذیری صهیونیست ها خبری نیست و مقاومت نقش فزاینده ای در مدیریت جنگ دارد.
راز مدیریت جنگ مقاومت برابر صهیونیست ها در خیابان های شنی غزه کجاست؟ آیا این محصول عقیم ماندن شاکله طرح های نظامی رژیم صهیونیستی یا تناقض گویی رهبران صهیونیست و شاید آمریکاست؟
جامعه جهانی و حتی صهیونیستها پذیرفتهاند هر قتل عام وحشیانه جدید تأثیر مستقیمی بر تداوم بحران در مدیریت جنگ دارد. همه بحرانهای موجود در سرزمین های اشغالی اساساً ناشی از شکاف عمیق در شورای جنگ تل آویو است که در شکاف سیاسی و شاید ایدئولوژیک قبل از هفتم اکتبر ریشه دارد.
شکست راهبردی رژیم صهیونیستی با هر متر بیشتر فرو رفتن تانکهایش در خیابانهای غزه عمیقتر میشود، حتی زمانی که درگیریها علیه مقاومت افزایش یابد، آنها قادرند هر روز دهها تجهیزات صهیونیستی نابود کنند، چه اینکه تل آویو موفق شود تعداد جان باختگان خود را پنهان کند یا مجبور به سرپوش گذاشتن بر آن شود. شاهد بودیم که روز سه شنبه آنها به کشته شدن هفت افسر و نظامی خود اعتراف کردند.
گسترش شکاف میان اعضا و رؤسای حزب لیکود پس از گمانه زنیها درباره واقعیت های تلخ میدانی به واقعیت تبدیل شد. وقتی یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در کنفرانس مطبوعاتی از پیوستن خود به نتانیاهو خودداری کرد، وضعیت بنی گانتز مشخص است. گالانت ذی نفع اصلی افزایش شکاف است؛ آن هم زمانی که نظرسنجیهای داخلی رژیم صهیونیستی حاکی از حمایت اکثریت مردم از بنی گانتز است.
هرچه از هفتم اکتبر بیشتر می گذرد، رژیم صهیونیستی احساس خطر بیشتری در زمینه نابودی می کند. هرچند توانستهاند انسجام عمومی را حفظ کنند، اما کابینه جنگ شکست خورده، زیرا نتوانسته است خانوادههای اسیران غزه را در زمینه برنامههایش بهویژه پس از پایان مرحله نخست جنگ قانع کند. هرج و مرج وقتی بیشتر شد که نتانیاهو به این خانواده ها درباره ناتوانی اش نسبت به بازگرداندن اسیرانشان گفت.
نتانیاهو در حالی به خانوادههای اسیران غزه پشت میکند که دامنه اختلافاتش با اعضای شورای جنگ هر لحظه بیشتر میشود. آنها در جلسه اخیر خود درباره همه چیز صحبت کردند، جز دو موضوع اصلی، نخستین مورد مربوط به ورود مواد غذایی و تجهیزات پزشکی به غزه به درخواست آمریکا و دومی، درخواست ساختار امنیتی رژیم صهیونیستی بود تا کارگران فلسطینی از کرانه باختری برای کار در داخل غزه بیایند.
نتانیاهو تصمیمگیری درباره این دو موضوع را به جلسه کابینهاش موکول کرد؛ گویی دلقکهای صهیونیسم را بر ارکان شورای جنگ ترجیح میدهد و با این کار بر طبل اختلافات کوبید. افزایش اختلافات بر سر موضوعات اساسی در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی اعلام میکند، زیر شدیدترین نبردها از زمان آغاز جنگ قرار دارد. این نشان میدهد گزینههای موجود در حال محدود شدن هستند؛ به ویژه اینکه ارتش اکنون در حال حاضر به ادعای خود مجبور است در داخل جبلیه فعالیت کند و نمیتواند وارد مرحله سوم حمله زمینی شود.
علاوه بر این، منابعی از آمریکا که میگویند رژیم صهیونیستی برای غلبه بر مقاومت حماس میخواهد تونل ها را به آب ببندد، شبیه داستانهای علمی-تخیلی است. آنها اعتراف میکنند آنچه نیروهای زمینی با آن مواجه هستند، شهرها و نه فقط تونلهای پیچیده زیرزمینی است.
رژیم صهیونیستی در آستانه دومین ماه جنگ خود علیه غزه و همچنین جنین قرار دارد که واشنگتن پست آن را «غزه کوچک» میداند. با وجود این، صهیونیستها نتوانستهاند بر طرف مقابل غلبه کنند. هرچند قوانین نظامی را زیر پا میگذارند، اما شورای جنگ همچنان بدون راهبردی قانع کننده تنها به خانوادههای اسیران صهیونیست وعده آینده میدهد. آمریکاییها نیز صبح و عصر اعلام میکنند، با تل آویو به ویژه بر سر ادامه کشتار صدها غیرنظامی فلسطینی اختلاف نظر دارند.
با وجود این، از آنجا که نتانیاهو دیگر نمیتواند مانند همیشه تعصب شخصیاش را پنهان کند، شورای جنگ رژیم صهیونیستی در خطر فروپاشی قرار دارد، به ویژه اگر حرکت اعتراضی خانوادههای اسیران صهیونیست در غزه تشدید شود که فرصت مضاعفی برای مخالفان خاموش این رژیم فراهم میکند.