همشهری نوشت: براساس گزارش‌ها، محله سنت جان باپتیست بیشترین خطر ابتلا به سرطان را در دهه گذشته در آمریکا داشته است، خطر ابتلا به سرطان در این منطقه حدود ۵۰ برابر بیشتر از میانگین ملی در سال ۲۰۱۴ بود.
این نام یک امتداد ۱۳۰ مایلی پیچ‌درپیچ در امتداد رودخانه را توصیف می‌کند که با بیش از ۲۰۰ تاسیسات صنعتی از جمله پالایشگاه‌های نفت، کارخانه‌های پلاستیک، کارخانه‌های شیمیایی و سایر کارخانه‌ها پر شده است که مقادیر قابل توجهی مواد سمی و مضر را در هوا منتشر می‌کنند.
این نام تحریک‌آمیز توجه جهانی را به ایالت لوئیزیانا جلب کرده و مبارزات نوادگان سیاه‌پوست افراد برده‌شده را که بسیاری از آن‌ها در مجاورت کارخانه‌های پتروشیمی زندگی می‌کنند، احیا کرده است.
گرچه نقشه‌برداری آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا نشان می‌دهد که ساکنان این منطقه برخی از بالاترین خطرات سلامتی را در این کشور ناشی از تنفس مواد شیمیایی سمی دارند، تنظیم‌کننده‌های محیط‌زیست ایالتی و مقامات صنعتی مدت‌هاست که این اصطلاح را مورد مناقشه قرار داده‌اند.
خط استاندارد مقامات دولتی آمریکا این بوده که ثبت سرطان ایالت نشان می‌دهد موارد سرطان در محله‌ها یا شهرستان‌ها در امتداد کریدور صنعتی از میانگین کل ایالت تجاوز نمی‌کند؛ در واقع، این همان چیزی بود که سخنگوی وزارت کیفیت محیط زیست لوئیزیانا، اخیرا در پاسخ به این سوال که مردم باید درباره اصطلاح «کوچه سرطان» چه نظری داشته باشند، گفت.
این مقام آمریکایی مدعی شد: این اصطلاح به معنی آن است که یک منطقه جغرافیایی بزرگ وجود دارد که شیوع سرطان بالاتر از میانگین ایالتی دارد؛ ما شاهد بروز سرطان بالاتری در مناطق وسیعی از کریدور صنعتی بین باتون روژ و نیواورلئان نبودیم.
مقابله شرکت‌های مستقر در کوچه سرطان با فعالان زیست محیطی
اسناد نشان می‌دهد پس از اینکه ساکنان «کوچه سرطان» در لوئیزیانا توجه ملی را به مبارزه خود برای یک محیط زیست سالم معطوف کردند، منافع اقتصادی این ایالت و غول‌های پتروشیمی از ایجاد «شورای پایداری» جدید برای مقابله با فعالان مردمی حمایت می‌کنند.
در سال‌های اخیر، فعالان با موفقیت با ساخت دو تأسیسات پلاستیکی چند میلیارد دلاری و بزرگترین کارخانه متانول آمریکا مبارزه کرده‌اند؛ نگرانی‌های فزاینده توجه آژانس حفاظت از محیط زیست را به خود جلب کرده است، که اوایل سال جاری از یک تولید کننده نئوپرن در لوئیزیانا به دلیل انجام اقدامات ناکافی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای سرطان‌زا در هوا شکایت کرد.
مدرسه سمی؛ چگونه دولت آمریکا ساکنان کوچه سرطان را شکست داد؟
برای چندین دهه، یک کارخانه لاستیک در نزدیکی یک مدرسه ابتدایی در کوچه سرطان، مواد شیمیایی سرطان‌زا را در هوا پخش می‌کند؛ ساکنان تعجب می‌کنند که چرا هنوز اجازه داده شده که این کارخانه به فعالیت خود ادامه دهد.
هر زمان که پاتریک سندرز، یکی از ساکنان کوچه سرطان، به دوستان و همسایگانی که در این منطقه با آن‌ها بزرگ شده فکر می‌کند، خاطرات خوش اغلب جای خود را به غم و اندوهی بزرگ می‌دهد.
تعداد زیادی از آن‌ها بر اثر سرطان جان خود را از دست داده‌اند که او گفت شمارش آن‌ها را از دست داده است؛ این بیماری همچنین جان پدر و خواهرش را گرفت و خود سندرز نیز با سرطان دست و پنجه نرم می‌کند.
بلوک قدیمی او در این جامعه اکثریت سیاه‌پوست از یک کارخانه لاستیک مصنوعی پشتیبانی می‌کند که برای دهه‌ها ماده شیمیایی را در هوا منتشر کرده است که به گفته تنظیم‌کنندگان فدرال باعث سرطان می‌شود.
سازمان حفاظت محیط زیست لوئیزیانا اولین بار ۷ سال پیش نسبت به خطرات این کارخانه هشدار داد، اما در حالی که کارخانه فاصله بسیار کمی از مدرسه ابتدایی بخش پنجم دارد، اجازه داده شده به کار خود ادامه دهد.
ساکنان محکوم به مرگ کوچه سرطان
شهر ۸ هزار و ۵۰۰ نفری رزرو در امتداد رودخانه می‌سی‌سی‌پی، حدود ۳۰ مایلی غرب نیواورلئان قرار دارد.
بسیاری از خانواده‌های این شهر در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که از سوی اجدادشان ساخته شده و طی نسل‌ها به آن‌ها منتقل شده است.
براساس گزارش‌ها، محله سنت جان باپتیست بیشترین خطر ابتلا به سرطان را در دهه گذشته در آمریکا داشته است، خطر ابتلا به سرطان در این منطقه حدود ۵۰ برابر بیشتر از میانگین ملی در سال ۲۰۱۴ بود.
امروزه خطر ابتلا به سرطان در این منطقه هنوز نزدیک به هفت برابر میانگین ملی در آمریکاست.
لغو تحقیقات اضطراری آمریکا درباره کوچه سرطان
آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا پیش از این به‌طور ناگهانی تحقیقات قضایی حیاتی زیست‌محیطی را در مورد اینکه آیا ایالت لوئیزیانا در حفاظت از جوامع عمدتاً سیاه‌پوست ساکن در منطقه معروف به «کوچه سرطان» شکست خورده است، پایان داد.
بیش از ۲۰۰ کارخانه صنعتی -عمدتا عملیات سوخت فسیلی و پتروشیمی- در امتداد ۸۵ مایل (۱۳۵ کیلومتر) در امتداد رودخانه می‌سی‌سی پی قرار دارند.
آلودگی هوای سمی منجر به یکی از بالاترین خطر ابتلا به سرطان در آمریکا شده است و نرخ بالای سرطان را در میان سایر بیماری‌ها ثبت کرده که این آسیب به‌طور نامتناسبی در جوامع سیاه‌پوست متمرکز شده است.
آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا در آوریل ۲۰۲۲، تحقیقاتی را در مورد شکایاتی درباره نقض قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ به وسیله سازمان‌های ایالتی لوئیزیانا مربوط به عملیات پتروشیمی در کوچه سرطان آغاز کرد، از جمله برنامه‌های کنترل آلودگی هوا که ساکنان سیاه پوست را تحت تأثیرات نامتناسب و نامطلوب مداوم سلامت و محیط زیست قرار می‌دهد.
طی نامه‌ای در اکتبر ۲۰۲۲ به رؤسای اداره‌های کیفیت محیطی لوئیزیانا، سازمان حفاظت محیط زیست گفت که تحقیقات اولیه‌اش شواهد قابل توجهی را ارائه کرده که نشان می‌دهد اقدامات یا نبود اقدامات این نهادها منجر به اثرات نامطلوب متفاوتی بر ساکنان سیاه‌پوست کلیسای سنت جان باپتیست، پریش سنت جیمز و کریدور صنعتی شده است.
اما سازمان حفاظت محیط زیست به‌طور ناگهانی تحقیقات خود را بدون کسب یافته‌ها، تسکین دادن به جوامع یا مجبور کردن لوئیزیانا به انجام هرگونه تعهدی بسته است؛ این نهاد می‌گوید که به مدت چند ماه به‌طور فعال در مذاکرات غیررسمی منظم با آژانس‌های دولتی شرکت کرده، اما هیچ توافقی امضا نشده است.
ساکنان محلی با استناد به اضطرار بهداشت محیطی و عمومی و زندگی در بعضی از آلوده‌ترین، سمی‌ترین و کشنده‌ترین مناطق آمریکا تلاش می‌کنند هرگونه سوخت فسیلی یا عملیات پتروشیمی جدید را از ورود به سنت جیمز متوقف کنند.
در دهه ۱۹۸۰ از سوی باشگاه سیرا و اتحادیه کارگران نفت، مواد شیمیایی و اتمی به این منطقه لقب کوچه سرطان داده شد.
برای چندین دهه، تحقیقات کافی در مورد سرطان و نرخ آلودگی در این منطقه وجود نداشت، به این معنا که برخی از ساکنان اغلب احساس می‌کردند تجربیات زندگی آن‌ها نادیده گرفته شده است.
سال گذشته، دو مطالعه جدید نشان دادند که آلودگی هوا با نرخ بالاتر سرطان در میان جوامع سیاه‌پوست در لوئیزیانا مرتبط است و محله‌های سیاه‌پوست در این ایالت هفت تا ۲۱ برابر بیشتر از جوامع سفیدپوست انتشار گازهای گلخانه‌ای را تجربه کردند.
به تازگی ساکنان عمدتا سیاه‌پوست کوچه سرطان شکایتی فدرال علیه دولت محلی تنظیم کردند که استدلال می‌کرد کارخانه‌های پتروشیمی ساخته شده در این منطقه معادل «نژادپرستی زیست‌محیطی» است.
در این دادخواست که از سنت جیمز پریش، شورای شهر سنت جیمز و کمیسیون برنامهریزی کلیسای سنت جیمز به عنوان متهم نام برده می‌شود، به دنبال توقف فعالیت کارخانه‌های پتروشیمی در منطقه بلک پریش سنت جیمز و همچنین کمک‌های دیگر است.
این شکایت از سوی سازمان‌های محیط زیستی شامل لوئیزیانا و رایز سنت جیمز و همچنین کلیسای باپتیست مونت تریومف ارائه شده است.
این یکی از شدیدترین و آشکارترین اشکال تبعیض است که مردم کوچه سرطان با آن زندگی کرده‌اند و باید متوقف شود.
