بازی‌های آنلاین اطلاعات کاربران را می‌دزد؟

ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: طبق مطالعه‌ای که در دپارتمان علوم رایانه «دانشگاه آلتو» در فنلاند انجام شده‌است، روش‌های جمع‌آوری داده در بازی‌های آنلاین پرسش‌برانگیز هستند.

به‌علاوه، تصورات نادرست و نگرانی‌هایی درباره حریم شخصی بازیکن‌های بازی‌های ویدئویی وجود دارد. این پژوهش دو وجه دارد؛ به عبارتی با طرح دو پرسش انجام شد: یکی این‌که بازیکن‌ها درباره بازی‌ها چه تصوری دارند و این‌که بازی‌ها چقدر به حریم شخصی آن‌ها احترام می‌گذارند. بازیکن‌ها در پاسخ به این‌که چه تصوری از بازی‌ها دارند ملاحظات متفاوتی از یکدیگر داشتند.

برای مثال، می‌گفتند برای این‌که از حریم شخصی خود محافظت کنند در بازی‌ها از چت صوتی استفاده نمی‌کنند و با چت متنی ارتباط برقرار می‌کنند مگر این‌که چاره دیگری نداشته باشند.

 این تحلیل آشکارکننده این واقعیت است که بعضی از بازی‌ها تلاش می‌کنند به طریقی کاربرها را تشویق به افشای هویت آنلاین خود کنند. یکی از ترفندهای آن‌ها پیشنهاد دادن جایزه مجازی است.

همچنین مشاهده شد که در بعضی از بازی‌ها از طراحی تاریک (dark design) استفاده شده‌است. منظور از آن، تصمیماتی در سطح واسط کاربر است که کاربرها را وا می‌دارند کاری را انجام دهند که در صورت نبود این تحریک انجام نمی‌دادند. این تصمیمات تیره که نیت چندان خوشایندی در پس طراحی آن‌ها نیست جمع‌آوری داده‌های بازیکن‌ها را تسهیل کرده و آن‌ها را ترغیب می‌کنند حساب کاربری شبکه‌های اجتماعی خود را وارد کنند یا داده‌های شخصی خود را با شخص ثالث به اشتراک بگذارند.

زمانی که حساب‌های کاربری شبکه‌های اجتماعی به بازی‌ها متصل می‌شوند، به‌طور معمول بازیکن‌ها راهی ندارند که بفهمند بازی‌ها چقدر به حساب‌های کاربری آن‌ها دسترسی دارند و چه اطلاعاتی را از آن‌ها استخراج می‌کنند. برای مثال، در برخی از بازی‌های معروف، بازیکن‌ها می‌توانند با حساب کاربری خود وارد شوند یا از طریق بازی به‌حساب کاربری خود متصل شوند. این بازی‌ها مشخص نمی‌کنند چه داده‌هایی به‌طور خاص برداشته می‌شوند.

جامعه بازیکن‌های آنلاین طی دهه گذشته زیر ذره‌بین بوده‌اند که یکی از دلایل آن افزایش آزار و اذیت‌های اینترنتی است. اگر چه مشکلاتی از این‌دست همچنان وجود دارند اما اصرار برای تنظیم و اجرای قوانین در حوزه فناوری موجب شده است مسائل مرتبط با حریم شخصی در مرکز توجه قرار گیرند.

بازیکن‌هایی که در این مطالعه شرکت کردند اغلب نمی‌دانستند که ممکن است مکالمات آن‌ها در دسترس شخص ثالث قرار گیرد. به‌علاوه، خود بازی‌ها نیز به بازیکن‌ها اطلاع نمی‌دهند که اطلاعات شخصی آن‌هارا در اختیار دارند. اما بازیکن‌ها می‌دانستند که اگر با چت صوتی مشغول بازی باشند بیشتر زیر نظر قرار می‌گیرند. پژوهشگران دریافتند که بازیکن‌های مؤنث بیشتر در معرض آسیب قرار دارند و از این‌رو تلاش می‌کنند با ایجاد آواتارهای مختلف جنسیت خود را کتمان کنند.