ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: واکسن بهترین نوع محافظت در برابر بیماری آنفلوآنزا است اما در افراد پیر تأثیر کم‌تری دارد. منظور از تأثیر واکسن، میزان قابلیت آن در کاهش احتمال ابتلا به بیماری در شرایط کنترل شده است.

دانشمندان علت تأثیر کمتر واکسن آنفلوآنزا بر افراد سالخورده را تا حدی ناشی از تفاوت در تعداد و نوع سلول‌های Bیا لنفوسیت‌های بی می‌دانند که با تزریق واکسن تولید می‌شوند.

لنفوسیت‌های بی سلول‌هایی در دستگاه ایمنی تطبیقی بدن هستند که در پاسخ به ورود عوامل بیماری‌زا تولید می‌شوند. بدن انسان روزانه میلیون‌ها سلول بی‌ در انواع مختلف تولید می‌کند که در خون و سیستم لنفاوی گردش می‌کنند تا بر ایمنی بدن نظارت کنند.

پژوهشگرهای «دانشگاه ییل» در ایالات متحده لنفوسیت‌های بی سه فرد بالغ جوان و سه فرد مسن‌تر از آن‌ها را قبل و بعد از دریافت واکسن طبقه‌بندی کردند. این افراد پاسخ آنتی‌بادی زیادی به واکسن آنفلوآنزای غیرفعال نشان دادند. پژوهشگران به کمک فناوری 
single-cellکه مبتنی بر مطالعه هر سلول به‌طور جداگانه در بافت ارگانیسم‌های چند سلولی است به‌طور هم‌زمان بیان ژن و گیرنده لنفوسیت‌های بی را توصیف کردند. آن‌ها پیش از تزریق واکسن متوجه فراوانی بیشتر سلول‌های Bفعال شده در افراد پیر شدند. پس از دریافت واکسن نیز دریافتند که تکثیر این سلول‌ها در افراد بالغ جوان بیشتر از افراد سالخورده بود.

توسعه سلول‌ها شامل انفجارهای پلاسما، سلول‌های بی فعال شده و سلول‌های بی خاطره در هر دو گروه افراد مورد آزمایش بود. انفجارهای پلاسما در افراد پیر به میزان کم‌تری رخ دادند. در تحلیل تفاوت در فراوانی لنفوسیت‌های بی، سلول‌های مازادی به‌ویژه در افراد مسن مشاهده شدند که به فرایند تکثیر از سلول اولیه مربوط نبودند. این سلول‌ها در واکنش به واکسن تولید شده بودند.

چند دلیل در کاهش اثربخشی واکسن آنفلوآنزا بر افراد پیر وجود دارد که بارزترین آن کاهش عملکرد دستگاه ایمنی در اثر افزایش سن است. داده‌های این مطالعه به طراحی و تولید واکسن‌های موثرتر برای افراد مسن و پیر کمک زیادی می‌کند.