خبرآنلاین نوشت: به عنوان مثال، روسری، گردنبند و عصای تصویر رامسس دوم، به شکل قابل توجهی بازسازی شده بود که البته این بازسازی با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نبود و یا در صحنه پرستش که در مقبره منا به تصویر کشیده شده، وضعیت رنگ یک بازو اصلاح شده و تغییر کرده است. رنگدانه‌هایی که برای نشان دادن رنگ پوست استفاده شده بود، با رنگ‌هایی که برای اولین بار و درهنگام نقاشی از آنها استفاده شده بود، متفاوت بودند و همین تغییرات ظریفی را ایجاد کرده بود که هدف از اعمال آنها هنوز نامشخص است.
تغییرات چطور تشخیص داده شد؟
نقاش‌ها، به درخواست افرادی که آثارشان را سفارش دادند و یا به ابتکار هنری خودشان، بعد از تغییر بینششان نسبت به آثار، چنین تغییراتی را اعمال کرده و رنگ‌هایی را به نقوش متعارف نقاشی اضافه کرده بودند.
دانشمندان برای کشف این موضوع، از ابزارهای جدید و قابل حملی استفاده کردند که امکان آنالیز و تصویربرداری شیمیایی غیرمخرب را در همان مکان برایشان ممکن می‌ساخت. با تغییر زمان و تغییرات فیزیکی- شیمیایی، رنگ این نقاشی‌ها ظاهر و جلوه اصلی‌شان را از دست داده‌اند ولی تجزیه و تحلیل شیمیایی انجام شده توسط دانشمندان، همراه با بازسازی دیجیتال سه بعدی آنها از آثار با استفاده از تصویرسنجی و عکاسی ماکرو ، امکان بازیابی رنگ‌های اصلی را فراهم می‌کنند و دیدگاه ما درباره این شاهکارها که در بسیاری از مواقع به‌عنوان مصنوعات ثابت تلقی می‌شوند را تغییر می‌دهد.
تحقیقات اعضای تیم نشان می‌دهد که هنر فراعنه و شرایط تولید این آثار هنری قطعا پویاتر و پیچیده‌تر از آن چیزی بود که ما فکر می‌کردیم. ماموریت بعدی دانشمندان، آنالیز دیگر نقاشی‌ها در جستجوی نشانه‌های جدیدی از هنر و هویت فکری طراحان مصری باستان است.
