به گزارش«اطلاعات آنلاین»، محمد باقر قالیباف امروز 24 شهریورماه در نشست هم‌اندیشی نخبگانی چالش‌های فرهنگی، اجتماعی و گسست بین نسلی که با حضور اساتید دانشگاه و اعضای اندیشکده‌های حکمرانی استان‌های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد،گفت: واقعیت این است که امروز کارنامه ما در برخی مسائل نظیر مسائل اقتصادی و معیشتی قابل دفاع نیست.
وی افزود:ریشه این ناکارآمدی در کجاست و چگونه باید آن را حل کنیم. تشخیص این مسئله و حل ناکارامدی جز از نهاد علم بر نمی آید؛ لذا لازم است نخبگان و دانشگاه‌های ما به میدان بیایند.
رئیس مجلس ادامه داد: ما مدیران سیاسی کشور هم باید این را متوجه شویم که وقتی حرف از حکمرانی می‌زنیم، این حکم از دو بخش تشکیل شده که شامل تشخیص علمی و تصمیم سیاسی است و به هر دو نیاز داریم. اگر ملاحظات ما در تصمیم‌گیری‌ها مبتنی بر دو اصل تشخیص علمی و تصمیم سیاسی به صورت توأمان باشد، می‌توانیم گام‌های جدی به جلو برداریم.
وی همچنین با تاکید بر اینکه باید گام‌های جدی برای مردمی‌سازی برداشته شود، عنوان کرد: همه نخبگان کشور باید برای مردمی‌سازی کمک کنند و در این زمینه، راهبری ما باید مبتنی بر تشخیص علمی باشد. باید همه دست به دست هم دهیم تا مردمی‌سازی اتفاق بیفتد و پیش برود و در این بین صاحبان قلم و اندیشه پیش‌قراولان آن هستند و باید این موضوع را دنبال کنند.
رئیس مجلس با تاکید بر اینکه در کشور با انبوهی از مشکلات مواجهیم، اما در دید مسئولان مسئله نداریم، گفت: علت حل نشدن مسائل و چالش‌ها هم این است که ما می‌خواهیم فقط همان مشکلی که با آن مواجه شده‌ایم را حل کنیم، در حالیکه باید ابتدا مشکل را به مسئله تبدیل کنیم تا سپس با حل مسائل، مشکلات نیز در بخش‌های مختلف حل شوند.
قالیباف با بیان اینکه ناترازی مشکل بزرگی در کشور است که در بخش‌هایی همچون بانکداری، انرژی و آب وجود دارد، گفت: باید این ناترازی‌ها را حل کنیم. البته حتما وقتی می‌توانیم ناترازی را حل کنیم که ما به عنوان دولتمردان و نخبگان اولین تصمیم‌مان این باشد که انتفاع اصلی را باید مردم ببرند نه دولت‌ها.
وی با بیان اینکه یکی از مسائل جدی که در حکمرانی کشور باید حل شود این است که تقسیم کار ملی و محلی انجام شده و امور تصدی‌گری از امور تولی‌گری جدا گردد، اظهار کرد: متاسفانه اجازه نمی‌دهیم مردم با ظرفیتشان پای کار بیایند تا بتوانیم مسائل را حل کنیم، لذا با انبوهی از مشکلات مواجه می‌شویم و حتی در این شرایط نیز بر حل یک مسئله مشخص تمرکز نمی‌کنیم، زیرا به دنبال حل مشکلات به روش مسئله‌محوری نیستیم.
