خبرآنلاین نوشت: ناوگان وسیعی از ماهواره‌های استارلینک به دور زمین می‌چرخند و پوشش اینترنتی را در مقیاس جهانی فراهم می‌کنند. در یک شب صاف، ممکن است بتوانید نگاهی اجمالی به چند ماهواره در این ابرصورت فلکی در حال حرکت در آسمان بیندازید و اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که بلافاصله پس از استقرار آنها را ببینید، حتی ممکن است آنها را به عنوان «قطار ماهواره‌ای استارلینک» ببینید.
در حالی که ناوگان ماهواره‌ای در حال رشد تهدیدی برای رصدهای نجومی است، اگر بدانید چه زمانی و کجا باید نگاه کنید، می‌تواند هدف جالبی برای آسمان‌نگاران باشد.
قطارهای استارلینک که به‌عنوان رشته‌ای از نورهای درخشان در آسمان ظاهر می‌شوند، در اولین باری که به آسمان رفتند، گزارش‌های متعددی از مشاهده یوفو را به همراه داشته‌اند.
اما خطوط طویل نورها فقط اندکی پس از پرتاب قابل مشاهده هستند. هنگامی که ماهواره ها به ارتفاع عملیاتی خود یعنی ۵۵۰ کیلومتر صعود می‌کنند، پراکنده می‌شوند و تشخیص آنها در پس زمینه ستارگان بسیار دشوارتر است، اگرچه یک عکس تایم لپس آنها را راحت تر تشخیص می‌دهد.
به گزارش وب سایت خبری علمی ناسا Spaceflight، این ابرصورت فلکی توسعه یافته توسط شرکت خصوصی اسپیس ایکس ممکن است به ۴۲۰۰۰ ماهواره در مدار برسد.
به گفته اخترشناس جاناتان مک داول از مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین که این صورت فلکی را در وب‌سایت خود ردیابی می‌کند، تا ۳۱ می ۲۰۲۳، ۴۱۹۸ ماهواره استارلینک در مدار هستند که از این تعداد ۳۵۴۲ ماهواره فعال هستند. با توجه به تعداد زیاد پرتاب های منظم Starlink که گاهی اوقات به چندین بار در هفته میرسد، فرصت کافی برای تماشای یک نگاه کلی به «قطار استارلینک» وجود دارد.
ماهواره های استارلینک حتی چراغ هم ندارند اما، ما می توانیم ماهواره های Starlink را تنها زمانی ببینیم که نور خورشید را منعکس کنند. آنها از خود نور ندارند.
