دیده‌بان ایران نوشت: ساعات انتهایی پنجشنبه شب دوم آذر، شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بعد از دو روز بررسی گزارش جدید رافائل گروسی، مدیرکل آژانس درباره آخرین وضعیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران، به دلیل آنچه پیدا کردن اورانیوم در دو مکان اعلام‌نشده توسط جمهوری اسلامی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و افزایش محسوس حجم تولید اورانیوم با غنای بالای ۶۰ درصد توسط ایران اعلام شد، قطعنامه‌ای را علیه برنامه هسته‌ای کشورمان تصویب کرد. براساس این قطعنامه، ایران تا فروردین ۱۴۰۴ فرصت دارد که درباره فعالیت‌ها و سایت‌های هسته‌ای اعلام‌نشده به آژانس توضیح دهد و مدیرکل آژانس هم باید در گزارشی جامع بررسی کند که آیا ایران از تعهدات خود در چارچوب معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) خارج شده است یا خیر.
نکته قابل توجه این است که اگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تا حدود چهار ماه دیگر به این نتیجه برسد که ایران از معاهدات خود در NPT یا از تعهدات هسته‌ای خود در برجام خارج شده است، کشورهای اروپایی عضو برجام یعنی بریتانیا، آلمان و فرانسه می‌توانند ضمن درخواست برای تصویب قطعنامه‌ای تندتر علیه کشورمان در شورای حکام، پرونده هسته‌ای کشورمان را بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهند و احتمال دارد که این شورا مکانیزم ماشه را با درخواست کشورهای غربی فعال کند. فعال شدن مکانیزم ماشه نیز در نهایت می‌تواند به بازگشت تمام تحریم‌های بین‌المللی تعلیق‌شده در برجام منجر شود، یعنی علاوه بر بازگشت شش قطعنامه تحریمی که شورای امنیت در سال‌های پایانی دهه ۸۰ و سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ علیه ایران وضع کرده بود، پرونده ایران مجددا ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد قرار خواهد گرفت.
تولید سلاح هسته‌ای برای ایران یک ضرورت است
در همین راستا از «احمد بخشایش اردستانی» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره گزینه‌های پیش رویِ جمهوری اسلامی بعد از صدور قطعنامه اخیر شورای حکام پرسیدیم. عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به دیده‌بان ایران، گفت: در شرایط موجود ایران ابتدا باید به سمت افزایش غنی‌سازی اورانیوم پیش برود، یعنی می‌تواند درصد غنی‌سازی را تا ۷۰ یا ۸۰ درصد هم بالا ببرد. در گام دوم هم باید ایران به سمت تولید بمب هسته‌ای پیش برود، زیرا در حال حاضر ما به اندازه کافی در دیگ جوشان تحریم‌ها گرفتار شده‌ایم و غربی‌ها نمی‌توانند تحریم‌های بیشتری علیه کشورمان وضع کنند و جز اعمال تحریم‌های تکراری، چیز جدیدی در چنته ندارند، البته همین تحریم‌های تکراری می‌تواند آثار روانی داشته باشد، ولی در عمل اتفاق جدیدی نمی‌افتد.
نماینده اردستان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بخش عظیمی از مردم ایران به این نتیجه رسیده‌اند که کشورمان حتما به سلاح هسته‌ای نیاز دارد، چون به هر حال ما لنگرگاه خاورمیانه هستیم و در دنیای امروز نمی‌توانیم از داشتن این ابزار که قدرت بازدارندگی ما را بالا ببرد، دست بکشیم. اتفاقا کنت والتز که به عنوان پدر علم رئالیسم جدید سیاسی شناخته می‌شود نیز حدود ۱۵ سال قبل گفته بود که ایرانی‌ها برای این که بتوانند شب‌ها راحت از دست اسرائیل بخوابند، باید به بمب هسته‌ای دست پیدا کنند؛ بنابراین حداقل از نظر من، دستیابی به بمب اتم برای کشورمان یک ضرورت است. به همین دلیل، با نامه‌ای که برخی نمایندگان مجلس برای تغییر دکترین هسته‌ای کشور به شورای عالی امنیت ملی نوشته بودند، کاملا موافقم.
اگر بمب اتم بسازیم، خداکثر یک تنش حداکثر ۶ ماهه خواهیم داشت
وی در ادامه تاکید کرد: اگر بمب اتم بسازیم، حداکثر یک تنش حداکثر ۶ ماهه خواهیم داشت و کشورهای غربی به ما خواهند گفت که چرا سلاح هسته‌ای تولید کردیم و ما هم می‌توانیم پاسخ بدهیم که شما به اندازه کافی ما را تحریم کردید و دیگر تحریم جدیدی نمانده است که بخواهید علیه ما اعمال کنید و ما هم چاره‌ای نداشتیم جز این که سمت تولید بمب اتم برویم. مسائلی هم که درباره تهدیدات نظامی غرب علیه ایران مطرح می‌شود، به نظر نمی‌رسد که به واقعیت بپوندد، چون ایران همین حالا از سطح بالایی از بازدارندگی نظامی برخوردار است و بعید است که کشورهای غربی بخواهند با کشورمان وارد جنگ شوند.
به دلیل بازدارندگی نظامی بالای ایران، آمریکا و اسرائیل حمله نخواهند کرد
بخشایش اردستانی با تاکید بر این که بازدارندگی نظامی بالای کشورمان باعث می‌شود که حتی در صورت تولید بمب اتم، آمریکا و اسرائیل به ایران حمله نکنند، اظهار داشت: تنها چیزی که در صورت تولید سلاح هسته‌ای ممکن است ایران را اذیت کند، مسائل مربوط به سیاست داخلی است، نه موضوعات مربوط به سیاست خارجی و احتمال شروع یک جنگ علیه کشورمان، زیرا ایران از نظر نظامی به اندازه لازم قوی هست و همین حالا اگر بخواهد می‌تواند هر نقطه‌ای از اسرائیل را هدف قرار دهد. البته اسرائیل هم به ما پاسخ داده است، مثلا به برخی سامانه‌های پدافندی کشورمان یا سامانه S۳۰۰ ما در اصفهان ضربه زده است، ولی به مردم ایران آسیب نزده و اسرائیلی‌ها به دنبال جنگ تمام‌عیار با ایران نیستند.
ما نباید به دنبال جنگ مستقیم با اسرائیل باشیم
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در ادامه با اشاره به افزایش تنش میان ایران اسرائیل به دیده بان ایران گفت: ما نباید به دنبال جنگ مستقیم با اسرائیل باشیم. اگرچه در ۴۵ سال گذشته از نظر نظامی به اندازه‌ای قدرتمند شده‌ایم که قدرت‌های غربی حاضر به پرداخت هزینه‌های جنگ با ایران نیستند. با این حال، سلاح هسته‌ای برای تقویت قدرت بازدارندگی کشورمان یک ضرورت است که ما ابتدا باید به آن دست پیدا کنیم و بعد به سمت بهبود وضعیت معیشتی مردم و افزایش قدرت پول ملی برویم. تا زمانی که به بمب اتم نرسیم، فشار حداکثری غرب بر ایران ادامه خواهد داشت و دشمنان هم‌زمان از طریق تبلیغات رسانه‌ای و روانی، مردم ایران را نیز تحت فشار می‌گذارند و سعی می‌کنند فاصله مردم را با نظام بیشتر کنند.
وقتی بمب اتم بسازیم، لحن ترامپ هم عوض می‌شود
نماینده اردستان در مجلس با بیان این که در صورت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای حتی لحن ترامپ نیز نسبت به کشورمان تغییر خواهد کرد، به دیده بان ایران گفت: مقامات ایران همین حالا اعلام کرده‌اند که تعداد سانتریوفیوژها را بیشتر می‌کنند و نسل جدیدی از آنها را وارد مدار خواهند کرد. این مساله به افزایش درصد غنی‌سازی اورانیوم کمک می‌کند و انتهای این مسیر نیز تولید بمب هسته‌ای است. ما می‌توانیم به این روند ادامه دهیم و تهدید کنیم که از NPT خارج می‌شویم و حتی این کار را هم انجام دهیم. معتقدم در چنین شرایطی، دولت جدید آمریکا حتی راحت‌تر با ایران مذاکره خواهد کرد، تا این که بخواهیم وضعیت کج‌دار و مریز امروز را نگه داریم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای می‌تواند باعث تغییر لحن مقامات آمریکایی شود، زمانی از پمپئو پرسیدند که چرا تو با کره شمالی نرم صحبت می‌کنی، ولی ایران را سخت تهدید می‌کنی، پاسخ داد که، چون کره شمالی بمب اتم دارد. ترامپ هم یک انسان تاجر است و همان‌طور که با کره شمالی صاحب سلاح هسته‌ای مذاکره کرد، اگر ایران هم بمب اتم بسازد، با ما هم مذاکره خواهد کرد. مگر وقتی پاکستان بمب اتم تولید کرد، چه شد؟ مقداری تنش در فضای جهانی علیه این کشور توضیح درست کردند و بعد هم رها کردند. درباره ایران هم نهایتا همین اتفاق می‌افتد.
