ورزش سه نوشت: اینتر شب گذشته موفق شد با درخشش مهدی طارمی، در دیدار دوستانه برابر لاس پالماس با نتیجه سه بر صفر به پیروزی دست پیدا کند. مهاجم ایرانی در این مسابقه موفق به زدن دو گل شد تا در تابستان داغ و فوق‌العاده‌اش با نراتزوری، پنج گل را در سه دیدار به ثمر رسانده باشد.
* روزنامه گاتزتا دلو اسپورت در شماره امروز خود از تیتر "مهدی دو گل دیگر زد، مهاجم کامل؛ اینتر یک بازیکن اصلی بیشتر پیدا کرد" استفاده کرده و در گزارش طولانی خود اینگونه نوشته است:
در یک شب تابستانی در میان هوادارانی که در استادیوم حاضر هستند، برای فهمیدن اینکه این بازیکن با شماره ۹۹ واقعاً جدی است، کافی است نگاهی به ویکی‌پدیا بیندازید و کارنامه مهدی طارمی را مرور کنید: او و گل مثل دو دوست هستند که با هم به صرف یک شام می‌پردازند، سرشار از خنده، گفتگو و لذت، و در نهایت با هم هستند.
یک دبل دیگر و حالا پنج گل در سه بازی پیش‌فصل. اینتر با او به سادگی قوی‌تر شده است، بدون اینکه در کلمات زیاد گم شود. زیرا او به نقطه‌ای اضافه شده که یک سال پیش فقدانش احساس می‌شد، یعنی سانچز و آرناتوویچ و، چون اینزاگی با داشتن یک مهاجم با کیفیت، باتجربه و توانایی انجام کار‌های مفید بیشتر مواجه است.
حتی در بازی دوستانه با لاس پالماس مشخص شد که طارمی یک بازیکن اصلی است، نه یک جایگزین و این خبر خوبی است، نباید رقابت را به‌عنوان یک مشکل دید. مهدی می‌تواند در خط حمله قرار گیرد، شاید گاهی آن را تغییر دهد، اما همچنین می‌تواند به کاهش خستگی هم‌پستی‌هایش کمک کند. او توانایی بازی به‌عنوان مهاجم نوک را دارد، زرنگی و تجربه لازم برای قرار گرفتن در جلوی مدافع و گرفتن پنالتی مانند دیروز با لاس پالماس را دارد.
او خردمندی لازم برای قرار گرفتن در موقعیتی که یک مهاجم باید باشد در بازی با مخیتاریان را دارد، و این را می‌توان روی زدن گل دوم فهمید. دو ویژگی از یک مهاجم واقعی. اما این بازیکن ایرانی چیز‌های بیشتری هم دارد. او مردی است که در شروع حمله می‌تواند توپ را لمس کند، از آن محافظت کند، حرکات هم‌تیمی‌ها را بخواند، و می‌تواند هم در پست ۱۰ و هم در پست ۹ بازی کند.
در این جنبه‌ها، او حتی برخی حرکات لائوتارو را نیز به یاد می‌آورد، استاد بازی با پشت به دروازه و باز کردن میدان بازی. برای کسانی که طارمی را می‌شناسند، این خبر جدیدی نیست. اینتر به مدت یک سال و نیم به دنبال او بود، اینزاگی خودش او را بررسی کرده و به دقت دیده بود و این چیز تازه‌ای نیست و او را در تمرینات اخیر کشف نکرده است.
خبر خوب برای مربی، شاید، فرآیند سازگاری با سیستم‌های بازی است که به نظر می‌رسد در حال حاضر به خوبی پیش رفته است. برای روشن شدن موضوع: یک سال پیش با تورام چنین نبود، فرانسوی زمان زیادی نیاز داشت تا در حرکاتی که اصلاً ساده نبودند، سازگار شود. اما طارمی از ابتدا آماده است و تصادفی نیست که مربی او را تقریباً برای کل بازی در زمین نگه داشته است.
این همچنین راهی است برای فرستادن او به سمت شروع فصلی که ایرانی در موقعیت برتر قرار دارد. در ۱۷ آگوست با جنوا، احتمال زیادی وجود دارد که یک پیراهن اصلی برای او کنار گذاشته شود. اینتر با او کار‌ها را به خوبی انجام داده است. در بازی با کوره‌آ، طارمی به یک هماهنگی ایده‌آل دست پیدا نکرد، اما هماهنگی طبیعی با مخیتاریان در برخی حرکات نشان داد که این دو زبان فوتبالی بسیار متفاوتی ندارند و بنابراین اینزاگی باید راضی باشد و لبخند بزند.
مانند زمانی که بعد از بازی اعلام کرد: «من چیز‌های خوبی دیدم، بسیار راضی هستم. خوشحالم که همه بازیکنان، چه آن‌هایی که زودتر آمده‌اند و چه آن‌هایی که بعداً آمدند، با اشتیاق و خوشحالی اینجا هستند. بسیار دوست دارم که با لبخند تمرین کنند: این به معنای تمرین کمتر نیست، بلکه تمرین بهتر است». این فلسفه سیمونه است. طارمی باید آن را سریع فهمیده باشد: او در پایان بازی می‌خندید، او به تازگی با گل، دوست همیشگی‌اش، دو کلمه معمولی رد و بدل کرده بود.
* همچنین، روزنامه توتو اسپورت برای گزارش امروز خود تیتر "بمب‌افکن ایرانی با ۵ گل در تابستان: طارمی فوق‌العاده، دو گل دیگر زد و اینزاگی لذت برد" را به کار برده و در ادامه آورده است:
او را "InTaremi" بنامید. (این‌طارمی استعاره از به هدف نشستن ضربات بازیکن ایرانی است). دو هفته تمرین گذشته، سه بازی دوستانه انجام شده، اما مهاجم ایرانی انگار سال‌هاست در آپیانو حضور دارد، کاملاً در بازی سیمونه اینزاگی جا افتاده و با طرح‌های مربی و حرکات و ایده‌های هم‌تیمی‌هایش هماهنگ شده است. او با دبل دیشبش در چزنا مقابل لاس پالماس به ۵ گل در سه بازی رسیده است: یک ماشین گلزنی.
اگر اینزاگی پس از دو بازی با لوگانو (دبل) و پرگولتسه از پیوستن طارمی راضی بود، دیشب با خوشحالی به میلان بازگشته است. ایرانی ثابت کرده که یک خرید موفق بوده است (آن هم به‌صورت رایگان) مهاجمی که نبودش می‌توانست باعث دلتنگی برای لائوتارو مارتینز و مارکوس تورام شود (در صورت مصدومیت یا غیبت آن‌ها).
در واقع، همان‌طور که در تحلیل‌های روز‌های گذشته مشخص شد، طارمی آماده است تا فصلی را با روحیه‌ای کاملاً متفاوت از یک بازیکن نیمکت‌نشین آغاز کند. بازیکن سابق پورتو یک بازیکن اصلی اضافی است، همانند لوکاکو در فصلی که با فینال لیگ قهرمانان در استانبول به پایان رسید، یعنی بازیکنی که به‌ویژه با ژکو جایگزین می‌شود تا همیشه دو مهاجم در اوج داشته باشد.
البته، این صحبت‌ها مربوط به بازی‌های دوستانه تابستانی است و احساسات مثبت پایان جولای و ممکن است با باد‌های پاییزی اولیه از بین بروند، اما نشانه‌هایی که از طارمی می‌رسند، قوی هستند و جالب خواهد بود که ببینیم در اولین بازی‌های رسمی ماه اوت چگونه با لائوتارو و تورام سازگار می‌شود و آیا واقعاً قادر خواهد بود اطمینان‌های اینزاگی درباره زوج "تولا" را تغییر دهد. باید ببینیم که طارمی در نخستین بازی رسمی خود برابر جنوا، که احتمال حضور ثابتش در بازی زیاد است، چه خواهد کرد.
طارمی در نیمه اول دو گل مقابل اسپانیایی‌ها به ثمر رساند (پنالتی‌ای که خودش گرفت و ضربه‌ای دقیق پس از پاس عالی مخیتاریان)، او همچنین آخرین بازیکن در ترکیب اصلی بود که بعد از ۸۵ دقیقه زمین را ترک کرد. اینزاگی، در واقع، می‌خواست که طارمی شروع به شناختن بازیکنان ایتالیایی کند که بعد از یک ساعت از گذشت بازی، وارد میدان شدند.
