ارمغان زمان فشمی در ضمیمه جامعه امروز روزنامه اطلاعات نوشت: اگر شما هم فقط برای درمان بیماری های جسمی خود به پزشک مراجعه می کنید و اعتقادی به روان‎پزشک ندارید، یادتان باشد هرگونه اخلال در سلامت روان، می‌تواند منجر به بروز بیماری های جسمی شود که در برخی موارد حتی نمی توانید ریشه آن را حدس بزنید!

درواقع با بهبود و درمان وضعیت روان، بسیاری از مشکلات جسمی که گمان نمی‌بردید کوچک‌ترین ربطی به روانتان داشته باشد خودبه‌خود برطرف خواهند شد.

شاید بی‌دلیل نباشد که نخستین گمان اغلب پزشکان در مواجهه با دردهای جسمانی که ریشه آن را پیدا نمی‌کنند، «مشکلات عصبی» است.

این موضوع به قدری اهمیت دارد که فدراسیون جهانی بهداشت روان در سال 1992، روز دهم اکتبر، معادل 18 مهرماه را روز جهانی بهداشت روان نامید و هدف از آن، افزایش آگاهی درباره مسائل مربوط به سلامت روان و تلاش برای از بین بردن احساسات ناخوشایند و برچسب های بدی است که به بیماری‌های روان زده می‌شود تا شاید بتوان بیماران مبتلا را به کمک گرفتن و حمایت طلبیدن برای بهبود وضعیت خودشان ترغیب کرد.

گاهی اوقات وقوع حوادث اجتماعی تلخ در سطوح کلان، باعث ایجاد «ترومای جمعی» می‌شود که برای درمان آن، علاوه بر روانکاوان و روان‎شناسان، جامعه شناسان نیز باید به میدان بیایند.

به نظر می‌رسد جامعه ما هم در سال های اخیر به این درد مبتلا شده باشد. البته در ایران هم مانند برخی دیگر از کشورهای جهان، مناسبت مربوط به بهداشت روان را تا یک هفته افزایش داده‌اند تا فرصت بیشتری برای توجه به این موضوع وجود داشته باشد.

از آن‎جا که بر اساس آمارهای مشخص، از هر چهار نفر، یک نفر در طول زندگی خود دچار نوعی مشکل روانی می‌شود، احتمال ابتلا یا مواجهه ما با این مسأله بالاست. بنابراین بهتر است آمادگی آن را داشته باشیم.